Hoi Allemaal,
Ik heb al een tijdje een supergroot probleem (al zeg ik het zelf). Ik ben (denk ik) verliefd op een jongen, die ik al ontzettend lang ken. Ik ben met hem opgegroeid en ben hem de laatste 2 jaar pas écht leuk-leuk gaan vinden zoals we dat zeggen.
Het was rond valentijn 2002 en ik vond hem écht leuk gewoon (zeg maar verliefd), hij mij ook dacht ik. Maar dat wist ik niet zeker en ik ben nogal onzeker dus ik ben er toen vanuit gegaan dat hij toch niets van me moest. Om de een of andere reden. Heel stom want op zich woonde hij toen nog erg dicht bij me in de buurt en spraken redelijk vaak wat af.
Nou bleek later dus, dat ie smoorverliefd op mij was toen.

Dat wist ik dus absoluut niet, maar dat heeft hij later gezegd. Nou goed, die zomer was het even heel rustig. Maar toen moest ik in september van dat jaar weer erg veel aan hem denken en jah.. Ben vanzelf weer een beetje contact gaan 'zoeken' (dat was er altijd al, maar extra zeg maar). Nou goed, hij had ondertussen al veel verschillende vriendinnen gehad, dus ik verwachtte er niet al te veel van. Hoewel hij wel altijd 'gewoon' aardig bleef doen snap je? En op een gegeven moment vertelde ik op school wat tegen een vriendin over hem. Dat ik hem al zolang kende enzo, en dat ie zo leuk was etc. Toen wou zij een foto zien en met hem afspreken. Op zich, ik dacht daar helemáál niks achter. Totdat we dan die keer hadden afgesproken met z'n drietjes (ik moest erbij zijn want zij durfde blijkbaar niet alleen

). Nou goed, toen werd het me duidelijk. En een week later komt zij op school verteld ze dat ze verkering heeft met hem. Dat was midden in een toetsweek en die heb ik ook volledig verknald toen. Ik was zo ontzettend kwaad, ik kon me nergens meer op concentreren en dat heeft nog wel een tijdje zo geduurd. Hoewel die verkering niet langer dan 2 weken heeft geduurd (daarna weer een ander dat duurde bijna 4 maanden oid met een meisje wat ik ook kende en in eerste instantie niet eens mocht) heb ik me tot maart ook gewoon zwaar rot gevoeld. Alleen ook daarom gewoon. Nou moet ik bekennen dat ik ook best wel een beetje aan het 'stoken' was. Niet echt stoken maar echt 'disapproval' tonen etc.
Want ik was er gewoon van overtuigt nu dat hij mij ook leuk vond. Daar moest ik wat aan doen. Ik wilde hem!
Een aantal maanden later ging het dus uit en deed hij ineens (ja vind ik persoonlijk geen wonder) weer ontzettend aardig en lief en leuk etc. Nou goed, dat vond ik ook wel leuk dat is zo onderhand vanaf juni 2003 aan de gang. Hebben elkaar in de zomer nog een paar keer gezien, niks gebeurd hoewel ik dat op zich wel zou willen toen, hij ook.
Maar nu begin ik steeds meer te twijfelen. Ik denk dat hij misschien eindelijk ziek zwak en misselijk van me is geworden, dat het zolang duurt en dat andere meisjes er tien keer makkelijker over doen dan ik. Die meiden zijn natuurlijk op zich leuker, want die kan je zo krijgen en plezier mee hebben etc.
Ik weet ook van mezelf dat ik iets moet ondernemen maar ik twijfel zo ontzettend. Ik weet niet precies waarom..
Het duurt gewoon echt te lang en ik kon het niet meer opbrengen om niks hier te posten. Ik heb jullie hulp nodig.
Alsjeblieft..