om eerlijk te zijn ben ik niet zo'n liefhebber van gedichten die cliché's hanteren. Cliché's raken namelijk vaak niet meer, tenzij te gebruikt worden nét om cliché te zijn. Jouw gedicht is cliché, zonder meer, maar ik vind het toch vrij goed, en wel omdat je het op een enigzins originele manier aanbrengt, namelijk het vragen.
Een poel die men leven noemt is mooi maar cliché. Leven bekijk je niet als een poel. haat en verdriet, de slechte dinge wel. Leven kan ook slecht zijn, maar dan zou je kunnen schrijve dat leven een poel WORDT.
je zou het ook bijtender mogen maken om dit in de verf te maken. Ik voel veel pijn en cynisme in de tekst, maar het klinkt te braaf. Je bent ziedend, want hij voelde niet wat hij moest voelen, dat is pure ontkenning van medeleven.
verder spijtig dat je elke regel hetzelfde begint, maar samen met die vraagstelling geeft dit dan weer een mooi effect.
al bij al een mooie tekst vind ik, maar nogal cliché.
__________________
achteraf is iedereen wijs!!!!
|