Mijn ivoren toren

[vluchtgedrag]

het regent glas.
plassen kleuren diep zwart,
als mijn blote voeten
het vreemde vocht opslurpen.

als condensstrepen steekt het dolkmes
door mijn wolk van paranoia.
scherpzinnig klieft het scalpel
door mijn baarmoeder van angst.

ik sper mijn ogen open,
achtervolg krijtstrepen
in kil beton en kerf
vluchtwegen, tot het samenloopt
met mijn geronnen bloed.

de ratio kraakt en krijst,
als alles duizelt.
duizend blikken
dalen en dwalen
door de diepte
vanuit mijn ivoren toren.

[clantestino]

origineel...ik vind het wel leuk dat je niet een vast metrum aanhoudt, hierdoor komt het lekker warrig over, wat naar mijn idee goed past bij de inhoud. Ik vind vooral je laatste strofe erg mooi; je woordkeus is hier werkelijk prachtig.
1 puntje: "als" vind ik niet zo mooi gebruikt, ik zou eerder "wanneer" doen..

[jsoes]

Ja daar ben ik het mee eens, wat betreft dat "wanneer".
Een zwartgallig gedicht, mooi in zijn "genre" vind ik, als je dat al zo mag noemen.
Erg sterk hoe je snel op elkaar volgende woorden voorziet van dezelfde medeklinker. Daar is een definitie voor, maar die ben ik even kwijt. Met name in deze stukjes:

krijtstrepen
in kil beton en kerf

en:


de ratio kraakt en krijst,
als alles duizelt.
duizend blikken
dalen en dwalen
door de diepte

De "k"-klank als hard en ijzig, de "d" als duizelingwekkend, een onherroeplijke neerwaartse spiraal, dat gevoel kreeg ik erbij.
Aanvankelijk was ik van mening dat je wat teveel smijt met krachtige termen, maar als ik nu kijk naar samenhang van klank en beginletters, valt dat ook als een puzzel in elkaar.
Heel sterk dus.

[hajo]

prachtig. Van de afgelopen 11 gedichten die ik net heb gelezen zonder meer (of minder) het beste beeldgebruik. Alleen jammer dat de zinnen niet even lang zijn. Dat is vrij makkelijk te doen, dus nu lijkt het een beetje alsof je je er makkelijk van hebt geprobeerd af te maken. Ik zou er nog even achter gaan zitten en alle zinnen en coupletten aan elkaar gelijk te maken.
(nu kan je wel zeggen dat het juist uw stijl is om het zo te doen, maar zelfs in de poezie zijn er geldende stijlregels)

[vluchtgedrag]

wat betreft de geldende stijlregels heb je zeker gelijk, maar deze blijven voor eigen interpretatie vatbaar. In dit geval benadrukt het juist de chaotische inhoud en heeft het naar mijn mening geen negatieve invloed op de leesbaarheid van het gedicht.

Het gebruik van 'wanneer' in plaats van 'als' in de laatste strofe is misschien logischer, zo staat het eigenlijk ook in het manuscript. Toch heb ik voor 'als' gekozen omdat dat doeltreffender over komt en misschien wel een dubbelzinnigheid meeneemt...

bedankt voor de feedback, meer is altijd welkom!

[xineof]

Een erg sterk gedicht; de wisselende regellengte storen mij niet, ik vind deze dichtvorm juist erg bijdragen aan de sfeer en het soort gedicht. De toon is erg zwaar, wichtig; op een erg positieve manier. De aanzet van de klanken is heel zwaar; althans op de manier hoe ik het lees; deze wordt veroorzaakt door het mooie, wichtige taalgebruik en de binnenrijm in de titel, welke ik dan ook erg sterk vind; mooi ook dat deze regel terugkomt in de slotzin. Een heel beeldend, fijn lezend gedicht!