Drie 'categorieën' mensen

Ik denk dat je mensen op bepaald vlak kunt onderverdelen in drie verschillende 'categorieën'. Ik gebruik een simpel voorbeeld om het uit leggen.

Op een middelbare school heeft een klas gymles. Daar krijgen ze de opdracht met een aanloop op een kleine trampoline te springen en een salto te maken waarna ze op een dikke mat moeten landen.

Categorie 1:

Saskia. Zodra Saskia de opdracht hoort voelt ze een steek in haar buik. Dit durft ze niet! Ze bedenkt zich wat er allemaal wel niet mis zou kunnen gaan en hoe ontzettend eng dit is. Ze weigert de opdracht uit te voeren. Haar beste vriendin Anouk vindt het ook erg eng maar de meester weet haar over te halen het toch te proberen. Anouk zit echter de hele tijd in haar hoofd met alles wat ze verkeerd zou kunnen doen waardoor het mis zou gaan. Uiteindelijk gaat ze, maar haar aanloop is te zacht, haar sprong niet hoog genoeg. Haar draai is daardoor veel te zacht en daarbij maakt ze zich niet klein genoeg. Ze valt en bezeert zich. In gedachte zegt ze "zie je nou wel!".

Saskia was zo bang dat ze het maar helemaal niet probeerde waardoor ze zichzelf de kans op succes ontnam. Anouk was zo bang dat ze alleen maar bezig was met wat er mis kon gaan, waardoor ze té voorzichtig was. Bieden lieten zich leiden door angst.

Categorie 2:
Joost hoort de opdracht en denkt er verder niet bij na. Wanneer hij aan de beurt is neemt hij een goede aanloop, maakt een goede sprong en een prachtige salto waarna hij veilig op beide voeten landt. Joost probeert nog wat meer truukjes, maar twee salto's achter elkaar maken probeert hij niet, omdat hij weet dat hij daar wat meer voor zal moeten oefenen.

Joost is zich bewust van de risico's maar laat zich er niet door leiden. Hij denkt er verder niet over na en voert gewoon uit wat hem gezegd is op een manier die voor hem goed voelt. Hij luistert naar de instructies en volgt ze goed op. Hij overschat zichzelf niet, maar onderschat zichzelf ook niet. Hij probeert zijn grenzen wel te verleggen, maar doet geen dingen die hem boven het hoofd stijgen.

Categorie 3:
Martin hoort de opdracht en denkt meteen: "dit ga ik geweldig doen!". Wanneer hij aan de beurt is neemt hij een veel te harde aanloop, springt veels te hoog en draait veels te hard. Hij maakt anderhalve salto i.p.v. 1 en landt op zijn rug.

Martin is overmoedig en roekeloos. Hij denkt niet na over de dingen die mis kunnen gaan en loopt veel te hard van stapel. Hij vergeet de risico's en juist daardoor gaat het mis.


Ik weet dat het nogal zwart-wit is allemaal en dat er vast van alles tussen zit, en dat bij zowel Anouk als Martin het ondanks de voorzichtigheid of overmoedigheid toch goed had kunnen gaan, maar daar gaat het even niet om

Met welke 'categorie' kun jij je het meest identificeren? Zat je ooit in een andere 'categorie'? Hoe komt het dat dit verandert is? Zou je graag in een andere 'categorie' zitten? Wat doe je eraan om daar terecht te komen?

het gaat hierbij natuurlijk niet om hoe jij het doet bij gym, maar meer om hoe jij aan dingen begint.

[Masquerade]

Ik kan me vinden in zowel Anouk als in Joost. Ik denk dat het ook ligt aan mijn stemming. Tegen bepaalde dingen die ik moet doen, kan ik gigantisch opkijken, bang zijn, niet goed durven. Maar aan de kant heb ik vaak ook wel lef. Ik gooi mezelf weleens in het diepe, doe dingen soms zonder erover na te denken, en juist dan gaat het goed.

Ik zou liever een Joost willen zijn dan een Anouk.

Ik zal zelf eerst reageren

Ik kan me het meest identificeren met Categorie 1. Ik laat me vaak leiden door mijn angst en dat is eigenlijk altijd al zo geweest. Het is natuurlijk niet zo dat angst mijn hele leven controleert, met bepaalde dingen zit ik in 2 (zelden in 3). De gulden middenweg. Ik zou eigenlijk vaker wat zorgelozer willen zijn en wat minder na willen denken over alles wat mis kan gaan.

Ik probeer wel om er iets aan te doen, maar dat is lastig. Ik redeneer mn angst rationeel weg, maar dat werkt altijd maar tijdelijk. Verder is het vooral een kwestie van ervaren dat dingen niet altijd zo eng zijn als ze lijken en ervaren dat ik dingen kan leren als ik ze nog niet kan. Daarbij moet ik soms gewoon door de angst heen om er vanaf te komen.

Ik maak wel vooruitgang. Ik ben voor een stuk minder dingen bang, heb bij een stuk minder dingen pijn in mn buik als het moet gebeuren, maar het is er nog wel steeds.

Ik vertrouw er maar op dat ik kan leren om die angst een beetje los te laten of slechts in mijn achterhoofd te houden bij het maken van beslissingen.

Overigens ben ik al omhoog gekropen van een Saskia naar een Anouk. Ik probeer dingen nu in ieder geval, maar ben dus vaak zo voorzichtig dat het toch misgaat.

[Medea]

Ik zou mezelf een categorie 1 type willen noemen, op zijn Saskiaans dan, maar ik kan ook in categorie 3 thuis horen. Het hangt allemaal af van mijn stemming. Soms zijn er nl. dagen dat ik mijn categorie 1 wezen wil compenseren met over te gaan naar die categorie 3, waardoor ik dus extra ontmoedigd ben en weer voor een half jaar een categorie 1 wezen ben.
Daarentegen als het gaat om andere mensen ben ik over het algemeen een nuchter categorie 2 type.
Ik denk niet dat ik een goed voorbeeld ben, daarvoor ben ik net iets te labiel.

Anne-Laure

off topic: Gelukkige verjaardag Leonoor

[synclinorium]

saskia denk ik

mooi topic

[Miracle]

Zeker weten Joost!
Ik ben wel bang voor vanalles, maar als iemand me helpt en ik veel dingen zelf kan bepalen, doe ik uiteindelijk dingen die ik van te voren niet gedurft had. Ik kan me niet herinneren dat er ooit iets mis is gegaan, doordat ik zo zenuwachtig was oid.

Ik geloof niet dat ik ooit echt anders ben geweest, het schommelt natuurlijk wel, dat ik soms bijv ook een beetje richting 1 ga.

Iemand die mij goed denkt te kennen en het niet met me eens is, is vrij dat te zeggen

[Quiana]

Ooit, lang geleden () zat ik in een combinatie van 2 & 3, overmoedig en roekeloos was het niet, maar bewust van risico's, gevolgen, enz ook absoluut niet.

Ik nam beslissingen (en daarmee risico's) zonder er goed over nagedacht te hebben, was redelijk impulsief, maar had wel een uiterste grens zeg maar...

Dat is verandert door teleurstellingen en tegenslagen in vrij onzeker & negatief (1). Durfde geen keuzes te maken, ging teveel uit van de gedachtes 'ik kan het toch niet' en 'het zal toch wel fout gaan' ed, wat niet altijd even positief werkte.

Nu ben ik geen van beide meer, denk ik. Impulsief ben ik(absoluut) niet, heel onzeker en negatief ook niet meer, al willen de laatste twee nog weleens de kop op steken. Waardoor dat komt... Misschien door bepaalde gebeurtenisssen, misschien doordat ik steeds meer orde begin te krijgen in mezelf, kan dat niet echt zeggen.

Het liefst zou ik willen dat het in evenwicht was, wel goed nadenken over beslissingen en de daarbij behorende risico's, maar niet op zo'n manier waardoor ik mezelf ervan weerhoud om dingen te doen, ook als ik niet weet wat ik kan verwachten..

Wat ik eraan doe om daar te komen... Ik heb er nooit zo over nagedacht, dus ik doe geen dingen om daar te komen, niet bewust iig.

Waarom maak ik vandaag overal zo'n lang verhaal van?

[Antistar]

mensen kun je niet in catagorieen onderverdelen.
bij elke situaties spelen er weer andere factoren in mee.
en elk persoon is een individu waarbij de ene gevoelen sterker werken dan andere.
*lekker standaard*

Antistar schreef op 04-11-2003 @ 19:31:
mensen kun je niet in catagorieen onderverdelen.
bij elke situaties spelen er weer andere factoren in mee.
en elk persoon is een individu waarbij de ene gevoelen sterker werken dan andere.
*lekker standaard*

Ja, dat weet ik ook wel.
Maar er is altijd iets wat een beetje overheerst op bepaalde momenten. Als angst je drijfveer is maakt het niet veel uit wat de situatie eromheen is, je beslissingen baseer je op angst. Als overmoedigheid in je karakter zit, maakt het niet veel uit in welke situatie je zit, het zal altijd een rol spelen. Je bent daarbij niet 50% overmoedig en 50% onzeker, het is nooit in volledig evenwicht. In bepaalde periodes van je leven overheersen bepaalde gevoelens, en die bepalen dan ook je handelen in bepaalde situaties.

Of ik nou over een bok moet springen of moet beslissen wat ik met mijn toekomst doe.. mijn eerste reactie is gebaseerd op angst.

Tuurlijk, je leert om dingen anders te doen, je leert een bepaald handelen en bij de ene situatie zullen bepaalde trekjes meer naar voren komen dan in de ander..

Ik zei ook al, ik weet dat het heel zwartwit is en dat er van alles tussen zit. Mijn vraag is ook niet in welke categorie je zit, maar waar je je het meest mee kunt identificeren..

[Silver rain]

Hele tijd in 1 gezeten. Overal risico's in zien en tegenop kijken. Nu meer 2. Ik denker allemaal niet meer zoveel bij na. Ligt ook erg aan m'n bui en situatie. Soms 3 als ik me ff heel goed voel of juist niet dat het me allemaal niet meer uitmaakt wat er kan gebeuren. Tegen sommige dingen kan ik heel erg opzien maar bij anderen ga ik er gewoon voor. Tja..

Lang lang geleden was er eens een heel klein meisje...

Ooit zit in ergens in de buurt van categorie 2, over het algemeen was ik me goed bewust van de eventuele risico's, maar ik liet me er niet door leiden. Ik deed wat ik leuk vond en wat ik wilde. In de loop der jaren is het door bepaalde gebeurtenissen richting 1 'gezakt'. Op dit moment zit ik, denk ik, ergens tussen 1 en 2 in, ligt er een beetje aan hoe ik me voel en waar het om gaat, maar voorzichtigheid is wel een kenmerk.

Leuke en goede topic.

Vind het vrij moeilijk, maar ik denk een beetje een mengeling tussen de eerste en de tweede.
Maar dan wil ik eigenlijk liever een '' Joost'' zijn, wat al eerder gezegd is.
Momenteel ben ik wel een '' Saskia'' heel bang voor alles, en heeeel afwachtend.
Ik weet het niet precies, ik vind dit erg moeilijk uit te leggen.

[Keyser Saus]

Ik vind mijzelf een persoon dat in categorie 2 past. De meeste kenmerken die daaruit naar voren komen, passen bij mij. Vroeger was ik echt iemand uit categorie 1. Naarmate ik ouder wordt ben ik dat steeds minder. Heel af en toe kun je nog wel aan mij merken dat ik een 1-persoon was.

[Balance]

Soms Anouk en soms Joost.
Niet Saskia, want ik probeer uiteindelijk wel de dingen die ik eng vind, maar laat me daarbij te veel leiden door wat er mis kan gaan en uiteindelijk gaat het dan ook mis.
Af en toe denk ik echter ook goed na en ga ik precies tot hoe ver ik weet dat het veilig is, à la Joost.

de enthousiasme van martin, en de realiteit van joost

Medea schreef op 04-11-2003 @ 19:19:
off topic: Gelukkige verjaardag Leonoor

Dank je. Je bent de eerste.

[Luna]

heel lang de eerste geweest. Ik had geen vertrouwen in mezelf, vooral wat school betreft. Niet dat het daarom ook fout ging, alles ging goed maar ik had vooraf altijd het idee dat ik het niet kon. Gelukkig wordt dit al steeds minder en begin ik meer een Joost te worden. Nog steeds heb ik momenten dat ik geen vertrouwen in mezelf heb maar het verdwijnt langzaam.

Ik denk een combinatie van 1 en 2

Ik laat me nu heel ff leiden door die opdracht..
ik ga altijd eerst bedenken hoe eng het is en dan uiteindelijk als ik aan de beurt ben denk ik, ach schijt ik kan het best wel.
En als het dan niet lukt dan ben ik wel teleurgesteld maarja niet alleskan ofzo

*weet geen nuttig antwoord te geven*

[moon]

wat een goed voorbeeld! Ik weet nu helemaal zeker dat ik hetzelfde als Anouk ben! Ik heb namelijk een week terug een zwaar gekneusde rug opgelopen bij gym. Je mocht op de kast springen of een ratslag over de kast doen. De ratslag vond ik eng maar wilde ik wel proberen, net voor de trampoline wist ik niet meer of ik zou springen of een ratslag zou maken...ik maakte een soort vreemde combinatie van de twee. Ik kwam toen verkeerd terecht en kneusde mijn rug.
Maar ook al gaat het hier niet om gym, dan nog herken ik me in Anouk. Ik ben snel bang en heel voorzichtig, maar het is niet zo dat ik me totaal door die angst laat leiden, alhoewel het me in sommige situaties wel een beetje beperkt!

[Trimm Trabb]

Mijn naam is Anouk en ik heb dat wat je beschreef ook zelf meegemaakt.... (je hebt toch niet stiekem mij als voorbeeld gebruikt he?!)
Maar eigenlijk was ik meestal meer als Saskia. ik wist gewoon altijd meteen dat 't niet ging (van de keren ervoor dat ik t wel probeerde) en deed toen helemaal niks meer.

Noekie schreef op 04-11-2003 @ 22:05:
Mijn naam is Anouk en ik heb dat wat je beschreef ook zelf meegemaakt.... (je hebt toch niet stiekem mij als voorbeeld gebruikt he?!)
Maar eigenlijk was ik meestal meer als Saskia. ik wist gewoon altijd meteen dat 't niet ging (van de keren ervoor dat ik t wel probeerde) en deed toen helemaal niks meer.

Nee hoor
Ik heb totaal willekeurige namen genomen

Catagorie 1 en 2. Hangt er vanaf. Nieuwe dingen die me moeilijk lijken speel ik 1 (bijv leren snowboarden)
Dingen die simpel lijken of die ik al kan is 2.

Het enige verschil is dat ik het wel gewoon goed doe en meestal wel gewoon durf. Maar van harte zal het zeker niet gaan.

[igfy]

Ik ben dan een saskia-type... ik kijk overal vrij negatief tegenaan... Maar soms ook niet, dan ben ik wat meer een anouk-type.. het ligt er maar net aan waar het om gaat...

Ik heb donderdag mondeling... Ik denk dat ik dan wel het anouk type ben: ik weet van mezelf dat ik rustig kan praten, ik hoop dat ik de stof beheers, ik denk eigenlijk dat dat wel gaat lukken.

Ik heb dinsdag tentamen: daar maak ik me dus ontzettend druk over: ik zit echt niet goed genoeg in de stof, en met die meerkeuze-vragen kies ik toch altijd de verkeerde optie...

[//ItsJustMe\\]

Dusjcrib schreef op 04-11-2003 @ 19:09:


Ik weet dat het nogal zwart-wit is allemaal en dat er vast van alles tussen zit, en dat bij zowel Anouk als Martin het ondanks de voorzichtigheid of overmoedigheid toch goed had kunnen gaan, maar daar gaat het even niet om

Met welke 'categorie' kun jij je het meest identificeren? Zat je ooit in een andere 'categorie'? Hoe komt het dat dit verandert is? Zou je graag in een andere 'categorie' zitten? Wat doe je eraan om daar terecht te komen?

het gaat hierbij natuurlijk niet om hoe jij het doet bij gym, maar meer om hoe jij aan dingen begint.

Het is zo niet echt een eerlijke vergelijking. Maar jah, als het niet uit maakt. Alleen Joost is op deze manier "goed" te noemen. Maar goed.

Ik ben dan Saskia, Anouk Joost mengeling. En dan vooral de eerste 2 denk ik.
IK slinger net zo hard van Saskia naar Joost. En kwa denkwijze lijk ik dan het meest op Anouk, alleen bij mij gaan er dan nog wel dingen goed. Helaas

[Nona]

WTF? Heeft dit te maken met BIS, BAS en sensation seeking???

Ik ben meer het type dat alles wel doet, maar het ook enorm eng vindt. Dus een klein beetje Anouk, alleen niemand hoeft mij over te halen actie uit te voeren. Dat doe ik zelf. En als ik iets echt niet durf en niet wil laat ik me ook niet overhalen.

[Droomvlucht]

Defenitly Saskia....

[Auntie M]

ik zat in categorie 1, maar zit nu zeker in 2, naar 3 wil ik niet en ook niet meer terug naar 1.

[CoveredEyes]

Ik heb altijd in de 2e gezeten, in de 1e en 3e zal ik niet gauw terecht komen, denk ik...

[Horror Kitty]

Anouk..
ik heb angst om bepaalde dingen te doen, maar mensen kunnen me dan vaak toch overhalen het te doen. maar ik laat me toch nog teveel leiden door mn angst, handel te krampachtig/voorzichtig, bang dat het fout gaat. en dan gaat het ook fout en heb ik zoiets van : zie je nou wel! dat dacht ik wel!

[Bellenblaas]

Ik lijk behoorlijk veel op Anouk... in heel veel verschillende situaties ben ik bang voor de gevolgen, maar laat ik me uiteindelijk overhalen iets wel te gaan doen als ik zie dat anderen het ook doen.
Maar als ik iets dan uitvoer, doe ik het té voorzichtig waardoor het gewoon niet anders dan fout kán gaan

[Kazanka]

ik zou Henk zijn...

Henk zou het wel aandurven. Misschien heeft hij het al eens eerder gedaan. Als hij het al zou doen zou hij zich gedragen als Joost. Maar hij doet het niet omdat hij er totaal geen zin in heeft en liever iets gaat doen wat hij wel leuk vindt, oftewel gitaarspelen.

Henk is tamelijk ongemotiveerd en doet enkel dingen als het echt moet, ivm eventuele consequenties als hij het niet zou doen. Andere dingen zal hij ondernemen, omdat hij daar plezier aan denkt te beleven, of als het iets zal opbrengen, een beloning. Kan zijn vriendschap, liefde, of iets simpels als een Hamburger.

ik zou t beste in catagorie 1 passen denk ik...
hoewel 2 misschien ook soms van toepassing is.

[Firefly]

complimenten voor tha topiek

Ik ben denk ik toch wel een Joost, ik laat me niet gauw leiden door angst (vanuit het niets dan, als er iets in het verleden is gebeurd kan ik daardoor wel angstiger worden) en kan mezelf meestal aardig goed inschatten.

Ik ben een Anouk. Altijd al geweest, zeker op school.
Af en toe wel een Joost. Maar vaker een Anouk. Natuurlijk zou ik liever altijd een Joost -type zijn, niet zo bang zijn en tegen dingen opkijken. Mjah.

Ik denk dat je ietsje meer een Joost type kunt worden, door echt proberen door te zetten. Ook al durf je niet, doe het. Probeer het niet zo negatief te zien. Alhoewel ik wel denk, dat als je eenmaal een Anouk tiepje bent, het lastig is om dat te veranderen.

[DaFrostyOne]

Ik kan me het best verplaatsen in Joost...

Zo van: Ik wil wel een dubbele salto maken, alleen dan zou ik nu op turnen moeten of zo.

In het zwembad kan ik van de duikplank wel anderhalve salto

Maar zoals Antistar zei, iedereen is anders..