mamma, morgen komt niet meer..

[flurry]

Vandaag ging ik met mamma en pappa naar m’n oom en tante. Het was hartstikke koud. Het had erg gesneeuwd, en eigenlijk wou ik vandaag een enorme sneeuwpop gaan maken, maar dat ging dus mooi niet door. Tante Bo is vandaag jarig, en we moésten erheen van mamma. Ik had m’n nieuwe winterjas aan met dikke wanten waarin al je vingers bij elkaar zitten behalve je duim. Wanneer ik die aandeed deed ik altijd net of ik een pinguin was. Waggeldewaggel over het ijs op het meer. Soms gleed ik uit en viel ik hard. Dan moest ik altijd erg huilen, de blauwe plekken op m’n benen waren niet meer te tellen. We moesten wel een uur in de auto zitten. Ik hield niet van auto’s. Ze maakten me misselijk en soms moest ik zelfs overgeven. Laatst toen we op vakantie gingen kon ik m’n mamma niet op tijd waarschuwen, en toen was de hele bank vies. M’n broer moest toen ook overgeven, maar hij melde het wel op tijd gelukkig.
Op weg naar tante Bo en oom Stef kregen we een snoepje. Om op te zuigen zei mamma, maar ik had ‘m per ongeluk toch doorgebeten. Ze was niet boos, maar ik voelde me toch wel stout. Bij tante Bo kregen we taart en appelsap. Ze had een grote doos lego waar we mee mochten spelen, maar m’n broer en m’n neef duwden me weg. Ze wilden niet dat ik meedeed. Ik begon hard te huilen. Waarom zouden zij wel met lego mogen spelen en ik niet? M’n mamma zei dat ik niet zo vervelend moest doen en stuurde me naar oom Stef in de keuken, die bezig was pannenkoeken te bakken. Ik mocht meehelpen het beslag maken. Ik roerde en klopte of het m’n lust en m’n leven was. Het was erg leuk om al die verschillende ingrediënten door elkaar te zien glijden. M’n oom praatte met me over hoe het was nu ik van de kleuterschool naar groep drie was gegaan. Ik vertelde over de letterdoos waar we die week mee hadden leren werken, en over het leren klokkijken. Ik vertelde ook hoe Freek me had gepest in de bouwhoek. Freek had gezegd dat hij m’n jurk erg lelijk vond. Ik werd erg kwaad en heb hem een bouwsteen naar zijn hoofd gegooid, waarna Freek vervolgens drie weken niet op school kwam vanwege een lichte hersenschudding. Mamma zei dat ik voortaan eerst tot tien moest tellen voordat ik dingen deed die onverstandig waren. Nou ik vond het héél verstandig wat ik gedaan had. Het was z’n verdiende loon. Maar dit vertelde ik natuurlijk niet allemaal aan oom Freek. Dat van die jurk was voldoende.
Na het eten voelde ik me niet zo lekker. Ik huilde bijna aan één stuk door. Normaal ging ik nu al naar bed, maar m’n mamma zei dat ze nog even iets wilde drinken met tant Bo en oom Stef. Ik mocht wel alvast in de auto gaan zitten als ik wilde. We zouden over een half uurtje naar huis gaan. Ik trok m’n jas aan en m’n sjaal knoopte ik eroverheen. M’n wanten lagen nog in de auto, dus die kon ik daar aan doen. Ik liep de oprit af. Het was ijskoud. De donkere nacht stroomde me tegemoet. Ondanks mijn dikke winterjas rilde ik enorm. Het ijs rond de grote boerderij kraakte af en toe hard. De scherpe wind maakte dat ik me snel naar de auto haastte. Ik opende de deur en ging op de achterbank zitten. M’n handen waren rood en koud, maar toen ik m’n handschoenen gevonden had warmden ze wel een beetje op. Ik trok de deur dicht, en op datzelfde moment zag ik de eerste sneeuwvlokjes vallen. In de auto was het al iets warmer dan buiten. Ik voelde me een beetje misselijk en erg moe, waardoor ik al snel in slaap viel. Toen ik een kwartiertje later wakker werd had ik erge hoofdpijn. Ik ging rechtop zitten en het werd meteen zwart voor m’n ogen. Ik voelde me helemaal niet goed. Ik begon te huilen, ik wilde naar mamma toe. Ik opende de deur van de auto en gleed van de bank naar buiten. Op het moment dat ik op mijn benen zou moeten hebben gestaan merkte ik dat er iets ergs aan de hand was. Ik voelde mijn benen niet meer. Normaal brachten m’n benen me overal waar ik heen wilde, maar nu konden ze me zelfs niet meer dragen. Ik zakte op de grond, en viel bovenop mijn ene arm. Ik gilde van de felle pijn die door mijn hele lichaam schoot. Ik huilde warme tranen, die ijskoude sporen op mijn wangen achterlieten. Ik riep heel hard om pappa en mamma en oom Stef en tante Bo, maar ze hoorden me niet. Na een tijdje huilen en roepen constateerde ik dat ze me echt niet konden horen, en ik begon mezelf over de weg naar de voordeur te slepen. Het was een moeizaam karwei, want de sneeuw schoof m’n jas in en maakte de last die ik al had met m’n nietwerkende benen nog zwaarder. Uiteindelijk lukte het me toch om bij de voordeur te geraken, maar nu kwam het volgende probleem. Ik kon niet opstaan om aan te bellen. Ik hoorde m’n ouders en m’n oom en tante hard lachen en praten. Ik bonsde hard op de deur. M’n hoofd dreunde mee, en ik probeerde mamma te roepen, maar er kwam alleen maar een hees geluid uit m’n keel. Ik voelde dat m’n krachten bijna op waren. M’n ene arm kon ik al niet meer bewegen, de andere begon te tintelen. Er schoten felle pijnen door m’n borstkas, en m’n ouders lachten maar door. Ik stuwde m’n laatste beetje kracht naar m’n nog werkende arm, en gaf een laatste harde bons op de deur. Het lachen stopte, en er kwam iemand snel naar de deur gelopen, maar het was al te laat. Het laatste beetje energie stroomde uit mijn lichaam. Ik probeerde adem te halen, maar ik had er de kracht niet meer voor. Alles werd zwart voor mijn ogen, en dat is het laatste wat ik ooit heb gezien.


------------------
GROTE KNOEI



[Dit bericht is aangepast door flurry (23-09-2001).]

[zozze]

het enige wat ik daarop kan zeggen: WOW!!!

[stroopwafel]

peries WOW!!!

echt heel goed

[OsoNke]

ik print m, lees m dalijk in bed, en reageer morgen ok?? xpreek je weer, doeg!!

X

[OsoNke]

stoer!! hijs kei nijg chopsk! het eind is wel heel erg plotseling maar daardoor juist ook wel weer leuk (naja, leuk?)
xpreek je!

xx

[A loved one]

Ik vind 'm eng. Een verhaal om met grote ogen en een pruillipje te lezen.

Love

[haike2]

mooi, echt heel echt!!!
Jij schrijft zeker vaker zulke verhalen? Als dat niet zo is moet je dat zeker gaan doen, en het is gen grote knoei, dat zeker niet.

[flurry]

DANK! nee, dat schrijf ik niet echt vaak nee.. maar khou er wel van..

[Inemine]

Wow, heel erg goed! Ik vind van die korte, krachtige verhaaltjes altijd leuk, ook al eindigen die meestal niet zo op een happy end. Maar dat vind ik er net zo leuk aan. Nou ja, ga zo door!

[Souris]

vet mooi

[Aurelia AutumnRain]

MOOI!
zielig vooral...

[flurry]

DAnk aan allen

[Anne]

Ik dacht dat ik al had gereageerd, maar dat was dus niet zo. Mijn reactie: Heel mooi, maar wel zielig!

[Woodstock]

achgut dat is echt heel erg zielig!
maar wel ZEER goed geschreven inderdaad, puntig!

[Artemis]

hey... ik had em wel gelezen al lang geleden, maar nog niet gerpelied? vaag, hijs idd GOED cru, maar das vet!

lievzz..
pizzaboer(in)

[flurry]

dank