alles in gestort

[sk888er]

ok ik weet niet waar dit toppic dus precies in moet want hier komen heel wat onderwerpen bij elkaar (en als hij verkeerd staat zet hem dan ff goed)

ik heb hierthuis en met mn omgeving echt superveel problemen om ff in het kort te zeggen:
-problemen thuis (mn ouders zijn nooit thuis en het is net of ik op mn zelf woon) (en met mn zusje waar ik een hele goede band mee had heb ik nu constant ruzie)
-problemen school (ik heb hierdoor geen vrije tijd meer en het gaat allemaal niet hoe ik het verwacht had)
-problemen vriendin (ik val elke keer uit tegen haar wat dus niet de bedoeling is)
-problemen met mezelf (int kort vroeger veel problemen en nu stort ik constant in)
- problemen vrienden (dat is het probleem dus ik heb geen echte vrienden meer omdak teveel met mn werk school en vriendin bezig ben)

het enigste wat goed gaat is mn werk (brabants dagblad, binnen kort bezorger van de maand)

maar ik wil niet alleen voor mn werk leven en omdat dit alles zo klote gaat ben ik constant van plan om er gewoon 1 a 2 weken uit te gaan om alles ff te laten rusten en tot me zelf te kunnen komen. maar elke keer heb ik de moet er niet voor.

nu heb ik die moet gevonden en ben ik van plan om 8 dagen naar griekenland te gaan. nu ben ik alles al aan het plannen en ga ik pas over een paar maanden. geld is geen probleem (kverdien nu 600 per maand), vervoer hoop ik ook niet (ga vliegend) maar nu ben ik zo bang voor de reactie als ik terug kom van iedereen. want ik ben van plan om nix vante voren van mezelf te laten horen (behalve mn werk) ik leg alleen een brief neer die ze pas krijgen te lezen als ik op het vliegtuig ben).

heeft er hier iemand die dit ook wel eens gedaan heeft en is er een reden om het niet te doen???
en zo ja wat is die reden en wat kan ik dan het beste doen???

bedankt voor de interesse en please ff een beetje normale reacties

[Fantôme]

hallo,

okay, een serieuse reactie van mijn kant.
of je er wat aan hebt is een tweede...

om met het laatste te beginnen.
waarom wil je per se dat ze de brief pas lezen wanneer je al vertrokken bent? ben je bang dat ze je tegen willen houden, en belangrijker, bang dat het ze lukt?

een paar dagen (8dagen) er tussen uit, kan in mijn ogen helemaal geen kwaad, maar waarom mag niemand het dan weten. je kan het ze toch wel vertellen? het lijkt me niet dat iemand er een probleem van maakt.
persoonlijk zou ik iemand mee nemen, maar omdat jij juist gaat om, neem ik aan, je gedachten te ordenen, is het toch beter er alleen te zijn...

je noemt enkele problemen op. maar twee van deze (namelijk de problemen met je vriendin en met je vrienden) komen al voort uit het probleem wat je met jezelf hebt. JE voelt je klote, om wat er is gebeurd, waar de gedraginen tegenover hen uit voort komen.

Het eerste wat je moet aanpakken is dus niet 'je zien te beheersen tegenover je vriendin' of tegenover je vrienden... maar eerst je eigen problemen (die nu duidelijk weer opspelen) op zien te lossen. Daarna zullen beide andere situaties ook beter gaan verlopen denk ik.

Weten je ouders trouwens dat je het niet fijn vind dat je zo vaak alleen bent. Sommige jongeren vinden dat juist prettig, en ja, misschien hebben zij het zo druk (ik praat nix goed) dat ze jou er niet naar vragen, en er van uit gaan dat je het okay vind, omdat je er toch niets van zegt. Als je het wel hebt gezegd, wat was hun reactie daarop?

ik hoop nog antw. van je te krijgen op mn vragen (sorry voor het vrij lange verhaal )

xxx en sterkte maar dan,
mij

Heb je er al wel eens met iemand over gepraat?

Je bent 16, hoe stom het ook mag klinken, 't is een puberleeftijd...je zusje zal ook in de puberleeftijd zijn...of niet? Op zich zou dat die ruzies dan wel een beetje verklaren...

Waarom zijn je ouders niet thuis? En waarom gaat het niet goed op school? Dat heb je er niet bij gezet.

En idd: "waarom wil je per se dat ze de brief pas lezen wanneer je al vertrokken bent?" Ik zou het iig nooit op die manier doen...maar das misschien persoonlijk. Ik denk dat je beter met mensen kunt praten ipv weg lopen (vliegen in dit geval dan). Ik denk dat je door zo maar weg te gaan, alleen nog maar meer problemen veroorzaakt...

[sk888er]

oohw in de eerste instantie bedankt voor jullie serieuze reacties ik ben op een paar forums ook geweest (waaronder ll) en daardoor ben ik me alleen nog maar nog kloterder gaan voelen.

waarom ik wil dat niemand het weet omdat er mensen zijn die me tegen kunnen houden en ik ben heel makkelijk beinvloedbaar. als iemand zegt of ik een bepaald ding moet doen (of niet) dan doe ik dat gegarandeerd. (dat is de laatste tijd minder geworden omdat ik aan steeds meer dingen schijt heb)

mn ouders beseffen dat ze vaak weg zijn (mn moeder heeft 2 banen en mn vader werkt voor zichzelf (zwart dus heel erg veel) en traint voor wedstrijden voor mountainbiken) aan de ene kant vind ik het erg dat ze weg zijn de andere kant niet.
ik vind dat ze een eigen leven hebben en als ze thuis zijn dan ben ik of zelf weg of ben ik hw maken.
maar het zijn tog mn ouders en moeten voor mij zorgen maar ik ben zelf toch vaker weg dan hun en dus laat ik ze maar hun gang gaan.

mn beste goede vriend (en daarvoor mn beste goede vriendin) die me in de steek heeft gelaten (mn eigen schuld) weet er alles van en verder heb ik er niemand over verteld.

ik ben eerlijk gezegd net uit mn pubertijd en mn zusje (2 jaar jonger) heeft mij gevolgd en is dus op hetzlefde moment gaan puberen, maar zij zit er nog steeds in. ik heb altijd vreselijk goed met haar op kunnen schieten, en prate over alles met elkaar.

o ja nog 1 ding praten heeft dus echt geen zin kben midden vorig schooljaar naar school psycholoog geweest die heeft me toen de vakantie begon doorgestuurd naar gewone psycholoog en echt alles verteld we hebben proberen een oplossing te vinden en nou ben ik al 2 weken niet gekomen.

[Balance]

tja, probeer toch een nieuwe afspraak te maken met die psycholoog. Als ik dit alles lees ben je zelf al tot de conclusie dat je het toch niet redt op deze manier. Als het je in je eentje dus niet lukt, probeer het dan met de hulp van een ander. Het feit dat je er terecht kan is al heel mooi. Zet nou door en ga d'r ook heen!

Over je plannen om zomaar te vertrekken: dat is slechts een uitstel van je problemen, maar denk je dat je problemen erdoor oplossen of verminderen?
Ouders heb je ook in Griekenland niet, even als vrienden, je vriendin, je zusje of wie dan ook. Je bent dus op jezelf aangewezen en je was al tot de conclusie gekomen dat het met je zelf toch ook niet zo geweldig gaat. En wat als je terug komt? Je ouders zullen ongerust/kwaad zijn wat jullie band niet echt versterkt, je zusje zal kwaad zijn dat je haar niet wat verteld hebt, net als je vriendin. Je loopt alleen maar meer achterstand op qua school, dus ook dat probleem is niet uit de wereld en je eigen problemen zijn dus alleen maar groter geworden.
Denk vooruit en besef dat dit niet de oplossing is.

[Big Brother]

geloof me, je zit nog wél in de pubertijd
die ruzies met je zusje zijn logisch, hoogst waarschijnlijk gaan ze nergens over en heb je ze elke dag tig keer, klinkt voor mij redelijk normaal.

ik zou het lijstje met punten die je in je eerste post noemt uitbreiden en voor jezelf opschrijven, ga ze daarna afwerken.

praat eens met je ouders ipv een psycholoog en vertel ze waar je mee zit, uit je verhaal maak ik op dat ze allebei erg hard werken en proberen het gezin te laten functioneren, maar ze hebben echt wel begrip voor wat jij ze te vertellen hebt.

blijkbaar heb je genoeg geld om er op jezelf tussenuit te gaan, genoeg geld dus. overweeg eens wat minder of even helemaal niet meer te werken, zodat je tijd over hebt voor school.

vraag hulp op school als je moeite hebt met vakken en neem desnoods bijles (2 keer een extra uur in de week ofzo).

als alles weer een beetje op rolletjes loopt kan je je leven beter in plannen en heb je hopelijk weer meer tijd voor je vrienden en je vriendin. praat ook eens goed met je vriendin, leg haar alles uit zodat ze er rekening mee kan houden. als al die stress en drukte van je lijf is wordt je vanzelf weer rustig en zul je minder uitvallen tegen haar.

het gaat er dus gewoon om dat je jezelf rust gunt, dat geld en dus dat baantje, zijn echt niet zo belangrijk.

pffft wat een lange post van mij, ik lijk wel een volwaardig psycholoog

veel succes in ieder geval.

Idd, maak een nieuwe afspraak met die psycholoog, probeer het iig. Jij vindt dat het zo niet gaat, werk daar dan aan. En als je dat niet alleen kan, doe het dan samen met iemand.

Weten je ouders dat jij het ergens toch ook wel vervelend vindt dat ze veel weg zijn? Heb je ze dat wel eens gezegd?

Ik denk, dat als iets voor jou 100% de goede beslissing is, dat je je dan niet laat beïnvloeden...dan zou je doen wat jij dacht dat goed was en wat jij wilde...denk ik. (iig wbt dat weg gaan)

Hoe weet je dat je uit de puberteit bent? Ik ken je niet, weet het dus niet...maar 16 is 'gewoon' nog een puberleeftijd...daar is niks mis mee en het maakt je problemen ook niet minder erg, 't verklaard alleen het één en ander een beetje, denk/vind ik. Waarom kun je nu niet meer goed met je zusje praten? Vanwege die ruzies? Is er geen enkel moment meer dat jullie geen ruzie hebben? Als die momenten er wel zijn kun je misschien op zo'n moment eens proberen met haar te praten.

Ik blijf er bij dat ik denk dat je met weg gaan (en zeker met zomaar weg gaan) niks oplost, eerder het tegendeel.

[sk888er]

tjee jullie hebbe me echt aan het denken gezet (mn psycholoog destijds liet me alleen mar actie onder nemen (wat dus bij mij geen zin heeft kom ik nu achter)), ik laat er ff een paar nachtjes over heen gaan. en kijk hoe ik dan denk. kut ik zit hier dus gewoon in tranen.

oohw ja wat mn werk betreft dat kan ik niet laten dat is nu het enigste moment dat ik op mn gemak voel.

Ik denk ook niet dat je je werk moet laten, juist niet, oa om wat je zelf al zegt: dat is nu het enige moment waar je je op je gemak voelt en het enige wat voor je gevoel goed gaat. 't moet alleen niet in plaats van de rest komen.

Je hebt iets dat goed gaat, bouw het van daar af uit.

Laat er idd even over heen gaan, praat er als het even kan met mensen uit rl over...die hebben misschien weer een heel andere kijk op dingen en soms kan dat dingen in een heel ander daglicht plaatsen.

Succes en sterkte iig.

[Balance]

sk888er schreef op 22-11-2003 @ 23:34:
tjee jullie hebbe me echt aan het denken gezet (mn psycholoog destijds liet me alleen mar actie onder nemen (wat dus bij mij geen zin heeft kom ik nu achter)), ik laat er ff een paar nachtjes over heen gaan. en kijk hoe ik dan denk. kut ik zit hier dus gewoon in tranen.

oohw ja wat mn werk betreft dat kan ik niet laten dat is nu het enigste moment dat ik op mn gemak voel.

het is goed als de reacties hier wat met je doen. Huilen kan een goede manier zijn om even alles eruit te gooien of gewoon wat spanning kwijt te zijn.
Verder moet je er idd maar eens goed over na gaan denken. Wat veel mensen helpt is dingen opschrijven. Op papier kunnen veel mensen zich op een of andere manier veel beter uiten.
Schrijf bijvoorbeeld voor jezelf op wat precies je problemen zijn. Bekijk de oorzaken en bekijk oplossingen die je kan bedenken. Ga na in hoeverre je situatie zal gaan veranderen en bekijk of dit positief of negatief is (de gevolgen van je daden zeg maar).
Dit hoeft uiteraard niet, maar is een voorbeeld van hoe je het aan zou kunnen pakken. Iedereen is anders en heeft zijn eigen methodes.
En uiteraard kun je het hier altijd op het forum zetten.

Doe gewoon normaal en puber niet zo, bah

[Big Brother]

anders hou je je even op een ander forum bezig als dit onderwerp je niet interesseert?

[Fantôme]

Big Brother schreef op 23-11-2003 @ 12:17:
anders hou je je even op een ander forum bezig als dit onderwerp je niet interesseert?

ja, idd

maargoed...
ik vind het ook 'goed' om te horen dat je wat aan de reacties van de forummers hier hebt gehad.
laat je ons dan nog wel ff weten wat je besloten hebt?
xxx

Big Brother schreef op 23-11-2003 @ 12:17:
anders hou je je even op een ander forum bezig als dit onderwerp je niet interesseert?

Wat nou weer, omdat ik niet medelevend meelul met die gast is mn post niet goed genoeg, flikker toch een eind op man

[Fantôme]

Gauloises schreef op 23-11-2003 @ 18:28:
Wat nou weer, omdat ik niet medelevend meelul met die gast is mn post niet goed genoeg, flikker toch een eind op man

blijkbaar vond jij de post van de topicstarter niet goed genoeg.
lees je eigen post nog eens even naar... wij moeten wel jouw post respecteren maar andersom niet

~~Fantôme~~ schreef op 23-11-2003 @ 20:00:
blijkbaar vond jij de post van de topicstarter niet goed genoeg.
lees je eigen post nog eens even naar... wij moeten wel jouw post respecteren maar andersom niet

Ik zeg gewoon wat hij moet doen en wat er aan de hand is in mijn optiek, en dat heb ik zo respectvol mogelijk proberen te doen. Ik respecteer zn post ook, maar jullie moeten niet klagen als ik hem gewoon met de harde waarheid confronteer. En jullie stond dat blijkbaar niet aan dat ik dat op de meest directe en neutrale manier deed. Ik ga echt geen lange verhalen vol onzin opschrijven, terwijl hij gewoon aan het puberen is in mijn ogen.

Gauloises schreef op 23-11-2003 @ 22:43:
Ik zeg gewoon wat hij moet doen en wat er aan de hand is in mijn optiek, en dat heb ik zo respectvol mogelijk proberen te doen. Ik respecteer zn post ook, maar jullie moeten niet klagen als ik hem gewoon met de harde waarheid confronteer. En jullie stond dat blijkbaar niet aan dat ik dat op de meest directe en neutrale manier deed. Ik ga echt geen lange verhalen vol onzin opschrijven, terwijl hij gewoon aan het puberen is in mijn ogen.

Je hoeft geen lange verhalen te schrijven, maar een reactie als "Doe gewoon normaal en puber niet zo, bah" vind ik wel weer het andere uiterste. Ook al is iemand in de puberleeftijd, niet alles hoeft daar dan door te komen en al zou dat zo zijn, dat maakt de problemen die iemand heeft niet minder. Een reactie als "Doe gewoon normaal en puber niet zo, bah" vind ik dan vrij onvriendelijk, onbegripvol en niet echt helpend. Vooral dat 'bah' er achter aan vind ik niks toevoegen, behalve "stel je niet zo aan, klein kind" oid, oftewel, vrij beledigend en denigrerend. En of het de waarheid is, dat weet je al helemaal niet, je kent die jongen niet en je kent zijn situatie niet volledig en van alle kanten.

[JinxParis]

sk888er schreef op 22-11-2003 @ 23:34:
tjee jullie hebbe me echt aan het denken gezet (mn psycholoog destijds liet me alleen mar actie onder nemen (wat dus bij mij geen zin heeft kom ik nu achter)), ik laat er ff een paar nachtjes over heen gaan. en kijk hoe ik dan denk. kut ik zit hier dus gewoon in tranen.

oohw ja wat mn werk betreft dat kan ik niet laten dat is nu het enigste moment dat ik op mn gemak voel.

Er een paar nachtjes overheen laten gaan is waarschijnlijk een goed idee. Je moet jezelf de tijd geven er goed over na te denken.

Ja, sorry, ik ben geen psycholoog dus ik kan je niet zeggen van dit moet je doen en dat moet je doen maar ik kan alleen zeggen wat ik denk dat goed is om te doen in deze situatie...

Ik herken mezelf in je verhaal, alleen met een kleine wijziging, namelijk dat ik geen vriend heb (wel hopeloos verliefd, maar hij niet op mij) en dat ik me alleen bij de schoolkrant echt op m'n gemak voel, maar toch constant het gevoel heb dat ik alles fout doe... Maar ik denk dat weglopen idd niets oplost. Als je wegloopt voor je problemen is het wel zo dat je even rust hebt, maar daarna komt de stress weer. Een dagje thuisblijven is een beter alternatief, denk ik, om je gedachten weer een beetje op orde te krijgen. Ik weet niet of je je dit kunt veroorloven, ik zeker niet, maar het is een beter alternatief dan meteen acht dagen pakken. En hey, ik weet zeker dat het uiteindelijk allemaal weer goedkomt. Het is gewoon veel te veel druk, die tweede fase, maar dat mindert als het goed is weer. En hey, straks vakantie. Dan kun je er ook eventueel tussenuit.

Als je er echt niet uit komt, mag je me ook toevoegen op MSN of mailen (jinx_paris@hotmail.com).

Succes en sterkte!
Groetjes, Janou

Leonoor schreef op 24-11-2003 @ 09:00:
Je hoeft geen lange verhalen te schrijven, maar een reactie als "Doe gewoon normaal en puber niet zo, bah" vind ik wel weer het andere uiterste. Ook al is iemand in de puberleeftijd, niet alles hoeft daar dan door te komen en al zou dat zo zijn, dat maakt de problemen die iemand heeft niet minder. Een reactie als "Doe gewoon normaal en puber niet zo, bah" vind ik dan vrij onvriendelijk, onbegripvol en niet echt helpend. Vooral dat 'bah' er achter aan vind ik niks toevoegen, behalve "stel je niet zo aan, klein kind" oid, oftewel, vrij beledigend en denigrerend. En of het de waarheid is, dat weet je al helemaal niet, je kent die jongen niet en je kent zijn situatie niet volledig en van alle kanten.

Bravo