Stil van naam (2 gedichten)

[Snow White]

-----------------------------------------

Bekijk de krassen stil van naam
gehavend in mijn been
De littekens spreken overal
ik kan er niet omheen

De worsteling, de drang
de innerlijke woede
Die zich een weg naar buiten vocht
en voor verdere pijn behoedde

Gemaskerd is mijn tere huid
als door een laagje pek
Dat verhult en smerig maakt
voor verandering, geen plek

Het werd mijn hel, mijn verankering
op de koude vloer geketend
De krassen spreken, stil van naam
voor al die is, onwetend

------------------------------------------



Graag commentaar of kritiek op het gedicht en niet al te veel op de inhoud (psychologische babbel) Ik heb er meer aan, of de sfeer goed overkomt, en de boodschap. of wat het ook meer zijt . Danku



Woorden zo nietszeggend
Zo zinloos is de pijn
Stilzwijgen en wegkwijnen
Zal dit mijn noodloot zijn

Opstaan en genieten
Is te moeilijk, onbereikbaar
Blijven hangen in vernietiging
Lijkt mijn hart
meer bespreekbaar

Afbreken zoveel makkelijker
Dan op te bouwen, steen voor steen
Want wie metselt met mij het eerste muurtje
Of wie breekt er als eerste doorheen?

[lovecat_]

ik vind ze allebei echt vreselijk mooi en heel erg goed en geweldig geschreven. wauw wat een enthousiasme.
nee echt, de manier waarop je de "situatie" beschrijft is zo goed!
en ze spreken me ook erg aan, qua sfeer en omdat het erg herkenbaar is, denk ik.

maar. wauw.

[Snow White]

lovecat_ schreef op 09-03-2004 @ 17:35:
ik vind ze allebei echt vreselijk mooi en heel erg goed en geweldig geschreven. wauw wat een enthousiasme.
nee echt, de manier waarop je de "situatie" beschrijft is zo goed!
en ze spreken me ook erg aan, qua sfeer en omdat het erg herkenbaar is, denk ik.

maar. wauw.

(bescheiden)
(trots!)
Dankje!

[Kip187]

super alleen jammer dat je zoveel mooier schrijft dan ik
echt gevoelige en kwetsbare gedichten. ik snap de eerste niet helemaal maar de sfeer wordt wel echt heel erg duidelijk. de beelden die je schetst zijn soms heel duister, naakt, onmachtig. ik krijg het niet goed onder woorden maar er spreekt ook geheimzinnigheid uit. "mijn hart meer bespreekbaar"
SUPER

-de eerste doet me veel, komt echt over. Jij hebt van die strofes die elk een verhaaltje vertelen. je zou bij elke een uitgebreide uitleg kunnen geven. mooi. echte inhoud.



de tweede, vind ik ook mooi, de eerste 2 strofes zijn haast pijnlijk herkenbaar. dat je daarna overschakelt naar die symbolische muur is helemaal op zijn plaats vind ik.

[Dreamerfly]

Inhoudelijk breng je sterk het gevoel naar voren, bij beide gedichten, heel duidelijk. Je schrijft het zo, dat het veel beelden oproept, visualiserend. In je 1e gedicht zie ik dat je in de laatste zin wat laat doorschemeren...mensen die het verhaal er niet achter kennen(onwetend), maar het alleen zien?....(littekens,krassen)....

De 1e 2 zinnen en de laatste strofe vind ik sterk qua verwoording/taalgebruik, 3e strofe ook. Zin 3 en 4 van de 1e strofe en de 2e strofe zijn duidelijk, schetst het inhoudelijk goed weer, maar vind deze qua woord/beeldgebruik niet zo sterk.
Hier en daar loopt het voor mijn gevoel niet helemaal fijn.

Je 2e gedicht. Spreekt in de laatste strofe heel duidelijk een boodschap; "Wie helpt mij, m'n leven op te bouwen of de muren(de dingen waar je het moeilijk mee hebt, wat is weggestopt etc) af te breken?". Die vraag/gedachte is hoopgevend, vind ik.(als ik het goed begrijp)

Je 2e gedicht vind ik wat minder sterk, inhoudelijk geef je het allemaal duidelijk weer, er zit veel gevoel in, maar ik mis mooi taalgebruik(die ik in andere gedichten van je heb gezien!). Maar waarschijnlijk gaat het je hier niet om het veelvuldig gebruik maken van mooie woorden, maar meer om het gevoel de sfeer etc....?

Overigens de zin: "lijkt mijn hart meer bespreekbaar"; dit vind ik een mooie gevoelige zin!.

[Snow White]

Kip187 schreef op 10-03-2004 @ 14:46:
super alleen jammer dat je zoveel mooier schrijft dan ik
echt gevoelige en kwetsbare gedichten. ik snap de eerste niet helemaal maar de sfeer wordt wel echt heel erg duidelijk. de beelden die je schetst zijn soms heel duister, naakt, onmachtig. ik krijg het niet goed onder woorden maar er spreekt ook geheimzinnigheid uit. "mijn hart meer bespreekbaar"
SUPER

-de eerste doet me veel, komt echt over. Jij hebt van die strofes die elk een verhaaltje vertelen. je zou bij elke een uitgebreide uitleg kunnen geven. mooi. echte inhoud.



de tweede, vind ik ook mooi, de eerste 2 strofes zijn haast pijnlijk herkenbaar. dat je daarna overschakelt naar die symbolische muur is helemaal op zijn plaats vind ik.

Ha, de reacties komen op gang
Dankjewel voor je complimenten. Ik vind het fijn dat het je het gevoel geeft dat ik precies heb neer willen zetten/ uiten .Ben erg blij met deze positieve feedback.

xx Snowy

[Snow White]

Dreamerfly schreef op 10-03-2004 @ 16:45:
Inhoudelijk breng je sterk het gevoel naar voren, bij beide gedichten, heel duidelijk. Je schrijft het zo, dat het veel beelden oproept, visualiserend. In je 1e gedicht zie ik dat je in de laatste zin wat laat doorschemeren...mensen die het verhaal er niet achter kennen(onwetend), maar het alleen zien?....(littekens,krassen)....

De 1e 2 zinnen en de laatste strofe vind ik sterk qua verwoording/taalgebruik, 3e strofe ook. Zin 3 en 4 van de 1e strofe en de 2e strofe zijn duidelijk, schetst het inhoudelijk goed weer, maar vind deze qua woord/beeldgebruik niet zo sterk.
Hier en daar loopt het voor mijn gevoel niet helemaal fijn.

Je 2e gedicht. Spreekt in de laatste strofe heel duidelijk een boodschap; "Wie helpt mij, m'n leven op te bouwen of de muren(de dingen waar je het moeilijk mee hebt, wat is weggestopt etc) af te breken?". Die vraag/gedachte is hoopgevend, vind ik.(als ik het goed begrijp)

Je 2e gedicht vind ik wat minder sterk, inhoudelijk geef je het allemaal duidelijk weer, er zit veel gevoel in, maar ik mis mooi taalgebruik(die ik in andere gedichten van je heb gezien!). Maar waarschijnlijk gaat het je hier niet om het veelvuldig gebruik maken van mooie woorden, maar meer om het gevoel de sfeer etc....?

Overigens de zin: "lijkt mijn hart meer bespreekbaar"; dit vind ik een mooie gevoelige zin!.

Jeetje, wat een lange reactie. Zal ik eens gaan lezen.

Oke, onwetend bedoel ik inderdaad, de mensen die de redenen, gevoelens en gedachten erachter niet kennen maar alleen de 'aandachttrekkerij' Oveirgens he bik dit gedicht geschreven in de 'verleden tijd' Ik heb me weer in mezelf verplaatst van een tijd geleden. Ik ben vandaag namelijk (3 uur !! ) geinterviewd door een journaliste over dit onderwerp (zelfbeschadiging dus)
Ik reageer gauw nog wat meer. moet nu ff wat uitleg geven aan mijn pa over het intervieuw( erg offtopic, kom gauw met boeiender uitleg)