het contact met mijn moeder

[aboe]

Dag lieve mensen,

Het is weer zover.... problemen met mijn moeder. (zal het even kort samenvatten) Ik heb een slechte relatie met mijn moeder, na jaren geen contact, nu weer contact met haar met vlagen.
Nu heeft ze een maand terug in het ziekenhuis gelegen en heeft 2 operaties achter de rug. Ik wist hiervan en heb niks van me laten horen. Misschien bewust maar ook omdat ik helemaal niet aan haar heb gedacht.
Nu sprak ik een paar dagen terug haar vriend op msn..hij werd boos omdat ik nog niks had laten horen van me. Ik heb er niet echt op gereageerd. Haar vriend weet niet wat er allemaal gebeurt is tussen ons. Dit maakte me zo boos, ten eerste om het feit dat hij zich er niet mee moet bemoeien. Ten tweede omdat ik helemaal niet aan haar heb gedacht en alles ineens weer omhoog kwam. Niet zozeer herinneringen maar meer woedegevoelens.
Het was voor mij zeer duidelijk op het moment dat ik zoveel woede voelen " haar duidelijk maken dat ik nooit meer iets met haar te maken wil hebben".
Dat zegt mn gevoel....maar het is niet zo makkelijk. Ze betaald de helft van de huur van mijn kamer... mn pa kan het ECHT niet alleen..hij woont nu al op een camping.
Ze heeft de macht om te zeggen dat ze niks meer betaald.
Mijn vader zegt van de ene kant dat ik alles moet aannemen van haar..en maar het beste eruit moet halen ---> het geld dus. Dat kan ik niet meer...ik haat het om het spelletje mee te spelen!!!
Dit maakte me onderhand zo verdrietig :
Ik zat in de trein en ik had denk ik 5 mintuutjes een gesprek met een mevrouw. Ik stapte de trein uit, en bedacht me dat die vrouw vriendelijker in die 5 min is geweest als dat mijn moeder ooit zal doen....

Eigenlijk mijn vraag..

moet ik haar laten weten dat ik geen contact meer wil? Of misschien wel...hoe kom ik los van een emotionele verbintenis met haar? Of kan dat helemaal niet?

Dank je wel voor het lezen..

Liefs Aboe

[phensicske]

aboe schreef op 07-03-2004 @ 00:39:
... Ik wist hiervan en heb niks van me laten horen. Misschien bewust maar ook omdat ik helemaal niet aan haar heb gedacht.

.... Dit maakte me zo boos, ten eerste om het feit dat hij zich er niet mee moet bemoeien.

Ik denk dat je je toch wel schuldig voelt en het daarom vooral niet wil gezegd worden van die vriend, die er eigenlijk geen zaken in heeft. Ik vind het terecht dat je boos wordt dat die vriend iets zegt.
Maar aan de andere kant begrijp ik wel dat die vriend dan voor je moeder (zijn vriendin) opkomt.

Ten tweede omdat ik helemaal niet aan haar heb gedacht en alles ineens weer omhoog kwam. Niet zozeer herinneringen maar meer woedegevoelens

Heb je dan bewust het proberen te verdringen?

Het was voor mij zeer duidelijk op het moment dat ik zoveel woede voelen " haar duidelijk maken dat ik nooit meer iets met haar te maken wil hebben".
Dat zegt mn gevoel....maar het is niet zo makkelijk. Ze betaald de helft van de huur van mijn kamer... mn pa kan het ECHT niet alleen..hij woont nu al op een camping.
Ze heeft de macht om te zeggen dat ze niks meer betaald.
Mijn vader zegt van de ene kant dat ik alles moet aannemen van haar..en maar het beste eruit moet halen ---> het geld dus. Dat kan ik niet meer...ik haat het om het spelletje mee te spelen!!!

Je wilt dus niets meer met haar te maken hebben, omdat ze je in het verleden gekwetst heeft, maar dan ben je wel financieel afhankelijk van haar.
Kan je dit echt niet op de één of andere manier van je los krijgen?
Kan je niet rekenen op een uitkering? (Ik ken het Nederlandse systeem niet, dus ga ik hier maar even geen uitspraken over doen.)
Idd, je speelt nu een spelletje. Maar heeft je moeder dit spelletje door? Denkt ze dat je wel nog bij haar wil vertoeven?
Is er geen mogelijkheid om over het verleden te spreken met je moeder?
Kan je hetgene wat je verwachtte te krijgen van je moeder (liefde) op de één of andere manier verwerken? Want ik kan me voorstellen dat dit enorm kwetsend is. Je blijft namelijk een band behouden met je moeder, zelfs als je haar haat. Daarom doet het zo'n zeer. (o.a.)

Dit maakte me onderhand zo verdrietig :
Ik zat in de trein en ik had denk ik 5 mintuutjes een gesprek met een mevrouw. Ik stapte de trein uit, en bedacht me dat die vrouw vriendelijker in die 5 min is geweest als dat mijn moeder ooit zal doen....

Dit is idd niet leuk om te bedenken.

Eigenlijk mijn vraag..

moet ik haar laten weten dat ik geen contact meer wil? Of misschien wel...hoe kom ik los van een emotionele verbintenis met haar? Of kan dat helemaal niet?

Ik zou het haar laten weten dat je geen contact meer wil. Maar dan ook enkel als je het echt zeker weet, want zoiets wordt niet vlug vergeten.

Je kan niet loskomen, maar je kan wel proberen er zo min mogelijk mee in aanraking komen. Een band tussen moeder en kind blijft, zowiezo. Dit kan hem uiten in liefde evenals in haat.
Het is normaal dat je haar haat of veracht (ik weet niet in hoeverre je gevoelens zijn gegroeid tegenover haar) als ze jouw niet de liefde of de erkenning of wat het ook was wat je van haar verwachtte gaf.

Dank je wel voor het lezen..

Liefs Aboe

Graag gedaan.

Ik hoop dat je er toch iets aan hebt.

[Quiana]

L&r.

[songeur]

Tja, ik weet niet wat er tussen je moeder en jou gebeurd is, maar je had haar natuurlijk wel kunnen opzoeken. Ik denk dat die vriend niet helemaal ongelijk heeft en dat je dat zelf ook wel weet. Maar het hangt er ook heel erg vanaf op welke manier die vriend dat tegen jou gezegd heeft.

Over het geld: volgens mij moet je moeder je volgens de wet onderhouden, aangezien je nog minderjarig bent. De precieze regels weet ik niet, maar het lijkt me wel dat je moeder dat verplicht is.

Bovendien, als er tussen jou en je moeder dingen zijn gebeurd waar je moeder spijt van heeft, kan het ook zijn dat ze haar schuldgevoel afkoopt door voor je te betalen. Dus zal ze daar niet zo snel mee stoppen.

Succes!

songeur

[Steefjuh]

Als je haar echt wilt zeggen dat je geen contact meer met haar wilt... (bedenk goed wat je doet) ...Dan kan je misschien een brief schrijven, waarin je zet wat er allemaal gebeurd is en wat je daarvan vindt...
Maar toch... het is wel je moeder, bedenk goed wat je doet... Ik begrijp ok wel dat niet iedereen dezelfde relatie heeft met zn moeder (ik heb btw wel een goede relatie) maar bedenk ook dat je er maar 1 hebt.... Je hoeft ook niet allerbeste vriendinnen of vrienden te zijn en ook niet verplicht 1 keer per week op visite te gaan, maar probeer vrede te sluiten, of een ruzie uit te praten en zeggen dat je niet meer met dr om wilt gaan ofzo...

Dit klonk waarschijnlijk supervaag, maar ik heb mn best gedaan!! Succes iig!!
veel liefs, steefjuh

Wat er ook gebeurt... Vergeet niet... Het is en het blijft je moeder hoe moeilijk het ook is Tis niet dat een band met een vriend gaat of overweeg te verbreken, maar wel van familie... Je bloedeigen moeder... Denk er goed over na meid... Veel succes!

Je moeder is toch gewoon verplicht om jouw studie en levensonderhoud te betalen? Of ze je nou mag of niet.
Als ik jou was, zou ik bij een rechtswinkel langsgaan om informatie in te winnen over haar financiele plichten t.o.v jou.

[Madeline]

Moeilijk....
SUCCES!!!
Kus, Wendy.