In een van de ruimten van de nacht, waar mensen bijeen zijn en drank wordt geschonken, waar de zon, maan en sterren gevangen in draadjes achter gekleurd glas de natuurlijke duisternis opvrolijken, waar georganiseerd lawaai in strak ritme en overweldigende melodieën het tempo van de hartslag overneemt, zodat zij die ervoor open staan het geluid inademen en de muziek zich met hun bloed laten vermengen, opdat zij de muziek worden;
waar iedereen onder invloed is van drank, dans of joint, waar zelfs de maskers zich verschuilen achter een bedrieglijk schild van openheid, waar niemand zichzelf is en daardoor niemand zich anders voordoet dan hij is, en het niet meer uitmaakt wat je doet omdat iedereen zijn gang gaat en hoewel er nog naar je gekeken wordt elk oordeel verdronken is in de euforische roes;
waar ik nu ben, in mijn slapende dromen straks weer zal zijn, en de uitputting me dronkener heeft gemaakt dan drank ooit kan doen, zodat niets me meer kan raken en het niet meer mijn hersens zijn die me doen bewegen, maar de trance waarin de muziek me heeft gebracht, en ik dans zoals ik alleen in deze staat kan, alsof het een toverkracht is waarmee ik mij onzichtbaar maak voor iedereen die hier is met mij - men ziet mijn pas als ik dat verkies - zodat ik mij ongestoord kan tonen;
dans ik dan voor jou, ook al zie je het niet, omdat mijn vervormd perspectief jou maar naar voren blijft schuiven voor mijn geestesoog, en ik zoek je, ook al maakt het me eigenlijk niet uit of je er bent,
dans ik voor jou, in de hoop dat je er een paar van je woorden aan zult wijden, terwijl ik weet dat je het niet zou doen al had je me gezien, want de magie zou het tegenhouden.
Het is alleen de muziek die me overeind houdt, zonder val ik dood neer, en leef daardoor meer dan ooit en eeuwig voor het moment.
__________________
Eat jazz, drink sunshine, listen to honey, talk to tea
|