spoken/reïncarnatie kwestie resonantie

Ik ben een boek aan het lezen dat gebaseerd is op ware gebeurtenissen: Stemmen door Dorothea Laverman. In het boek komen wat interessante dingen naar voren, maar wat mij het meest intrigeert is het volgende: Reïncarnatie bestaat niet, mensen in regressietherapie ervaren fantasie of en ik-verbinding met een geïntegreerd aspect van het zelf in wat wij een andere tijd noemen. Ze leggen verder uit: Die ik-verbinding komt tot stand door een kwestie van resonantie, een soort telepathie. Dat wat afgewerkt is gaat door. Het onafgewerkte blijft de materie beïnvloeden.
Dat zou dan ook de verklaring zijn voor spookverschijnselen: een onafgewerkte ervaring of emotie blijft als het ware rondhangen en wordt dan opgepikt door iemand die daar gevoelig voor is en kan mee-resoneren.

Wat vinden we van deze stelling? Persoonlijk vind ik het wel heel interessant en een vrij logische verklaring. Alleen wordt mijn eigen geloof in reïncarnatie onderuit gehaald, maar op een andere plek in het boek gaat het wel over leerfasen en overgaan als je er klaar voor bent, dus mijn hoofdidee blijft wel bestaan (niet dat ik mijn eigen theorieën nu opeens omver ga werpen owv dat boek). Ik weet niet goed wat ik erover moet denken, maar als het zo zou zijn, lijkt het me dat dit vrij makkelijk te testen moet kunnen zijn, of op een andere manier aangetoond moet kunnen worden, er blijft iets achter en als je je op de juiste golflengte (zal ik het maar even noemen) kunt afstellen, kom je in contact met iets wat is geweest, maar nog niet verdwenen.

Maar het hele boek is interessant en ondanks dat het echt wel tot nadenken zet, is het niet moeilijk te lezen, dus geïnteresseerden… .

[pe51]

Dat “reïncarnatie bestaat niet”, dat is weer zoiets wat niet en nooit bewezen of aangetoond kan worden. Net als: “het paranormale bestaat niet”. Ik zie dat eenvoudig zo als dat mensen, die dit stellen, nooit een gevoel over reïncarnatie of het paranormale meegemaakt hebben. En dus voor hun eigen systeem van dingen bekijken en verwerken gemakshalve stellen: “het bestaat niet”. Als zij in dit boek niet met argumenten komt, dat het niet bestaat, lijkt het mij eenvoudigweg haar eigen, persoonlijke uitgangspunt, wat de lezer moet kennen om de gedachtegang van het boek te kunnen volgen. Ze zou het wat subtieler kunnen zeggen, zo van: ik blijf er buiten of het wel of niet bestaat, maar in deze richting zoek ik, Dorothea, de verklaring niet. Het blijft simpelweg buiten beschouwing”.

Wat zij dan wel als verklaring ziet, komt er in wat simpeler woorden op neer, dat in regressietherapie iemands geest één wordt met een soort restant van onafgewerkte ervaringen van iemand anders, in een sfeer buiten de gebruikelijke aardse sfeer. En dat dit één zijn door die persoon dan gevoeld wordt als een werkelijke ervaring van die persoon zélf, terwijl zijn geest alleen maar mee-trilt.

Als je het nagaat, legt zij niet het verschijnsel reïncarnatie uit, maar alleen wat het precies zal zijn, dat iemand meemaakt tijdens regressietherapie. Dat is iets wat we niet kunnen zien, maar de gebruikelijke verklaring van regressietherapie-ervaringen is dat er een vorige reïncarnatie opnieuw beleefd wordt. Die verklaring wil zij vervangen door het mee trillen met ándermans onafgewerkte ervaringen. Maar het is natuurlijk nog maar de vraag of zij dit “echt weet … misschien meent ze dit te voelen, of begrijpt ze dit op deze manier, of is het een combinatie van menen te voelen en op deze manier begrijpen. Wij gewone mensen kunnen de precieze werkelijkheid van een regressietherapie-ervaring niet volgen, het is iets, waar we niet bij kunnen.

Wat zij zegt, komt neer op iets soortgelijks als dat je geest gaat meetrillen met onafgewerkte ervaringen van anderen die op bepaalde aardse plaatsen nog rondhangen. Bijvoorbeeld: je komt op een plaats waar vroeger een slagveld is geweest, en je beleeft die slag als werkelijk. Sommige mensen zien dan Romeinse soldaten marcheren, zien een veldslag gebeuren op een slagveld. Of sommige mensen zien spookverschijningen “witte wiever” of hoe ze het ook noemen. Het verschil is wel, dat je dan toch weet, dat jij een ánder bent als de mensen die die ervaringen meemaken. Je bent zelf geen Romeins soldaat. En in regressietherapie ben je voor je gevoel wél die ander. Net als in een droom trouwens, dan kun je ook dromen dat je een Egyptische priester of prinses bent … ná de droom weet je dat het een droom was, maar in de droom zelf niet.

Maar zouden we bij dat slagveld of bij een droom nu moeten concluderen dat reïncarnatie niet bestaat, of dat er geen Romeinse soldaten of Egyptische priesters of prinsessen als geest aanwezig zijn? Dit vind ik iets om over na te denken, hoe je dit persoonlijk dan zou invullen.

Er is één groot verschil, en dat is voor mij het argument ook, om af te zien van geloven in háár ervaring. En dat is, dat bij regressietherapie mensen er als genezen uit komen, in het algemeen. (als regressietherapie niet werkte, dan zou hij niet ingeburgerd zijn in het paranormale circuit). Het verschil is nu dat haar mening erop neer zou komen, dat mensen kunnen genezen door onafgewerkte ervaringen van ánderen (!) te beleven als hun eigen ervaringen. En dat is iets, wat mij minder waarschijnlijk lijkt. Hoe kun je nu genezen van je gevoelens door de onafgewerkte ervaringen van een Egyptische prinses als je eigen ervaring te beleven?

Het lijkt me waarschijnlijker, dat als die ervaringen tijdens regressie genezend werken, dat je dan iets beleeft, wat eerder als ‘oude incarnatie van jezelf’ kan worden gezien. De pijn die je voelde en die de reden was van regressie, zie je toch ook als je eigen pijn? Het idee bij regressie is dan, dat die pijn uit je eigen ervaringen (tijdens een vorig leven) stamt. Dat het de oorzaak is van die pijn. En dat zulke ervaringen net als ervaringen uit het tegenwoordige leven gewoon verwerkt kunnen worden. Dan is de oorzaak begrepen, en dáárom geneest de pijn, door begrip kun je dingen een plaats geven in jezelf.

Als je nierproblemen hebt, dan is echt goeie genezing toch beter door je eigen nier te laten genezen, dan dat je een nier van iemand anders in laat planten?

Ik geef de reincarnatie-theorie hier dus voorrang, maar ik blijf er trouwens bij, dat je niet kunt weten, wat het precies is, wat je meemaakt tijdens regressietherapie en hypnose. Het lijkt ergens op een droom – wie heeft “gezien” dat het om echte reïncarnatie gaat? Heeft de eerste regressie therapie-gever niet gewoon simpel de cliënt geloofd? In dit geval vind ik het persoonlijk beter, hiervan uit te gaan: “het enige dat ik weet is, dat ik niets weet” (wie zei dat ook alweer het eerste?)

peter.

ik heb het misschien wat verkeerd gezegd met reïncarnatie bestaat niet.

Het stukje ervoor:
Het individu keert niet terug. Slechts aspècten kunnen integreren in een ander.
Dan begint zij over regressietherapie waaruit mijn bovenstaande stuk volgt.

En het boek stelt helemaal niets, het boek verhaalt over iets dat is gebeurd: namelijk een discussie, of vragenstelling tussen een levende persoon en een stem. De levende persoon spreekt met iemand die niet lichamelijk bestaat (het woord engel wordt gebruikt, maar dat is het niet helemaal). Zij begint dus door te vragen over de dingen die wij niet weten maar wel graag willen weten.

[pe51]

Mutant schreef op 27-10-2003 @ 14:57:
ik heb het misschien wat verkeerd gezegd met reïncarnatie bestaat niet.

Het stukje ervoor:
Het individu keert niet terug. Slechts aspècten kunnen integreren in een ander.
Dan begint zij over regressietherapie waaruit mijn bovenstaande stuk volgt.

En het boek stelt helemaal niets, het boek verhaalt over iets dat is gebeurd: namelijk een discussie, of vragenstelling tussen een levende persoon en een stem. De levende persoon spreekt met iemand die niet lichamelijk bestaat (het woord engel wordt gebruikt, maar dat is het niet helemaal). Zij begint dus door te vragen over de dingen die wij niet weten maar wel graag willen weten.

Dat doet me denken aan mediums - die krijgen ook vaak dingen te horen van wezens die in de andere wereld zijn. Ik heb zelf de indruk dat zij het zo te horen krijgen, dat het bij hen persoonlijk past. Er zijn denk ik ideeën die niet voor iedereen geschikt zijn. Omdat je meer moet kunnen begrijpen om het zo te begrijpen. Sommige mensen zullen niet toe zijn aan een besef van een god of godin. Om niet in de war te komen met hun aardse realiteit en hun nuchterheid niet te hoeven verliezen. Ze voelen het soms zelf als ongezond aan om het te geloven. Dit kan met reincarnatie ook zo zijn: misschien is dat niet de manier, waarop zij persoonlijk vrede kan vinden met het onverklaarbare. En krijgt ze daarom een ander idee over dit onverklaarbare.

• Bijvoorbeeld: Het is wel zo, dat "ik, peter" of "jij, Mutant" niet terugkeren. Niet als peter of Mutant. Misschien wel als vrouw ipv man of andersom. Maar wat we ]eigenlijk zijn, is niet dat kleine deel van onze bewuste geest, wat wij in dit ene leven als "ik" meemaken. Je kan dus ergens niet zeggen: "ik zal terugkeren in een ander leven". En ergens weer wel, dus. Als je in reïncarnatie gelooft, tenminste. Maar als iemand niet het besef kan hebben, dat hij/zij alleen het huidige bewustzijn en de aardse verschijningsvorm van zichzelf kan zien, kan die persoon misschien ook maar beter niet geloven, dat "hij" of "zij" zal terugkeren. Want op die manier is het dus niet waar, als zo iemand terugkeer gelooft, dan gelooft hij/zij in een leugen. Misschien is de verklaring van mee resoneren met het restant van andermans ervaring dan wel geschikter om te geloven, en dichter bij de waarheid. En krijgt die persoon van de geestelijke begeleiders het dan op die manier te horen. Dan hoeft ze niet verder te zoeken, naar wat regressietherapie nu eigenlijk laat zien, en kan ze zich op andere dingen concentreren.

Er zijn verschillende theorieen zo hierover, omdat er verschillende mediums zijn. Ik zelf zal dus wel uitkijken, te gaan gelóven in een boek met antwoorden van een medium. Of in "Emed" als "dé boodschapper van de andere kant", of zoiets.

Ik geloof wel in reïncarnatie, maar niet omdat een medium het door heeft gekregen voor zichzelf en eventuele gelijkgestemde geesten. Meer omdat het een gevoel is, wat ik zelf heb gekregen, en omdat deze verklaring heel veel dingen op hun plaats laat vallen.

Er komt niemand terug? Zelfs als iemand op school blijft zitten, of zakt voor zijn rij-examen krijgt hij van gewone mensen al een herkansing. Zou het dan niet het meest rechtvaardige zijn, als we allemaal zoveel herkansingen kregen, tot we allemaal onze geest weer "terug in zijn fatsoen" hebben gekregen door in heel veel levens ervaringen op te doen? Als we toch allemaal één zijn, dan is dit toch de enige manier, zorgen dat iedereen kan terugkeren naar de oude staat van onschuld, maar nu met meer leerervaring, als een soort van "ervaringsdeskundige", die veel minder kans heeft, terug te vallen, omdat hij/zij meer wijsheid bij zich kan hebben. Maar goed, dat is mijn persoonlijke mening.

Wat jij zegt van afgestemd op de persoon, komt er ook in terug: Als we sterven zou waar we terechtkomen afhankelijk zijn van onze eigen verwachtingen.

Het is heel interessant om te lezen en erover na te denken Krijg het bijna niet weggelegd. Ik hoop dat ik kan uitvinden wie zij echt is en of ik nog contact met haar kan zoeken.

Ik laat natuurlijk niet zomaar mijn eigen dingen overhoop gooien, maar ik vind het wel prettig om ervover na te denken en eventuele verbeteringen aan te brengen. Zoals een tijd terug toen het ook over reïncarnatie ging en de vraag kwam wat er dan met buitenaards leven is, of we ook zo kunnen terugkeren. Ik geloof in hun bestaan en ik geloof in reïncarnatie maar die link had ik nooit gelegd, dus zo word ik bewust van ongerijmdheden en aangespoord om beter na te denken over hoe het dan wel in elkaar kan zitten .

[Fade of Light]

tja, natuurkundig gezien heeft elk dingetje altijd invloed. een vlinder in china heeft invloed op de wind in nederland. In dat opzicht ben ik het ermee eens. De rest niet. Het is ook verder niet echt logisch moet ik zeggen.

[Tulpje6]

tja dat ze beweren dat reincarnatie niet bestaat daar baal ik dan wel van want ik geloof er wel in dus ik hoop maar dat het niet waar is wat het boek zegt.

Wat ze zegt over resonantie van een ervaring dat geloof ik wel...dat op sommige plekken nog steeds ervaringen doorgaan, terwijl de mensen/ geesten er niet meer zijn, het is slechts een soort afspiegeling nog ervan. Mensen die er gevoelig voor zijn kunnen deze 'voorstellingen' zien en kunnen dan ook denken dat er geesten etc. zitten maar die zitten er niet meer, je ziet gewoon nog een film die zich steeds opnieuw herhaalt op die plek.

[pe51]

Mutant schreef op 27-10-2003 @ 18:18:
(...) Zoals een tijd terug toen het ook over reïncarnatie ging en de vraag kwam wat er dan met buitenaards leven is, of we ook zo kunnen terugkeren. Ik geloof in hun bestaan en ik geloof in reïncarnatie maar die link had ik nooit gelegd, (...).

In het Hindoeisme (het Krishna-geloof) geloven ze ook in reincarnatie, en ze geloven ook dat je na de dood hier op aarde op een andere planeet kunt incarneren - ze geloven dus al jaren in deze zelfde link. Misschien vind je daar ook wel iets interessants om te lezen.

Ik geloof wél in reincarnatie, maar zonder "toeters en bellen": ik hoef niet precies te weten hoe een vorig leven zus en zo in elkaar zit, wat ik in een vorig leven was, of het klopt dat meneer X in een vorig leven die en die was, enz. Hoef ook geen bewijs te zien, bewijzen zijn op de aardse manier, en reincarnatie is iets wat een geestelijk gebeuren is. Dan kan je op aarde wel dingen onderzoeken, maar dan ben je net iemand die een ruimtereis van astronauten vanaf de aarde onderzoekt. Dat is maar een klein deel van het geheel. Het grootste deel van de reis is boven de aarde.

Zo is het met reincarnatie ook. Het belangrijkste deel is bovenaards, en daar kunnen we niet bij. Dan kun je in dingen van openbaringsgodsdiensten geloven, om je er iets bij voor te stellen. Maar je kunt er ook vrede mee proberen te hebben dat je daar als mens niet bij kan. Dat vind ik de meest normale, natuurlijke manier.

Ik zie reincarnatie als een soort "evolutie van de geest", zoals Darwin praatte in zijn evolutietheorie over de "evolutie van het lichaam". Ik zie het zo, dat ons bewustzijn toen het nog veel jonger was, als plantje, of zo, begonnen moet zijn. Toen als dier verder ging en nu mens is. En daarna misschien als ander wezen kan incarneren.
Gelijk op met de lichamelijke evolutie á la Darwin zal er een geestelijke evolutie aan de gang zijn, lijkt me: "zo boven, zo beneden", zeggen ze toch? Dezelfde wet (of wetmatigheid) van groei, die voor een deel op het lichamelijke vlak waar is, en voor een deel op het geestelijke vlak.

Niet alleen de hindoes en boeddhisten geloven in reincarnatie. Zelfs in de bijbel zeggen ze dat er geschreven staat: "gij zijt goden". En in Genesis staat, dat de mens als een god kan worden. Maar kerkvaders hebben destijds bepaald, dat er niet in reincarnatie geloofd moest worden. Ze kennen hun eigen roots daar dus niet eens meer, als ik dat zo bekijk.

[Fade of Light]

Weet je wat me enigzins 'irriteert'.... Dat sommige mensne balen dat hun geloof onderuit wordt gehaald. (of er iig tegen zijn of wat dan ook). Dit duidt erop dat je niet open staat voor alles. Beetje errug jammer, want zo lijk je nog op een verstokte jood/christen/moslim.

Ik baal niet dat mijn geloof onderuit gehaald wordt, ik zeg alleen dat ik mijn geloof niet zomaar laat onderuit halen door een boek dat gebaseerd zou zijn op ware gebeurtenissen. Het kan echt zijn wat er in staat, maar ik heb het die stem niet tegen mij horen zeggen. Mijn geloof erdoor onderuit laten halen zou zijn alsof ik opeens de Bijbel als waarheid ging zien. En op sommige punten bevestigt het boek mijn gedachten weer.
Ik vind het eigenlijk alleen maar prettig dat een boek me drijft tot denken over wat ik geloof. En als ik erachter kom op die manier dat het dat niet is, waarom zou ik dan balen, dan kom ik toch wel weer tot een nieuwe conclusie, daarbij hou ik me dan niet meer vast aan iets wat toch niet klopt. (Ik heb het even niet over het geloof in het algemeen, maar het geloof in bepaalde dingen). En misschien vind ik zo wel de waarheid .

[pe51]

Mutant's onderschrift zegt:
________________
Lees mij de les niet en hang de wijze oude uil niet uit want ik weet waar ik voor sta en ik zal vechten en dichten

Dat geldt dus ook voor dit boek.

[Tulpje6]

[QUOTE]Mutant schreef op 27-10-2003 @ 18:18:
[B]Wat jij zegt van afgestemd op de persoon, komt er ook in terug: Als we sterven zou waar we terechtkomen afhankelijk zijn van onze eigen verwachtingen.

Ja, ik denk daar ook wel eens over...het zou wel kunnen kloppen....mensen terecht laten komen in waar ze geloven is wel het meest 'veilig' voor hen, anders schrikken ze zich ineens het apelazerus.

't lijkt me alleen niet echt prettig als je in de hel gelooft