Emia kijkt naar het slapende hoofdje van haar broertje. Zo kaal als een biljartbal. Emia weet zeker dat er nog nooit zo'n mooie baby is geweest als deze. Hij lijkt op Annemie, haar moeder en op Ganger, zijn vader. Haar eigen vader kent ze niet en ze wil hem ook niet kennen.
Met één vinger aait ze over het wangetje van het slapende jochie. Annemie staat in de deuropening glimlachend naar haar kinderen te kijken. "Komt Ganger nou bij ons wonen, mama?" Annemie schudt haar hoofd.
"Hij zorgt dat hij zoveel mogelijk hier is, maar ik denk dat er ruzie van komt als hij er altijd is. Als Victor wat ouder is en in de gaten moet worden gehouden als ik werk, dan komt hij bij ons.
"Ik ben er ook nog hoor!"
"Jij wil toch ook wel eens afspreken met een vriendinnetje?"
"Ooh ja." Eigenlijk vindt Emia het helemaal niet zo erg dat Ganger in zijn eigen huis blijft. Hij is en blijft een kapper en omdat zij nou eenmaal lang haar heeft, zit hij constant te tuttelen en goede raad te geven. Verder is het eigenlijk geen kwaaie. Hij heeft haar zelf voetballen geleerd.
"Wèèèèèèèh!" Victor laat het duidelijk merken als hij wakker is. "Moet je hem weer voeden, mama?" probeert Emia boven het lawaai uit te komen. Haar moeder schudt haar hoofd. Emia pakt haar broertje uit de wieg en legt hem tegen zich aan. "Nounounou... Rustig aan maar hoor, kleine druktemaker! Stil maar, mannetje. Wat is er dan toch?" Emia wiegt haar broertje zachtjes. Hij houdt op met krijsen, maar hij heeft wel de hik nu. Ze moet erom lachen en klopt hem zachtjes op zijn kleine ruggetje. "Dat krijg je er nou van, kleine herrieschopper!"
"Je bent er echt handig in geworden, Emia!"
Emia lacht en geeft Victor aan Annemie.
Als ze ziet hoe haar moeder straalt en als ze terugdenkt aan de afgelopen maanden, dan doet dat ineens op een rare manier pijn. Ze moet even nadenken voor ze weet waarom. Mama heeft voor dit kindje gekozen. Ze keek op geen enkele foto van vroeger blij, omdat ze altijd een klein kindje mee moest zeulen. Dat kindje is Emia. "Je hebt geluk met deze," zegt ze. "Hij heeft een vader. En een grote zus om op hem te passen. En een oma."
Voor haar moeder kan begrijpen wat ze daar nou weer mee bedoelt, is ze al buiten. Touwtje springen. "A B C D...." het hele alfabet langs. Het touw slaat bij het derde alfabet bij de M tegen haar benen. "M... M... Menno. Hm, ja, dat lijkt me wel wat. Verliefd, verloofd, getrouwd, gescheiden..." Het touw slaat tegen haar been. "Nou!" gilt ze door de lege straat. "Dan trouw ik níet met 'm! Kan ik lekker ook niet scheiden! Mijn kind heeft wel een vader!"
__________________
OE MOEME NOEMOE!!!!!!!!!
|