ouder-dom

[lovetear]

Ouder-dom

Een kalend hoofd met schrale rimpels,
verleden getekend op het grijze gezicht,
niet langer meer zoekend naar wat niet te vinden
maar eigenlijk toch, binnen handbereik ligt.

Tevreden met leven door anderen gegeven,
het vuur dat de jeugd ooit bezat is geblust
dankzij de pijn, die vroeger heel even
door jou werd doorstaan. En nu dan die rust.

Niet echt overleden, dat nog net niet.
Niet zwaar ongelukkig, maar toch wel een beetje.
Dat hoort er ook bij, wat zeurend verdriet.

Een leven is te lijden en te leiden.
Vaak doet men het eerste, en het tweede
wordt meestal vergeten, door de donkere tijden.

Jammer.

[xineof]

Heerlijk, een echt lovetear-gedicht ! In tegenstelling tot je andere gedichten, vind ik deze slotregel niet zo pakkend. Ik houd erg van 'droge constateringen', maar deze vind ik toch iets te abrupt; het lijkt net ironisch bedoeld eigenlijk. Ik zou het gedicht toch wat 'rustiger' afmaken, omdat de rest van het gedicht zich niet echt leent voor een dergelijk slot, mijns inziens. Zou je er niet zoiets van kunnen maken :
Jammer want waarom, vervult men zich niet?
?

Een leuk onderwerp; knap dat je daar zo treffend over schrijft. De inhoud komt goed duidelijk naar voren, en volgens mij staat er geen woord te veel in je gedicht. 'En nu dan die rust.'; geweldige zin; erg jouw stijl ook om op deze manier op 'geblust' te rijmen! De vorm spreekt mij verder erg aan, het is net geen sonnet; heb je dat gedaan omdat je nog geen pakkend slot vond in de laatste strofe ?

[lovetear]

Mja ik vond hem nog niet af, vandaar dat laatste woord, ik wilde iets korts en pakkends hebben, maar 'jammer' is dus nog niet pakkend genoeg, ik zal kijken of ik er wat aan kan doen.

Bedankt voor de reactie.

[mariamne]

lovetear schreef op 18-02-2004 @ 18:56:
Ouder-dom

Een kalend hoofd met schrale rimpels,
verleden getekend op het grijze gezicht,
niet langer meer zoekend naar wat niet te vinden
maar eigenlijk toch, binnen handbereik ligt.

Tevreden met leven door anderen gegeven,
het vuur dat de jeugd ooit bezat is geblust
dankzij de pijn, die vroeger heel even
door jou werd doorstaan. En nu dan die rust.

Niet echt overleden, dat nog net niet.
Niet zwaar ongelukkig, maar toch wel een beetje.
Dat hoort er ook bij, wat zeurend verdriet.

Een leven is te lijden en te leiden.
Vaak doet men het eerste, en het tweede
wordt meestal vergeten, door de donkere tijden.

Jammer.

Uitbreiding van de laatste zin is leuk.

Vind het hier en daar niet helemaal lekker lopen, ik kan een goed ritme nog niet echt pakken.
Ik vind vooral die laatste 2 strofes mooi en heel goed verwoord; lijden/leiden(leuke speling), leuke speling met rijm.
Je verwoord het herkenbaar; ik kan mij er zo een beeld en eigen ideeën over vormen, duidelijk.

Het gedicht kwam bij mij over als een keer-een-wat-andere-stijl.

[clantestino]

Erg mooi gedicht, ik stoorde me juist helemaal niet aan 'jammer'. Vind dit juist wel krachtig, en sterk. Mooi ritme, ik had juist geen moeite met lezen. Lekker structureel, 2 strofen 4 regels en 2 strofen 3 regels. Zou het werkelijk zonde vinden als je nou van Jammer een hele zin zou gaan maken, ( al is dat geen lelijk einde hoor, xineof, maar ik vind dit juist zo treffend, zoals ik al eerder zei ). Mooi omschreven onderwerp, ook ik vind lijden/leiden heel goed gevonden. Niet alleen om te lezen, als alliteratie, maar je hebt ook echt een punt, en das knap. Petje af

[Fgank]

Heel mooi!

[lovetear]

mariamne schreef op 21-02-2004 @ 08:49:
Vind het hier en daar niet helemaal lekker lopen, ik kan een goed ritme nog niet echt pakken.

Hmm, waar zitten de knelpunten?

Bedankt voor de reacties .

[mariamne]

lovetear schreef op 22-02-2004 @ 15:15:
Hmm, waar zitten de knelpunten?

Bedankt voor de reacties .

2e strofe 1e zin.

[mariamne]

De rest heb ik nu wél te pakken qua ritme.

[lovetear]

mariamne schreef op 22-02-2004 @ 16:00:
2e strofe 1e zin.

hmm, en als ik van anderen andren maak(ik lees zelf andren )?