Stijn

[Niemande]

Hé Stijn,
Waarom heb je me verlaten,
ben je eigenlijk gekomen?
ben jij, ben ik, wij zijn...

Hé Stijn,
Ik mis je, heb je nooit gezien
Jouw aanwezigheid in mij
was jij, was ik, de pijn...

Hé Stijn,
Waar is het begin, het eind?
Het verlangen rond ons,
ben jij, ben ik, wij zijn...

Hé Stijn,
Ik ben bang voor het verlies
Herinneringen van wat niet was,
was jij, was ik, de pijn...


Ter verklaring: dit gedicht gaat over de tweelingbroer die ik nooit heb gehad

[Secreet]

De uitleg erbij maakt veel goed, hoewel het als liefdesgedicht ook vrij orgineel was geweest raakt dit iets meer. Ik vind je herhaling erg sterk, en hoewel het niet te gecompliceert in elkaar zit raakt het wel.

[kimms]

Ik vind het mooi.. Het raakt mij eigenlijk ook meer omdat het over je tweelingbroer gaat, dat geeft mij toch een ander gevoel als wanneer het over een liefde zou gaan. Dan wordt al snel wat simpel, terwijl 'jouw aanwezigheid in mij' nu een veel grotere betekenis heeft..
xx

[Anne]

Ik vind de herhaling wel goed, alleen ging ik me na 2x "Hé Stijn" toch ergeren. De laatste 2 regels, maar vooral de allerlaatste, vind ik het sterkste.

[Niemande]

Dank jullie wel, allemaal!!

Ik kan me voorstellen dat Hé Stijn na 2x gaat vervelen, maar ik wou eigenlijk maar 3 strofes alleen was hij toen nog niet echt af. Vandaar dat ik het toch maar zo heb gedaan.

En wel fijn dat jullie een klein beetje begrijpen waar het over gaat, heb namelijk zelf zoiets van: hoe kan een mens hier nou een gedicht over schrijven, over zo'n vreemd gevoel eigenlijk. Had niet gedacht dat jullie het zouden begrijpen.

Niemande