faalangst (hele tijd huilen)

[moon]

Ik heb er hier al vaker over gepost. Ik heb echt heel erg last van faalangst. Nou moet ik morgen een anwpresentatie doen en maandag heb ik een discussie nederlands. Ik ben echt zo ontzettend bang. Vanaf het moment dat ik thuis ben gekomen heb ik niks anders gedaan als huilen, het houdt echt niet meer op. Zo erg, dat ik me afvraag wanneer mijn tranen nou eens op zijn en hoelang ik dit nog vol ga houden. Ik ben echt overstuur en ik weet niet wat ik er mee moet.

Ik heb al hulp en die lerares die me helpt vind dat ik het gewoon moet doen...maar ik durf niet. Ik heb zo'n hekel aan mezelf, ik voel me zo weinig waard en ik ben zo ontzettend onzeker. Ik ben niemand voor die klas. (bovendien heb ik een rot klas die al heeft aangekondigd dat ze me gaan uitlachen)
Echt...ik weet het gewoon niet meer, ik weet niet wat ik moet doen. Ik ben al naar alle leraren geweest, alle leraren vinden het rot voor me, maar ik moet die presentatie en discussie wel doen anders krijg ik een 1 en/of mis ik een handelingsdeel. Ik weet het niet meer.... ik haal het hele jaar door goede cijfers maar ik heb de neiging om nu te stoppen met school...ik kom hier echt nooit meer door heen! Ik kan dit echt niet aan!
Sorry voor dit hele wanhopige en vage verhaal, maar ik weet het ff gewoon niet meer. Iemand nog een advies o.i.d?

[~~dolce~~]

ey,
Ik herken je verhaal wel. Ik ben ook ontzettend bang voor presentatie's ed.
Soms jank ik, maar op school houd ik me nog in. Ik was bv. al 3 weken voor mijn debat aan het stressen, en ik kan dan echt nachten wakker liggen.
Zo ben ik nu al bang voor mijn pws presentatie ergens in maart. Ik mocht niet naar de faalangst training bij mij op school, omdat ik naar altrecht ga. (maar goed, daar sta ik nogsteeds op de wachtlijst)
ik heb wel wat ontspanningsoefeningen gekregen van iemand, die hebben mij de laatste keer, bij een mini presenatie ook wel geholpen.
Ik heb het zelfs ook bij voorlezen in de klas. Het werd zo erg dat ik daarom spijbelde bij engels. Die lerares kreeg het alleen uiteindelijk door, en k hoefde niet meer te lezen. Ik was blij met deze oplossing, maar ergens weet ik ook wel dat ik er zo nooit vanaf komt.
Nu heb ik deze week mondelingen. Mijn mondeling literatuur ging goed, die lerares (2 eigenlijk) stelde me eerst op mijn gemak..
vrijdag heb ik mijn mondeling engels.. en dat word dus ook weer een ramp..

Ik heb niet echt tips voor je, helaas. Ik weet hoe rot het is..

xxx mir

[carolyne]

Hej!

Toevallig moet ook anwpresentatie en debat nederlands doen!
Ik ben ook wel zenuwachtig maar gezonde zenuwen..en bij jou kan ik het nit echt gezond noemen!

Heb je buiten je school ook hulp voor je faalangst? Zit je bij een psycholoog ofz?
Zoja, vraag daar eens aan wat je moet doen en zo nee zoek er een!!!!!

Maar ff over die presentatie's. Voor je eindexamen moet je gewoon een aantal dingen gedaan hebben, dat zijn gewoon de schoolregels. Je moet die presentatie's gedaan hebben omdatj e er veel van leert, ook voor later heb je het hard nodig om zoiets te kunnen. Dus aan de schoolregels kan je niks veranderen!
Het ljkt me heel erg moeilijk als je al zo zenuwachtig bent en zo'n laag zelfbeeld hebt dat je klasgenoten ook nog eens gaan zeggen dat ze je gaan uitlachen! Weten ze eigenlijk wel wat faalangst is? Dat zou je ze een sduidelijk moeten maken! Kan je niet vragen of je je presentatie voor de leraar alleen mag doen zonder de klas. Ik denk dat je wel een goede reden hebt daarvoor namelijk, faalangst is immers een ziekte. Dat is alsnog eng voor je lijkt me, maar in ieder geval beter!
Wat nederlands betreft, ik denk niet dat je hier onderuit kan komen. Een discussie of debat doe je in groepjes en de andere moeten het ook doen. Het voordeel is dat je er niet alleen voor staat! Bereid het goed voor, verzin goede argumenten enz.

Heel veel succes!

[Black Soul]

Tja, ik heb zelf ook last van faalangst (gehad), maar niet zo erg dat ik jankend voor de klas ga staan ofzo (de schaamte).
Nu ik je verhaal heb gelezen moet ik zeggen dat je ten eerste echt niet niemand voor de klas kan zijn! Iedereen heeft wel positieve dingen, durf in te zien dat je helemaal niet zo vreselijk bent! Probeer ten eerste te werken aan je zelfvertrouwen, want hoewel ik dat heeel lang heb lopen ontkennen, dit heeft er echt behoorlijk wat mee te maken! Geloof in jezelf (tja, makkelijker gezegd dan gedaan, I know ).
Bah, wat vervelend van die rotklas, dan voel je je ook niet echt lekker ofzo. Wat ik zelf denk (en waar je op dit moment niet zoveel aan zal hebben) is dat die vervelende lui in je klas jou eruit pikken omdat ze merken dat je onzeker bent ofzo. Laat ze zien dat je het wel kan! Lach jij hen maar eens uit. Zij hebben het recht niet jou te ruïneren, begrijp dat goed!
Verder kan ik je eigenlijk nog maar sterkte wensen. Kop op he

[siegjeuh]

moon schreef op 11-02-2004 @ 20:34:
Ik ben niemand voor die klas. (bovendien heb ik een rot klas die al heeft aangekondigd dat ze me gaan uitlachen)
Echt...ik weet het gewoon niet meer, ik weet niet wat ik moet doen.

jezus wat een rotklas..

ik had dit vroeger ook, niet zo extreem als jij maar ik herken wel trillend voor de klas staan enz.
maar je moet je bedenken: iedereen heeft dit, iedereen vindt het eng om voor groepen te spreken. jouw klasgenoten zijn net zo bang (zo niet banger) om dit te doen, als jij. alleen doen ze extra stoer om dit te verbergen (waardoor ze alleen maar ongelukkiger worden van binnen volgens mij) maarja..
als je dit weet, scheelt het al een hele hoop (bij mij tenminste). je kan je dus ook voornemen om hier boven te staan, en je niks van het kinderachterige gedrag van je klasgenoten aantrekken.
je moet in elk geval niet negatief over jezelf gaan denken!!! laat ze zien dat je het wel kan.
ik weet niet of je hier iets aan hebt, maar ik wens je veel sterkte.

[moon]

Bedankt voor jullie reacties, dit moedigt me aan om het iniedergeval te proberen! (hoop ik)

[forumfreakie]

Heej meid. Ik lees dat er al heel veel goede tips zijn gegeven en ik wil nog maar 1 ding tegen je zeggen:

SUCCES, VERSTAND OP NUL EN GAAN. JE KUNT HET BEST. JE ZULT ZIEN DAT HET ACHTERAF NOG BEST MEEVIEL.

En wij van het forum duimen allemaal voor je (ik i.i.g)

Kom op he!

[Fantôme]

heey meissie!
hoe ging je anw presentatie vandaag? hebben ze je uitgelachen (zo! dat zouden ze bij ons niet hoeven te flikken!!) hoop het niet. ik hoop echt dat het gewoon heel goed is gegaan.

Ik ken het gevoel heel goed... heb zelf ook faalangst gehad, en daar ook training voor gehad. Ik had zowel faalangst voor rep's en presentatie als sociale faalangst.

Maar hallo! wat voor een klas heb jij zeg?!! wat een idioten om te gaan zeggen dat ze je uitlachen ({)(})
Wat je kan doen om meer zelfvertrouwen te krijgen:

opschrijven wat er die dag goed is gegaan:

Schrijf iedere dag minstens twee dingen op die zijn goed gegaan.
Dit kunnen kleine dingen zijn, maar ook hele grote dingen.
Waarom zijn ze goed gegaan? Toeval? Of heb je het ook wel aan jezelf te danken. (let op, schrijf niet gelijk toeval op… bedenk ook dat het positieve bij jou kan liggen)


Ontspanningsoefening.
Deze heb ik zelf nooit gedaan. Maar misschien vind jij het wel prettig om te doen.
- Ga rustig op een stoel zitten
- Strek je uit, zodat je rug zich rekt
- Zak daarna langzaam terug en zorg ervoor dat je buik niet gespannen wordt.
- Laat je handen op je bovenbenen rusten, waarbij je ellebogen iets gebogen zijn.
- Je onderbenen maken een hoek van 90 graden met je bovenbenen.
- Je onderbenen maken een hoek van 90 graden met de vloer
- Luister naar je eigen ademhaling
- Adem diep in door je neus en adem uit door je mond
- Leg je handen op je buik
- Adem in 3 tellen in, even vasthouden en blaas in 6 tellen uit door je mond.
- Herhaal dit 3 keer
- Bij het uitblazen laat je je schouders los naar beneden hangen.

Schrijf de goede dingen op van jezelf.
Dus, wat kan je goed?! Wat zijn je positieve eigenschappen?!
Schrijf 10 dingen op die jij goed / mooi aan jezelf vind (mag dus ook uiterlijk zijn)
Vraag ouders en / of vrienden van ze goed / mooi aan je vinden (schrijf alle dingen die gezegd worden op.

Van jezelf

1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.

van ouders / vrienden

1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.

G-denken
Hiervan is het de bedoeling dat je een bepaalde situatie beschrijft. (de gebeurtenis). Dat is bijvooorbeeld, een stuk voorlezen (in het frans of whatever ) voor de klas. Wat zijn je gedachten als je dat moet doen? (bijv: ik wil niet! Ik wil de klas uit!) en wat zijn je gevoelens hierbij (bijvoorbeeld kriebels). Het is de bedoeling dat je daaronder dezelfde gebeurtenis beschrijft, maar dan een andere (positieve) gedachte neerzet. (iedereen maakt toch wel eens een fout) en dan erbij bedenken of dit jou rustiger zou kunnen maken. Zo ja, dan zou je dit de volgende keer uit kunne proberen.

Negatief;

G1à gebeurtenis



G2 à gedachten



G3 à Gevoel



Deze gedachten zou je kunnen vervangen door:

Positief

G1 à gebeurtenis



G2 à Gedachten



G3 à Gevoel





Ik kan en ik ben

Ik kan goed:
1.
2.
3.

Ik ben: (positieve dingen)
1.
2.
3.

aan mijn uiterlijk zijn de volgende dingen mooi
1.
2.
3.

(als je er meer kan bedenken mag dit natuurlijk altijd.)
naja, weet niet of je er wat aan hebt...

xxx wen

[moon]

Nogmaals heel erg bedankt voor jullie reacties, hier kan ik echt wat mee! Dit maakt me echt sterker ook voor aanomende presentaties e.d

Vandaag heb ik dus die presentatie gedaan, en met heel veel valeriaanpillen(die dingen helpen voor geen meter)...heb ik het uiteindelijk gered! Ik heb alles voorgelzen terwijl ik het uit mijn hoofd kende, maar dat waren de zenuwen. Verder was ik binnen een paar minuten klaar terwijl het met het oefenen veel langer was, maar ja, dat hoort er bij.
Een groepje uit de klas heeft me inderdaad uitgelachen, en ik vond het heel moeilijk om daar niet op te letten en me niks van aan te trekken. Maar uiteindelijk heb ik het toch gedaan!!!! Daar ben ik wel heel blij mee!! Eeen jaar terug raakte ik nog helemaal in paniek voor een groepje van 4 mensen, en nu stond ik gewoon voor een hele klas!

[Fantôme]

@ moon

super van je!!!
ik vind het echt onwijs knap van je, dat je het hebt klaargespeelt en ze ondanks alles de baas bent gebleven.
<<jemig, ik vind die klasgenoten van jou wel erg kinderachtig>>

liefs, wen

Goed dat je het gedaan hebt. En fijn dat het redelijk ging (het doen vind ik al goed, maar dat vind je zelf misschien, vandaar dat ik het 'redelijk' noem) en helemaal dat het je is gelukt om die klasgenoten te 'negeren'. Wel vreselijk kinderachtig dat gedrag... Vrijwel iedereen is bij een echte presentatie eerder klaar dan met oefenen, de meeste mensen gaan van de zenuwen toch vaak sneller praten.

[moon]

Nou moet ik morgen weer een discussie Nederlands doen, zoals ik al had gezegd, en ik ben weer helemaal overstuur. Ook al heb ik nu de ervaring dat het donderdag goed is gegaan, ik durf gewoon niet nog een keer. En dan ook nog zo snel achter elkaar, ik weet echt niet meer hoe ik het moet doen gewoon.
Ik denk erover om morgen ziek thuis te blijven maar het probleem daarvan is, dat ik mijn hele groepje daar mee in de steek laat en die zijn daar vast niet blij mee.
Bovendien ben ik al naar mijn nederlandse lerares geweest om te zeggen dat ik niet wilde, maar van haar mocht de presentatie niet verschoven worden, dus dan valt het ook op als ik nu niet kom. En ook mijn ouders zijn het er ook nog niet helemaal mee eens, alleen als ik morgenochtend nog net zo ziek ben van de zenuwen als nu, mag ik thuis blijven. Ik zit er gewoon zo erg mee, ik weet niet meer hoe ik dit nog een keer moet overleven. Ik voel me gewoon zo rot. Wat ik ook beslis om te doen, ik zal me er altijd slecht bij voelen.
Ik haat het dat sommige leraren zo weinig inlevingsvermogen hebben, ze zien niet in hoe vreselijk ik het vind. Moet ik nou echt eerst flauwvallen,in huilen uit barsten o.i.d voordat ze dit in willen zien?
Nou ja, sorry dat ik er nou weer mee kom. Maar ik weet 't gewoon ff niet meer, weet niet meer hoe ik het voor elkaar moet krijgen allemaal. Misschien moet ik maar van school af gaan.

[Chaucus]

Hmm, op het risico af dat ik nu hele stomme dingen ga zeggen toch maar n reactie.
Het lijkt me dat je nu 2 mogelijkheden hebt:

1. Je gaat niet en meldt je ziek ofzo. Dan laat je je groepje in de steek en dat wilde je niet. Daarnaast zul je toch waarschijnlijk op enig moment iets vervangends moeten doen en dat kun je ook niet blijven ontlopen.
Dus je schuift het voor je uit en schiet er uiteindelijk niets mee op.

2. Je gaat wel en je probeert het gewoon. Dan laat je niemand in de steek. En je bent er daarna nog vanaf ook. (Zelfs nog wel kans op een goede beoordeling erbij.) Bovendien heb jij dan je goede wil getoond en zal de lerares vast milder voor je zijn dan als je het nu laat zitten.

Maar als ik je eerder reacties over donderdag lees, denk ik dat je je eigenlijk geen zorgen hoeft te maken. Donderdag is het goed gegaan en je bent op de goede weg. Als je het nu ook probeert dan heb je een tweede stap gezet.
En met iedere stap die je nu zet kom je weer verder uit de plek waar je vandaan gekomen bent.

Sorry als ik een beetje bot overkom, maar ik probeer het probleem enigszins te analyseren en de verschillende opties voo je op een rij te zetten.

[moon]

ik heb 'm niet gedaan. 'k ben thuis gebleven

[Chaucus]

Jammer.....

Axilithor schreef op 18-02-2004 @ 18:42:
Hmm, had je beter niet kunnen doen. Vroeg of laat in je leven moet je ze nog genoeg houden, die spreekbeurten/presentaties. Het is beter je er nu overheen te zetten, dan er altijd tegenaan te hikken. Ik weet dat het vervelend is, maar je zou het toch eens moeten proberen.

idd... Misschien kun je andere hulp zoeken? Want dit schiet niet echt op volgens mij. Ik weet btw ook niet of het die docenten allemaal ontbreekt aan inlevingsvermogen, misschien denken ze er anders over dan jij en beseffen ze juist dat je met weglopen niks oplost (je maakt er eerder problemen bij).

[moon]

Oke, nog één berichtje en daarna beloof ik er echt over op te houden.
De discussie is uitgesteld.
Gister heb ik met die lerares gepraat die mij helpt bij faalangst. Zij vond dat die discussie houden ook net een stapje te ver voor me was. Ze is met mijn nederlandse lerares gaan praten om een oplossing te vinden.
Vandaag heb ik met mijn lerares nederlands gepraat. Zij geeft mij de mogelijkheid om in mijn eentje een betoog te schrijven en dat te presenteren voor 2 leerkrachten. Over dat betoog krijg ik dan ook kritische vragen die ik moet beantwoorden. Ik moet dan verder zelf een verslag schrijven enz. en inleveren, ik ben dan helemaal zelf verantwoordelijk voor mijn werk. Als ik daar voor kies moet ik ook zelf een vervanger zoeken die mijn plaats in de discussie kan overnemen en ik moet mijn groepje vertellen dat ik faalangst heb en dat ik dus niet meer mee doe.
De andere optie is toch meedoen aan die discussie waar ik echt nachtmerries van heb. Ik word dan ook nog beoordeeld door de klas en ze lette dus de hele tijd op mij. Voordeel is alleen dat ik het met de groep mag doen en dat ik geen eigen verslagen hoef te maken e.d.
Maar inmiddels weet ik het gewoon niet meer, ik weet niet meer wat ik nou erger vind. Ik had het niet uit moeten stellen, daar hebben jullie gelijk in gehad, want ik ben er inmiddels helemaal depressief van. Maar goed, wat zouden jullie doen? (eerlijk)
Ik weet zelf namelijk helemaal niet waar ik voor moet kiezen en eigenlijk moet ik morgen al weten wat ik besluit. Nou ja, mochten jullie nog tips hebben o.i.d heel graag. Dit is echt het laatste berichtje wat ik er over zal posten, ik word er zelf namelijk ook niet goed meer van.

[Fearless]

Waarom zou je er na dit berichtje over ophouden?!
Ik denk dat praten erg helpt...

Iig.. Ik heb het nu ook al 2 jaar.. eerste 1.5 jaar ging het ook door spanning enzo heel erg slecht...
Als ik nu terug kijk op die tijd ben ik verbaast van mezelf..
paar dagen geleden heb ik voor het eerst in 1 jaar weer gelezen...

Je voelt je ZO trots daarna.. of het nou goed of slecht ging.. je hebt het WEL weer gedaan!!!

Ik heb toevallig een boek van Faalangst uit de bieb meegenomen.. En daar stond een stukje in , van een meisje, die deed alsof ze een 'engeltje' op haar schouder had zitten die ' haar haar streelde'.

Erg vreemd.... maar ik denk, dat dat toch ook een stukje rust geeft.. Oja, en die zenuwen van te voren..

Ik heb ook x spreekbeurt moeten doen in die tijd.. en gek genoeg., ik was niet zenuwachtig, ook niet 1 minuut ervoor..
Ik dacht : go makkelijk..

Maar.. Het gign vervolgens wel erg slecht.. De zenuwen 'braken uit' tijdens mijn spreekbeurt....

Ik denk.. uit ervaring.. ( Natuurlijk hoeft dat bij jou niet te zijn ) HOe meer spanning ik van te voren heb, hoe meer ik huil, hoe meer ik praat...
Deste minder stress op het moment zelf!

Het is vreslijk, want mensen weten niet wat je voelt..

" gewoon doen "
" ach komop zo erg is het toch niet "
" je bent er zo weer vanaf "

Dat is gewoon niet zo... i kweet het..

Maar .. toch..

Ik lees tegenwoordig voor voor mijn oppaskindje, daar wen je ook aan..! Dat is een goede training.. echt waar..

Vervolgens moest ik dus lezen in de klas.. Nou, op het eind HAD ik het niet meer.. Mar.. Ik heb het TOCH weer gedaan.. ( denk zo! )


( Ik weet niet of je ook problemen hebt met in de klas lezen? Zo ja .. )


En.. Probeer het op te bouwen.. Ik wilde het ook e cht niet opbouwen.. ik wilde helemaal niet lezen! .. Maar daar heb je zoals je zelf zegt niets aan! Je blijft er mee zitten..

I kweet niet hoeveel tijd je nog hebt tussen nu en je presentatie..
maar vraag of ze het op willen bouwen.. Gewoon alleen het lezen in klas... eerst 10 regels.. vervolgens 15.. enzovoort..

( sorry voor het lange stuk! misschien wilde ik het zelf wel weer opnieuw kwijt Ik weet iig wel.. hoe je je voelt.... Ik hoop dat je er snel vanaf komt.. En wees ontzettend trots op jezelf iedere x als je je zelf weer overtreft! )

Ik zou ook niet weten waarom je er over op zou houden.

moon schreef op 19-02-2004 @ 20:21:
Maar inmiddels weet ik het gewoon niet meer, ik weet niet meer wat ik nou erger vind. Ik had het niet uit moeten stellen, daar hebben jullie gelijk in gehad, want ik ben er inmiddels helemaal depressief van. Maar goed, wat zouden jullie doen? (eerlijk)

Ik zou, denk ik, kiezen om het met en groepje te doen. Voor zo ver ik de gemiddelde middelbare scholier een beetje ken, luisteren ze amper naar mensen die voor de klas staan...en je staat er dan toch met een groep. En je mag de rest van de opdrachten met anderen doen, enz. Misschien zou je toch aan de mensen uit je groepje kunnen vertellen dat je faalangst hebt of aan één iemand ofzo. Dan kunnen zij er ook rekening mee houden en je helpen als dat nodig is, kan een geruststellende gedachte zijn.