Hoe krijg ik mijn moeder aan het praten?

[Nientjuh087]

HEEELLP!!

Zaterdagavond ga ik met mijn vriendje naar een discotheek zon 20 km verderop. Hiervoor lopen bussen maar de bus vanaf zijn woonplaats rijdt op andere tijden dan die van mij. Aangezien het voor hem de eerste keer is dat ie naar die disco gaat, en de eerste keer is dat die met een discobus meemoet, hebben zijn ouders liever dat ie bij mij blijft slapen.

Ikzelf wil ook nix liever en ik heb et mijn ouders voorgesteld. Eerst zeiden ze dat ze er nog over moesten denken. Toen ik er 2 weken later nog een keer naar vroeg zei mn moeder dat ze duidelijk was geweest en dat het niet mocht. Ik vroeg waarom niet, waarom zou hij niet op een andere kamer mogen slapen?

Okeej bij mij op de kamer is logisch dat dat nog niet mag, want we hebben net 1,5 maand verkering.. Maar op een andere kamer is toch geen probleem? Mijn vader ziet dat probleem ook niet, maar mijn moeder blijkbaar wel. Maar waarom? Op die vraagt geeft ze steeds maar geen antwoord.

Ik heb het er met mijn vader over gehad en hij zei dat ik er maar niet meer tegen mijn moeder over moest beginnen. Hij zou wel met dr praten. Maar nu vroeg ik mijn vader dus of ie het er al met mn ma over gehad had.. Ja, zei hij, maar ze gaf weer geen antwoord..

Hoe kan ik nou in godsnaam een antwoord uit mijn moeder krijgen? Ik wil gewoon weten waarom hij niet op een andere kamer mag.......

(weet niet of dit topic hier hoort, zoniet srry)

[BelleRosé]

Ik heb geen idee waarom ze daarom zo zou doen.. Het zal waarschijnlijk een achterliggende rede hebben. Maar die ken je niet, wat de situatie moeilijk maakt. Ofwel (sorry dat ik dit ga zeggen) heb je gewoon een enorm koppig moeder.. Als je nog zo'n situaties hebt meegemaakt, zal het gewoon aan je moeder liggen.
Of ze kan ook gewoon een moelijke tijd doorgaan (achterliggende redes..)
OF ze heeft gewoon de gedachte van: mijn dochter is 16, veel te jong voor dit soort dingen en dat moet ze maar beseffen. (niet dat ik er zo over denk)
ik zou het nog een keer vriendelijk en zacht vragen. Of schrijf een brief naar haar hoe je je voelt en waar je in vraagt waarom ze niet antwoord. Heb ik vroeger ooit ook eens gedaan toen mijn moeder al een tijd niets meer zei..

*X

[*sunrise1986*]

Je moet wel beseffen dat het ook een inbreuk op de privacy van je ouders is als je vriend zou blijven slapen. 's Ochtens even in hun pyama rondlopen en dat soort wordt dan een stuk minder ontspannen. Ik kan me zo voorstellen dat ze dat zo lang mogelijk willen uitstellen. Want als ze het nu toestaan wordt het een volgende keer nog moeilijker om er nee tegen te zeggen.

Overigens zijn die discobussen in de meeste gevallen gewoon goed de doen, ook in je eentje.

[Nientjuh087]

*sunrise1986* schreef op 25-03-2004 @ 19:55:
Je moet wel beseffen dat het ook een inbreuk op de privacy van je ouders is als je vriend zou blijven slapen. 's Ochtens even in hun pyama rondlopen en dat soort wordt dan een stuk minder ontspannen. Ik kan me zo voorstellen dat ze dat zo lang mogelijk willen uitstellen. Want als ze het nu toestaan wordt het een volgende keer nog moeilijker om er nee tegen te zeggen.

Overigens zijn die discobussen in de meeste gevallen gewoon goed de doen, ook in je eentje.

Mijn vader loopt nooit in pyjama rond en mijn moeder is tegen die tijd dat wij wakker zijn ook al wel weer aangekleed.... En zoiets heeft mijn moeder nooit een probleem gevonden.. Ook bij vriendinnen van mij niet.

En discobussen zijn in je eentje misschien wel te doen, ik heb het zelf ook al wel eens gedaan, maar de ouders (vooral moeder) van mijn vriendje ziet er erg tegenop. Zij is van een oudere generatie en die heeft waarschijnlijk geen flauw benul van hoe dat soort dingen in zijn werk gaan. Ik kan me dus best goed in leven in haar situatie. Zij is erg bezorg om haar zoon (soms té..) waardoor ze hem nog minder lief laat gaan.... Snap je?

[Sponstanietje]

Ik kan wel een reden bedenken waarom jouw moeder het niet zou willen en waarom zij er niet over wilt praten. Maar daar wil ik het niet over hebben.

Misschien kun je ook haar besluit respecteren. Op z'n best kan je dat altijd weer als onderhandelwaar gebruiken voor een andere situatie waarbij zij het in de eerste plaats niet met je eens is.

[*sunrise1986*]

Nientjuh087 schreef op 25-03-2004 @ 20:00:
Mijn vader loopt nooit in pyjama rond en mijn moeder is tegen die tijd dat wij wakker zijn ook al wel weer aangekleed.... En zoiets heeft mijn moeder nooit een probleem gevonden.. Ook bij vriendinnen van mij niet.

En discobussen zijn in je eentje misschien wel te doen, ik heb het zelf ook al wel eens gedaan, maar de ouders (vooral moeder) van mijn vriendje ziet er erg tegenop. Zij is van een oudere generatie en die heeft waarschijnlijk geen flauw benul van hoe dat soort dingen in zijn werk gaan. Ik kan me dus best goed in leven in haar situatie. Zij is erg bezorg om haar zoon (soms té..) waardoor ze hem nog minder lief laat gaan.... Snap je?

Tuurlijk mijn ouders vonden de nachtbus ook een eng idee, maar ze zullen ooit aan het idee moeten wennen. Er gaan waarschijnlijk nog wel ergere dingen gebeuren op dat gebied. Even door de zure appel heen bijten en het accepteren. Het is nou eenmaal iets wat bij het hebben van een tiener erbij hoort.

Maar behalve dat: Dat je vriend komt slapen is toch anders dan dat er een keer bij wijze van uitzondering (ik neem even aan dat het niet wekelijks voorkomt) een vriendin komt slapen. Dat je vriend komt slapen is waarschijnlijk iets wat jullie vaker willen. Je ouders snappen dit ook. Stemmen ze nu toe dan gaat het in de toekomst natuurlijk vaker voorkomen. Dat is lastig en hoe dan ook het blijft een inbreuk op je ouders privacy. Ik kan wel voorbeelden geen bedenken maar ik weet natuurlijk niet welke bij jou ouders van toepassing zijn maar die zijn er natuurlijk wel. Misschien moet je voor nu een andere oplossing bedenken en dan in de toekomst als je ouders ook echt zien dat het serieus is en dat ze er niet onderuit kunnen staan ze het wel toe.

[Nientjuh087]

Sponstanietje schreef op 25-03-2004 @ 20:07:
Ik kan wel een reden bedenken waarom jouw moeder het niet zou willen en waarom zij er niet over wilt praten. Maar daar wil ik het niet over hebben.

Misschien kun je ook haar besluit respecteren. Op z'n best kan je dat altijd weer als onderhandelwaar gebruiken voor een andere situatie waarbij zij het in de eerste plaats niet met je eens is.

Waarom wil je mij die reden niet vertellen? Nou weet ik dus nog niks meer..

Ik wil haar besluit zeker wel respecteren, als ze me maar zegt waaròm ze dat besluit heeft genomen.

Laat ik het anders zeggen: "Zonder argumenten kun je geen discussie winnen"

[Nientjuh087]

*sunrise1986* schreef op 25-03-2004 @ 20:08:
Tuurlijk mijn ouders vonden de nachtbus ook een eng idee, maar ze zullen ooit aan het idee moeten wennen. Er gaan waarschijnlijk nog wel ergere dingen gebeuren op dat gebied. Even door de zure appel heen bijten en het accepteren. Het is nou eenmaal iets wat bij het hebben van een tiener erbij hoort.

Maar behalve dat: Dat je vriend komt slapen is toch anders dan dat er een keer bij wijze van uitzondering (ik neem even aan dat het niet wekelijks voorkomt) een vriendin komt slapen. Dat je vriend komt slapen is waarschijnlijk iets wat jullie vaker willen. Je ouders snappen dit ook. Stemmen ze nu toe dan gaat het in de toekomst natuurlijk vaker voorkomen. Dat is lastig en hoe dan ook het blijft een inbreuk op je ouders privacy. Ik kan wel voorbeelden geen bedenken maar ik weet natuurlijk niet welke bij jou ouders van toepassing zijn maar die zijn er natuurlijk wel. Misschien moet je voor nu een andere oplossing bedenken en dan in de toekomst als je ouders ook echt zien dat het serieus is en dat ze er niet onderuit kunnen staan ze het wel toe.

Ik wil het ook wel respecteren, maar zoals ik net al zei, ik wil dan weten waaròm het niet mag... Mijn vriendje snapt er ook niks van op deze manier en denkt dat hij niet welkom is bij ons.

Ik heb het er met mijn vader over gehad, en ook hij ziet geen probleem. Hij snapt ook niet waarom mijn moeder geen antwoord geeft.....

En dat van die discobus ok, daar heb je gelijk in, maar ik kan nix aan de manier van denken van zijn ouders veranderen... Zij zien het gewoon niet zitten, dat kan ik ook niet veranderen...

[AngelLena]

Ik denk dat je moeder nog een beetje van de traditionele instelling is wat betreft sex en bang is dat hij niet op een aparte kamer blijft liggen en dat jullie dingen gaan doen die zij nog niet zo ziet zitten voor jou (al vind ik dat persoonlijk geen reden, je bent er oud en wijs genoeg voor om zelf je grens te bepalen), maar om daarover te praten is dan voor haar ook moeilijk. Waarschijnlijk omdat ze weet dat ze in de huidige maatschappij met haar beslissing hardstikke fout zit.

Het is link, maar misschien kan je haar eens confronteren met dat idee. Kan 2 kanten op: of je mag em nooit meer zien, of ze wordt zich bewust van het feit dat ze je toch zal moeten vertrouwen in jouw eigen gedachten en principes.
Dit kan heel simpel door eens aan haar te vragen of ze nou werkelijk denkt dat er nooit iets gebeurd is tussen jullie (ook al is het nog niet voorgevallen). Als ze denkt zoals ik denk dat ze denkt (volg je het nog? ), dan kan ze behoorlijk uit d'r slof schieten hierom, maar vervalt wel meteen haar reden om dingen te verbieden.

Begint ze te lachen of reageert ze er heel koel en realisitsch op, dan ligt haar reden toch ergens anders. Dab zou ik haar toch zeker duidelijk maken dat jij vind dat jij het recht hebt om die reden te weten.

[*Madel*]

Niks gaan forceren en gewoon de mening van de ouders accepteren lijkt me nu gewoon het beste. Als je er nu tegenin gaat gaan, gaan ze misschien ooit nog eens echt moeilijk doen als je wat verder bent.

Ik snap dat het niet leuk voor je is maar je hebt pas 1,5 maand met je vriend en het is voor ouders altijd wennen als hun zoon / dochter met een vriend(in) thuis komt. Je moeder draait heus wel bij als ze ziet dat het echt serieus is en zal het dan ook heus wel goed vinden! Geef het even de tijd.

Spreek met je vriend (als je ouders nog altijd weigeren) iets voor een andere keer af. Je hebt nog tijd genoeg om naar die disco toe te gaan lijkt me!

[Sponstanietje]

Nientjuh087 schreef op 25-03-2004 @ 20:11:
Waarom wil je mij die reden niet vertellen? Nou weet ik dus nog niks meer..

Ik wil haar besluit zeker wel respecteren, als ze me maar zegt waaròm ze dat besluit heeft genomen.

Laat ik het anders zeggen: "Zonder argumenten kun je geen discussie winnen"

Hmm ik had ooit eens zo'n discussie met mijn vriendin.

Er was wat kennis wat ik had wat haar zou verontrusten, maar zij had door dat ik iets verzweeg. Ik zei: vertrouw me nou maar dat je dit beter niet kunt weten.
Zij ging door en vroeg om een reden. En ik: respecteer mijn besluit nou maar, ik weet zeker dat het beter voor je is dat je het niet weet.
Toen werd zij kwaad en kregen we ruzie. Uiteindelijk heb ik het dan toch moeten vertellen om de gemoederen te bedaren en inderdaad: ik bleek gelijk te hebben. Maar niet alleen werd zij ongelukkig door dat beetje kennis wat zij achteraf liever niet had ontvangen, maar was zij des te ongelukkiger dat ze er ruzie om heeft gemaakt.

Leuk verhaaltje he?

Ik zou in jouw positie vragen of ze bewust er niet over wilt praten omdat ze dat niet aangenaam vindt en als zij dit bevestigt dit in acht nemen. Je kan natuurlijk ook alsnog protesteren, maar dan ben je op z'n minst een klein stapje verder in het vinden van de aard van waarom zij het niet toestaat.

Succes ermee!

[Balance]

Moederlief is bang dat d'r dochter na 1,5 maand seks gaat hebben met deze jongen. Op aparte kamers slapen betekent niet dat er niks gebeurd.
Bovendien maakt het de stap naar 'mag hij op mijn kamer blijven slapen?' ook weer wat kleiner, wat natuurlijk helemáál beangstigend is voor je moeder.
Ik zou zeggen: gun je moeder wat meer tijd en laat je vriendje toch met die discobus naar huis gaan.

[*Madel*]

Balance schreef op 26-03-2004 @ 01:28:
Moederlief is bang dat d'r dochter na 1,5 maand seks gaat hebben met deze jongen. Op aparte kamers slapen betekent niet dat er niks gebeurd.
Bovendien maakt het de stap naar 'mag hij op mijn kamer blijven slapen?' ook weer wat kleiner, wat natuurlijk helemáál beangstigend is voor je moeder.
Ik zou zeggen: gun je moeder wat meer tijd en laat je vriendje toch met die discobus naar huis gaan.

Mee eens! Kunt niet gelijk van ouders verwachten dat ze meteen alles goed vinden Geef ze ook een beetje tijd om eraan te wennen

[Nientjuh087]

Hoi allemaal!

Okeej, zoals Welteruste voorstelde heb ik donderdag avond een brief naar mijn moeder geschreven. Hierin heb ik uitgelegd waarom ik graag een antwoord op mijn vraag wou hebben. Ook heb ik gezegd dat ik haar besluit best wel accepteren, maar dan wel wou weten waarom het niet mocht.

Savonds toen ik naar bed ging heb ik de brief op de keukentafel achter gelaten. Mijn ouders waren toen naar een bruiloft. De volgende ochtend was de brief weg. Ik had meteen spijt van mijn actie en was bang voor de reactie van mijn moeder.

Na school ben ik direct doorgefietst naar mijn vriendje en rond etenstijd ben ik weer naar huis gegaan. Hier trof ik mijn moeder alleen in de keuken. Ik ben er even bij gaan zitten om haar de kans te geven erover te beginnen. Toen het niet leek alsof er een reactie kwam stond ik op en liep naar de deur. Toen begon ze erover.

Ze snapte niet waarom de brief alleen naar haar en niet ook naar mijn vader wa gericht. Hier heb ik dr antwoord opgegeven. Mijn vader was wel duidelijk tegen mij en zij niet. Dat vond ze blijkbaar wel een goed antwoord. Toen begon ze erover dat ze nog eens gepraat hadden over dat blijven slapen. Ze hadden besloten dat Dion toch mocht blijven slapen. Maar dan wel op de zolder. Okeej, tuurlijk hadden ze zoiets van als jullie ergens opuit zijn kan dat altijd en overal gebeuren, dat viel ook niet te controleren, maar toch wilden ze liever dat ie boven zou slapen.

Het schrijven van de brief heeft dus wel geholpen. Okeej, ik weet nu nog niet waarom hij eerst niet mocht blijven, maar nu mag het iig. En ik ga er nu verder niet meer op in bij haar.

Jullie allemaal bedankt voor de reacties!! Ik heb er wel wat aan gehad...