SpAnarchism!

We leven in het jaar 400 miljard.
Van de Klassieke Eerste Technische Eeuwen is weinig nog bekend. Zelfs de oorsprong van ons ras, Aarde, is verzwolgen door haar ster.
Wat wel rest is de vorm van ons lichaam, zoals de voorouders van ons het ook hadden en een enkele ouderwetse harde schijf van 120 gigabytes en 2 zeer waardevolle dvd's.
Alleen daaruit weten we nog hoe het leven in het begin van het bestaan der mensheid was.
En het was geen pretje.
De rest wat we weten, of denken te weten, komt uit de mythen en sagen die nu nog de ronde doen.
Slechts een enkel iets uit die tijd is ons nu nog bekend en heeft zich diep in onze maatschappij, in onze cultuur, gevestigd. Een denkbeeld, een opvatting, maar niet zomaar een denkbeeld. Het is een kult, een manier van doen en laten, een levensstijl. Het is alles omvattend, alles sturend en alles nemend.
Nee, beter nog, het is de hoeksteen uit ons bestaan. Het richt onze geesten en het laat ons overleven. Het is ons chi.
Het heet 'SpAnarchism'. Waarschijnlijk heeft het vroeger ook al zo geheten, simpelweg omdat er gewoon geen andere naam voor kan zijn.
Het is alles inhoudend, niets kan er aan ontgaan en alles kan er door behandeld worden.
Maar het heeft wel een voorname zuilen. Deze zuilen vormen samen de platte, dikke bodem van het SpAnarchism.
Het voornaamste, 'Het' gaat niet om de hoeveelheid, de materie, maar om hoe je 'Het' doet, of je er wel plezier aan beleeft en dat je dat met anderen kan delen.
Even over 'Het'. Wat wordt daar nu weer mee bedoelt? Het is het simpelst te zeggen dat het je manier van leven is, je doen en laten, maar het is meer, het is ook je geloof en vooral hoe je gelooft, het zijn je gedachten, wat je denkt en waarom je het denkt. En het is ook je wil en je gevoelens. 'Het' is je hele ik, hoe je bent en hoe je dat uitvoert.
Voor outsiders lastig te begrijpen, voor insiders lastig uit te leggen.
Maar terug naar de zuilen.
De voornaamste zuil houdt in dat je 'Het' doet voor de lol, om het leuk te vinden en niet om dingen te bezitten en om eer uit en voor materie te krijgen.
Je hoort 'Het' dan ook samen te doen en het SpAnarchism hoort geleefd te worden, beschermd en verspreid. Het SpAnarchism zal je alles zijn en het zal je gelukkig en heerlijk vrolijk maken.
SpAnarchism kent vele vijanden, die in verschillende groepen zijn ingedeeld.
Zij die wel willen SpAmmen (het SpAnarchisme willen gebruiken), maar dan voor materiele zaken en materiele eer.
Deze groep wordt aangeduid als (SpAm)n00bs. Ook wel naab of n0b0.
De andere groep, zij die SpAnarchisme toelaten, maar in mate, zodat er wel geluk 'uitgevoerd' wordt, maar ze er niet al te veel last van hebben. In deze groep vallen de overheid, besturen, rechtse partijen, aristocraten en handelaren in perforators.
En de derde groep, zij die het SpAnarchisme met de neus aankijken, omdat ze het voor 'stumperds' vinden en het hun in hun weg hindert naar hebzucht.

Deze drie groepen zijn de groepen de niet aan het SpAnarchisme voldoen. Van deze drie zijn de eerste twee het ergst, omdat ze de SpAnarchisten storen Het goed te doen en omdat ze het SpAnarchisme aan banden willen leggen.



Het is nog niet helemaal af, natuurlijk...

[Rareman2]

Waar is dit het begin van? Van een verhaal? Of gewoon zomaar een stukje tekst?
Ik moet eerlijk zeggen dat ik het nogal vaag vind. Het jaar 400 miljard (=400.000.000.000!) vind ik wat overdreven en het is me niet helemaal duidelijk waar je naartoe wilt met je verhaal. Maar misschien dat een vervolg het duidelijker kan maken.

Rareman2 schreef op 06-02-2004 @ 15:03:
Waar is dit het begin van? Van een verhaal? Of gewoon zomaar een stukje tekst?
Ik moet eerlijk zeggen dat ik het nogal vaag vind. Het jaar 400 miljard (=400.000.000.000!) vind ik wat overdreven en het is me niet helemaal duidelijk waar je naartoe wilt met je verhaal. Maar misschien dat een vervolg het duidelijker kan maken.

Het is een inleiding en een samenvatting te gelijk, het is een kennismaking met het SpAnarchism voor de onbekenden, het is fictie (niets voor niets de 400 miljard, waarvan ik uitstekend op de hoogte ben van de omvang van het getal), maar ook een schimp naar het SpAnarchism, een uitlaatklep voor sommigen onder ons.
Degenen die weten waar ik het over heb, zullen er voor feesten.
Degenen die hier niet bekend mee zijn, zien het wellicht als een idiotrie van infantiele hersenspinselen, maakt allemaal niet uit.
Lees het, denk het en vind er iets van.

Het is gewoon een verhaal, niet meer, niet minder.
Onderschat alleen nooit de kracht en waarheid die in verhalen schuilt.