zwart/wit humeur

ik weet niet echt of er wat aan valt te doen, maar ik ben of HEEL vrolijk of HEEL down enzo.

de laatste maanden was ik voornamelijk down, door nieuwe school en allemaal vrienden die geen vrienden waren en waar ik niets mee had. de laatste dagen ging het weer een stuk beter, ik had er weer helemaal zin in. ik voelde me helemaal niet eenzaam meer enzo. en nu vandaag is het weer 180 graden omgeslagen. ik heb ruzie met die en die, ben een klein beetje ziekies, en heb meteen het gevoel alsof er niets meer deugt in me leven. alsof ik een enorme schreeuw heb naar aandacht en waardering, maar die helemaal nergens kan vinden. ik heb geen idee waarom ik zo zwart/wit moet denken, maar het gaat automatisch.

ik weet niet echt wat ik van 'jullie' vraag, tips ofzo

[Quiana]

Ik denk dat iedereen weleens zoiets heeft, en dat het ook
wel een beetje met de puberteit ed te maken heeft...

Maar als je er veel last van hebt, of je er gewoon niet
lekker meer bij voelt, kan je er best mee naar de huisarts
gaan denk ik, soms kan heel zwart/wit denken & extreme
stemmingswisselingen ook op andere dingen duiden ed.

Echt tips heb ik niet, misschien kun je proberen dingen een
beetje te relativeren, maar of je daar echt iets aan hebt...
Praten, schrijven en dat soort manieren om je te uiten ed
kunnen ook geen kwaad denk ik, het kan best helpen om
alles er gewoon uit te gooien...

mjah ik twijfel of ik er mee naar de huisarts moet, vooral omdat ik niet echt blij ben met wie ik ben ik wil het ook al tijden allemaal opschrijven maar ik weet niet waar ik moet beginnen en ben bovendien beetje bang dat iemand het ontdekt en er met de spot wordt gedreven

[oldt3]

Quiana schreef op 29-12-2003 @ 20:31:
Ik denk dat iedereen weleens zoiets heeft, en dat het ook
wel een beetje met de puberteit ed te maken heeft...

Maar als je er veel last van hebt, of je er gewoon niet
lekker meer bij voelt, kan je er best mee naar de huisarts
gaan denk ik, soms kan heel zwart/wit denken & extreme
stemmingswisselingen ook op andere dingen duiden ed.

Echt tips heb ik niet, misschien kun je proberen dingen een
beetje te relativeren, maar of je daar echt iets aan hebt...
Praten, schrijven en dat soort manieren om je te uiten ed
kunnen ook geen kwaad denk ik, het kan best helpen om
alles er gewoon uit te gooien...

op je 17 ben je toch allang uit je puberteit gegroeid ze,ik toch.
Ik heb geen vrienden op school en dat hoeft ook niet (ik hoef hen niet).Ja soms ben ik wel eens jalours derover,maarja niemand wil elkaar kennen in onze klas.Ach nog 6maand en erna zal t wel veranderen zeker.Ik maak mij geen zorgen,wel moetk gewoon bij mijn vrienden zijn elke week,ook tijdens examens.
Laat ze maar zeggen dat het schoolleven de mooiste periode is uit je leven,ik hoor heel andere dingen.Een vakantiejob heerlijk gewoon,schoolleven nu (aantal jaren).weekendleven
zelfs met 4uur slaap hou je een werkleven ff vol,als je naar school gaat val je dan in slaap he.Ik wil gaan werken.

122450146 schreef op 29-12-2003 @ 20:58:
op je 17 ben je toch allang uit je puberteit gegroeid ze,ik toch.
Ik heb geen vrienden op school en dat hoeft ook niet (ik hoef hen niet).Ja soms ben ik wel eens jalours derover,maarja niemand wil elkaar kennen in onze klas.Ach nog 6maand en erna zal t wel veranderen zeker.Ik maak mij geen zorgen,wel moetk gewoon bij mijn vrienden zijn elke week,ook tijdens examens.
Laat ze maar zeggen dat het schoolleven de mooiste periode is uit je leven,ik hoor heel andere dingen.Een vakantiejob heerlijk gewoon,schoolleven nu (aantal jaren).weekendleven
zelfs met 4uur slaap hou je een werkleven ff vol,als je naar school gaat val je dan in slaap he.Ik wil gaan werken.

nou ik ben 17 en nog lang niet uit me puberteit voor me gevoel....ja ik ben laat.

[insane]

forum_verslaafd schreef op 29-12-2003 @ 20:25:
ik weet niet echt of er wat aan valt te doen, maar ik ben of HEEL vrolijk of HEEL down enzo.

de laatste maanden was ik voornamelijk down, door nieuwe school en allemaal vrienden die geen vrienden waren en waar ik niets mee had. de laatste dagen ging het weer een stuk beter, ik had er weer helemaal zin in. ik voelde me helemaal niet eenzaam meer enzo. en nu vandaag is het weer 180 graden omgeslagen. ik heb ruzie met die en die, ben een klein beetje ziekies, en heb meteen het gevoel alsof er niets meer deugt in me leven. alsof ik een enorme schreeuw heb naar aandacht en waardering, maar die helemaal nergens kan vinden. ik heb geen idee waarom ik zo zwart/wit moet denken, maar het gaat automatisch.

ik weet niet echt wat ik van 'jullie' vraag, tips ofzo

Dit heb ik ook...
vraagje aan jou: heb jij ook wel eens dat je de dag heel vrolijk begint, maar dat dan ineens je mood helemaal veranderd in down
nouja dat heb ik dus soms. Een leraar van mij merkte dat dus ook en daar heb ik toen mee gepraat...
(niet dat dat geholpen heeft)

[Dreamerfly]

forum_verslaafd schreef op 29-12-2003 @ 20:25:
ik weet niet echt of er wat aan valt te doen, maar ik ben of HEEL vrolijk of HEEL down enzo.

de laatste maanden was ik voornamelijk down, door nieuwe school en allemaal vrienden die geen vrienden waren en waar ik niets mee had. de laatste dagen ging het weer een stuk beter, ik had er weer helemaal zin in. ik voelde me helemaal niet eenzaam meer enzo. en nu vandaag is het weer 180 graden omgeslagen. ik heb ruzie met die en die, ben een klein beetje ziekies, en heb meteen het gevoel alsof er niets meer deugt in me leven. alsof ik een enorme schreeuw heb naar aandacht en waardering, maar die helemaal nergens kan vinden. ik heb geen idee waarom ik zo zwart/wit moet denken, maar het gaat automatisch.

ik weet niet echt wat ik van 'jullie' vraag, tips ofzo

Ga bij jezelf eens na wat het maakt dat je, je op een bepaald moment heel vrolijk voelt/ je heel vrolijk bent; wat gebeurt er met je, in je, met alles om je heen. Dezelfde vraag voor als je, je heel down voelt.

[Quiana]

forum_verslaafd schreef op 29-12-2003 @ 20:43:
mjah ik twijfel of ik er mee naar de huisarts moet, vooral omdat ik niet echt blij ben met wie ik ben ik wil het ook al tijden allemaal opschrijven maar ik weet niet waar ik moet beginnen en ben bovendien beetje bang dat iemand het ontdekt en er met de spot wordt gedreven

Je kan het altijd proberen?

Ik weet vrijwel zeker dat de huisarts het iig wel serieus zal
nemen, en al helemaal als je wordt doorverwezen oid. En
ook al is dat niet zo, laat dat je er niet van weerhouden
er iets aan te doen, hulp te zoeken of wat dan ook,
al is dat misschien moeilijk.

Je zou kunnen proberen verder te gaan op de tekst uit
de topic misschien? Bedenk je iig wel dat schrijven ed
niet moet oid, als het niet lukt, zijn er gelukkig nog
een heleboel andere manieren om je te kunnen uiten ed...

[Quiana]

122450146 schreef op 29-12-2003 @ 20:58:
op je 17 ben je toch allang uit je puberteit gegroeid ze,ik toch.

Jij misschien, maar anderen soms ook niet.
Dat verschilt per persoon...

oei, herkenning. soms zijn er periodes dat ik finaal kan omslaan van heel blij naar heel erg down. geen idee hoe het komt. inderdaad de leeftijd ofzo? ik weet het niet. maar t is niet altijd even leuk