Eerlijk zijn

Ik ben in mijn leven een paar mensen tegengekomen die me op het eerste gezicht heel aardig leken. Ik heb een vriendschap met ze opgebouwd maar al deze vriendschappen zijn uiteindelijk ten einde gekomen doordat ik me altijd bedrogen voelde. Ik vraag me dan af of ik goedgelovig ben of dat een ander gewoon veel liegt.

Mijn wens is om gewoon iedereen te vertrouwen en altijd er van uit te gaan dat het klopt wat mensen beweren. Helaas is dit niet mogelijk omdat er altijd mensen zijn die bewust een andere waarheid vertellen. Hun waarheid misschien, maar ze weten donders goed dat het niet waar is. Denken jullie dat je in eerste instantie met vertrouwen in andere mensen iets tegemoet moet gaan, of dat je altijd wantrouwend moet zijn omdat er zoveel gelogen wordt?

Ik vond het altijd verbazend hoe mensen me in het ootje konden nemen. Ik was een onschuldig lief meisje en juist daarom overkwam het mij zoveel, denk ik. Het ligt dus gedeeltelijk aan mezelf alhoewel ik tegenwoordig minder goedgelovig ben omdat ik al zo vaak teleurgesteld ben omdat ik verwacht dat niemand liegt.

Ik kan zelf ook niet liegen. Ok, tegen een leraar had ik best wel eens smoesjes en soms vertelde ik tegen mijn ouders niet helemaal eerlijk hoe iets was gegaan of waar ik was geweest. Maar dat bedoelde ik niet kwaad, het was gewoon beter voor de situatie. Ik zou nooit kunnen liegen en een ander daarmee kunnen kwetsen.
Wie wel?

Drie vragen dus:

- Ligt het aan jezelf als er veel tegen je gelogen wordt of ligt dat aan de mensen die liegen?

- Kun je mensen nog vertrouwen in eerste instantie of moet je eerst uitgaan van een situatie van wantrouwen?

- Doe je zelf aan liegen?

[joycieboo]

Ik zelf vertrouw iemand pas wanneer ik degene echt goed ken misschien een jaar of zelfs meer. je moet echt veel hebbe meegemaakt met diegene om echt te weten hoed iegene is.
Aan het begin wantrouwen dus, maar als je diegene beter kent dan ligt het anders.
ik denk dat het aan jou komt , dat je te snel mensen vertrouwd misschien moet je wachten met mensen dingen te vertellen enzovoort.
en ik zelf lieg niet , ik heb alleen een rijke fantasie dat ik verhalen wel ik kan verdraaien
khoop dat je wat aan me hebt verder kan ik er niet veel meer over kwijt.

[Balance]

Ik denk dat de houding 'mensen vertrouwen' altijd beter is dan 'mensen wantrouwen'. Als je iemand standaard al wantrouwt trek je ook zulk soort mensen aan: méér dan als je mensen probeert te vertrouwen.
Echter, mensen vertrouwen betekent niet dat je naïef moet zijn. Kennis van hoe de mens in elkaar zit is daarbij heel belangrijk.

Jij beschrijft trouwens dat je af en toe wel eens liegt maar nooit met de intensie iemand te kwetsen. Volgens mij is het bij de meeste mensen zo. Als jouw ouders erachter komen dat je wel eens tegen hen liegt, zullen ze zich gekwetst voelen. Maar dat was niet jouw bedoeling! Zo kan het ook met anderen lopen. Zij liegen tegen jou, maar niet met de bedoeling je te kwetsen. Het eindresultaat blijkt echter wel zo te zijn, maar dat voorzagen zij niet van te voren. Dit gaat natuurlijk niet in alle situaties op, maar is wel hoe het geregeld loopt.

Tenslotte of ik zelf wel eens lieg. Ja, ik lieg wel eens. Maar net als jij nooit met de intentie om iemand te kwetsen. Of er idd niemand gekwetst wordt is hierbij een ander verhaal.

Tsja, maar waar trek je de grens van echt liegen of een leugentje om eigen bestwil?

Als iemand vraagt: gaat het goed? En je zegt ja terwijl je je klote voelt, is dat dan ook liegen? Vind ik niet...

Ik had een vriendin die hele verhalen verzon en ze ook volhield. Ze zei dat ze verkracht was door 1 van mijn beste vrienden. Ik twijfelde hier al aan maar ik durfde die vriend het niet te vragen. Pas toen ik ruzie kreeg met mijn vriendin, heb ik het hem verteld en het bleek een heel ander verhaal te zijn: ze waren beide dronken en nouja de rest is te raden.

Dat noem ik dus wel liegen en de gevolgen van zoiets zijn ook behoorlijk. Ik was bijna die vriend kwijt door al die verhalen.

Ik herken ontzettend veel in je verhaal. Ik heb vele vrienden verloren, omdat ze altijd dingen buiten mij om deden, logen over mij, roddelden over mij en ik dat simpel weg niet meer aankon.
Ik vertrouwde mensen altijd bijna direct als ik ze tegenkwam, wat mijzelf eigenlijk heel erg tegen gewerkt heeft. Dat heb ik onderhand ook wel afgeleerd, de vrienden die ik nu heb, hebben veel moeite moeten doen, hoewel ze dat zelf denk ik niet doorhadden, om mijn vertrouwen te winnen. Ik heb mezelf ook heel lang anders voorgedaan dan dat ik eigenlijk ben. Om maar mensen niet te dicht bij me te laten komen. Bang dat ze me zouden kwetsen, bang dat ze me zouden laten vallen, juist waneer ik ze zo hard nodig had. Dat was me al veel vaker gebeurd. Nu kan ik onderhand redelijk mezelf bij hun zijn, maar dat heeft een tijd geduurd. Voordat ze echt door konden dringen tot mij zegmaar.
Goed, ik zal even op je vragen antwoorden

- Ligt het aan jezelf als er veel tegen je gelogen wordt of ligt dat aan de mensen die liegen?
Dat kan aan allebei liggen denk ik, maar ik denk het meeste aan de mensen die tegen jou liegen. Die zijn niet eerlijk ten opzichte van jou, willen dingen verbergen voor jou, maar ik denk niet dat dat aan jou ligt, maar aan hun.

- Kun je mensen nog vertrouwen in eerste instantie of moet je eerst uitgaan van een situatie van wantrouwen?
Wat ik net al uitlegde, ik heb nu moeite met het vertrouwen van mensen, omdat ik gewoon te vaak gekwetst ben omdat ik mensen te snel vertrouwde.

- Doe je zelf aan liegen?
Ik kan niet liegen om mensen te kwetsen, ik kan heus wel een smoesje verzinnen waarom ik mijn huiswerk niet gemaakt heb, of waarom ik later thuis ben ofzo, maar ik kan niet écht liegen. Liegen om mensen te kwetsen, liegen om mezelf beter voor te doen, liegen om situaties op te leuken ofzo. Dat kan ik niet.

[Balance]

bugge schreef op 15-04-2004 @ 16:58 :
Tsja, maar waar trek je de grens van echt liegen of een leugentje om eigen bestwil?

Als iemand vraagt: gaat het goed? En je zegt ja terwijl je je klote voelt, is dat dan ook liegen? Vind ik niet...

Ik had een vriendin die hele verhalen verzon en ze ook volhield. Ze zei dat ze verkracht was door 1 van mijn beste vrienden. Ik twijfelde hier al aan maar ik durfde die vriend het niet te vragen. Pas toen ik ruzie kreeg met mijn vriendin, heb ik het hem verteld en het bleek een heel ander verhaal te zijn: ze waren beide dronken en nouja de rest is te raden.

Dat noem ik dus wel liegen en de gevolgen van zoiets zijn ook behoorlijk. Ik was bijna die vriend kwijt door al die verhalen.

dat is inderdaad voluit liegen en valt ook niet op naïeviteit van jouw kant uit. Je kan er nooit vanuit gaan dat mensen dit soort dingen zomaar verzinnen, want dan kan je nergens meer op vertrouwens en dat maakt je leven wel heel erg moeilijk.
Ik denk die 'vriendin' een groot probleem heeft als ze zulk soort dingen liegt en ik vrees dat jij het heel slecht hebt getroffen. Maar ga er niet vanuit dat iedereen zo is, want dan wordt je leven wel heel moeilijk. Wie zal jou namelijk vertrouwens als jij hen wantrouwt? Niemand toch? Probeer daarom toch open te staan zodat mensen eerlijk tegen je kunnen zijn.

- Ligt het aan jezelf als er veel tegen je gelogen wordt of ligt dat aan de mensen die liegen?

ik denk dat dat heel erg verschilt. dat ee nvriendin tegen mij loog op de basisschool lag volgens mij aan haar. ik kan namelijk niet bedenken waarom ze dat anders zou doen? alsi k tegen mn ouders lieg heb ik het idee dat dat aa nhun ligt omdat ik het gevoel heb de waarheid niet te kunnen zeggen. mja dan ligt het ook aan mij.


- Kun je mensen nog vertrouwen in eerste instantie of moet je eerst uitgaan van een situatie van wantrouwen?

das we lmoeilijk, ik merk zelf dat ik best snel mensen wantrouw. maar volgens mij (bedenk ik me net) wantrouw ik mensen die ik al langer ken. eerst vertrouw ik dus iedereen, pas als ze iets doen (zoals liegen) wantrouw ik ze. miss zou ik mensen toch eerst moeten wantrouen om niet teleurgesteld is ze te worden ofzo?


- Doe je zelf aan liegen?
ja, helaas wel. ik krijg er steeds meer last van dat ik niet eerlijk durf te zeggen hoe het nou met me gaat. altijd zeg ik dat het goed gaat terwijl dat niet zo is. tegen 1 vriendin (de enige op het moment) ben ik wel steeds eerlijker, maar ook dat is nog steeds moeilijk

[moon]

- Ligt het aan jezelf als er veel tegen je gelogen wordt of ligt dat aan de mensen die liegen?

Het ligt niet aan jezelf! Misschien kunnen mensen wel merken tegen wie je makkelijk kunt liegen en tegen wie niet, maar dan ligt dat nog altijd aan hun! Er is iets mis met hun, niet met jou! Mensen die liegen zijn altijd fout bezig!

- Kun je mensen nog vertrouwen in eerste instantie of moet je eerst uitgaan van een situatie van wantrouwen?

Zelf ben ik geneigd snel mensen te wantrouwen, maar ik denk dat dat juist niet goed is. Het is wel een manier om jezelf te beschermen, maar het is ook een manier waarop je erg veel afstand gaat nemen van mensen en misschien stug overkomt. Ik denk dat je een beetje voorzichtig moet zijn, maar niet al te snel mensen moet wantrouwen. Als jij mensen vertrouwd, vertrouwen ze jou ook...denk ik, en zullen ze niet zo snel tegen je liegen.

- Doe je zelf aan liegen?
helaas wel
Ik lieg niet op een manier waarop ik andere mensen pijn doe (denk ik). Ik lieg alleen soms over wie ik zelf ben, dat komt dan dus eigenlijk omdat ik te wantrouwend ben om mensen de waarheid te vertellen.

[kroot]

- Ligt het aan jezelf als er veel tegen je gelogen wordt of ligt dat aan de mensen die liegen?

Ik denk voornamelijk aan de anderen

- Kun je mensen nog vertrouwen in eerste instantie of moet je eerst uitgaan van een situatie van wantrouwen?

Helaas vertrouw ik bijna niemand, ik begin mijn leerlingbegeleidster nu wel steeds meer te vetrouwen dat is erg fijn. Ik ben ook ontzettend bang dat iemand iets tegen mijn ouders vertelt, dus laat ik daar maar zo min mogelijk over los.

- Doe je zelf aan liegen?
Ook al helaas wel, alleen er zijn wel verschillen tussen liegen en liegen. Ik vertel niemand hoe het met me gaat, het is altijd goed.
Allen bij één vriendin en llbegeleidster probeer ik het wat minder te doen. Tegen mijn ouders 'lieg' ik vrijwel altijd.
Als ik het zo lees dan vind ik toch wel dat ik gigantisch fout bezig ben........

[Ruudje]

- Ligt het aan jezelf als er veel tegen je gelogen wordt of ligt dat aan de mensen die liegen?
Dat ligt niet aan mezelf. Mensen kiezen ervoor om tegen mij te liegen, omdat ze me niet willen kwetsen... terwijl ze het alleen maar erger maken, als ik erachter kom

- Kun je mensen nog vertrouwen in eerste instantie of moet je eerst uitgaan van een situatie van wantrouwen?
Hmmm... ik kan iemand snel in vertrouwen nemen, misschien wel te snel...
Laatst heb ik nog een situatie van wantrouwen meegemaakt... en dat was absoluut niet leuk
Gelukkig is dat nu weer opgelost(misschien is de band nu zelfs sterker geworden )

- Doe je zelf aan liegen?
Alleen soms tegen mijn ouders, maar dat is omdat ik het meestal niet erger wil maken of om ze niet bezorgt te maken over mij... ik heb zo ook mijn eigen leven en dingen waar ze niks mee te maken hebben

[Nona]

bugge schreef op 15-04-2004 @ 16:42 :
- Ligt het aan jezelf als er veel tegen je gelogen wordt of ligt dat aan de mensen die liegen?

- Kun je mensen nog vertrouwen in eerste instantie of moet je eerst uitgaan van een situatie van wantrouwen?

- Doe je zelf aan liegen?

- Het ligt zowel aan jezelf als aan mensen die liegen. Als die mensen willen liegen zullen ze daar in de eerste plaats zelf mee beginnen. Dat is niet jouw schuld, dat ligt geheel aan hen. Mensen die de gewoonte hebben om eerlijk te zijn liegen gewoon niet, ook niet tegen mensen die het pikken. Misschien is het ook wel zo dat ze daarna leren hoe makkelijk het is en het daarom vaker doen. Dan wordt het een gewoonte. Als je op een zeker moment merkt dat iemand niet eerlijk is mag je daar best eens fel in zijn. Mensen mogen gewoon niet tegen je liegen. Daarom heet het liegen, een woord met een negatieve klank. Het hoort gewoon niet.

- Ik denk dat je mensen in de eerste plaats moet vertrouwen. Anders blijf je bezig met wantrouwen en leef je niet meer ontspannen. Pas als je merkt dat iemand niet helemaal eerlijk is moet je kritisch gaan kijken. Zoals ik al zei: dan mag je best eens fel zijn. Mensen moeten dan maar hun best doen je vertrouwen terug te winnen.

- Ja, ik lieg zelf, maar zeker niet om anderen te kwetsen. Maar als iets me erg hoog zit kan ik het niet goed uiten en zeg ik dat alles goed gaat of dat mijn bui aan iets anders ligt. Ik lieg ook wel eens over kleine dingen. Gewoon, selectief feitjes verzwijgen tegenover mijn ouders. Niet slecht bedoeld, maar eigenlijk ook niet goed. Of ik lieg over wat ik van iets of een ander vind, gewoon om narigheid te vermijden. Maar ach, zo erg is dat eigenlijk niet.

[Freestyler*]

jep, ik lieg
soms bewust, soms niet..
Een vorm van zelfprotectie soms

[Sponstanietje]

Ligt het aan jezelf als er veel tegen je gelogen wordt of ligt dat aan de mensen die liegen?
Aan de mensen. Die kiezen bewust om misbruik van de situatie te maken.

Kun je mensen nog vertrouwen in eerste instantie of moet je eerst uitgaan van een situatie van wantrouwen?
Wantrouwen is veiliger en tegelijk ook moeilijker.
Ikzelf ga uit van vertrouwen en heb zoiets van ALS ze liegen is het beter dat ik daar snel achter kom. Ik hou tegelijk wel rekening ermee dat ik elk moment bedrogen kan worden, puur om eventuele shokken te verkleinen wanneer zoiets inderdaad zou gebeuren.

Doe je zelf aan liegen?
Zelden. Meestal lieg ik vooral over schoolwerk, maar verder ben ik over het algemeen (te) eerlijk.

[Coral]

- Ligt het aan jezelf als er veel tegen je gelogen wordt of ligt dat aan de mensen die liegen?

Ik heb zelf een vriendin gehad die altijd verhalen ophing waaraan ik altijd twijfelde. Eentje maakte het wel heel erg bont. In t begin vertelde ze dat ze al 5 keer verkracht was (ok, da's nog niets om aan te twijfelen) maar ook dat al haar vriendjes of dood of in de gevangenis zaten. Op een dag kwam ze op school en toen vertelde ze dat een of andere vriend van haar was neergeschoten op de dam. Ze leek er erg koel onder. Ik ging dat dus uitzoeken (kranten doorspitten etc) NIETS gevonden. Verder nog wat navraag gedaan bij mensen die die nacht uit waren geweest op de dam. NIETS. Maarjah, vond t altijd zo lullig dat k dr nie geloofde, want stel dat t waar zou zijn...

Ook een keer, ze zei dat ze kanker had en daar ben ik dus over begonnen toen ik eens bij haar thuis was, en haar vader er ook was. En toe begon ze over een ander onderwerp. Later vertelde ze dat haar vader dat absoluut niet mocht weten want stel dat hij zich zorgen zou maken! Najah, k heb haar erop aangesproken (dat ze haar eigen vader dat wel moest vertellen om haar eigen bestwil) maar ze wuifde alles weg. En een keer zei dat ze een nacht in het ziekenhuis had gelegen om een of andere aanval. Volgende dag ben ik bij dr langsgegaan en ben erover begonnen toen haar moeder er (heel toevallig) bij stond. Toen zei ze snel: Kom we gaan naar NU naar boven toe. Haar moeder mocht het blijkbaar niet weten. Ik heb toen om opheldering gevraagd, maar toen hing ze een of ander lulverhaal op, vergelijkbaar met dat kankergedoe.

Bah, wat heb ik hier n hekel aan. Ik heb uiteindelijk de 'vriendschap' (of wat t ook was) verbroken omdat ze me daarnaast behoorlijk claimde.

t Ligt niet aan jezelf. t Zijn toch die anderen die liegen!!

- Kun je mensen nog vertrouwen in eerste instantie of moet je eerst uitgaan van een situatie van wantrouwen?

Mjah, ik probeer mensen wel te vertrouwen in de eerste instantie. Niet al teveel hoor, stel dat t een of andere gek blijk te zijn.. Mjah, om mensen nou gelijk te wantrouwen.. Mensen hebben altijd een kans bij mij. Zolang ze geen dingen flikken zal ik ze vertrouwen, en misschien nog meer vertrouwen als we een band krijgen.

- Doe je zelf aan liegen?

Een leugentje om mn eigen bestwil. Bijvoorbeeld dat ik toch wel een jointje had gerookt, en zeg van niet. Of vandaag toch geen zin had mn bed uit te komen, terwijl ik school had, en zeg dat 'school vandaag weer erg saai was'. En zelfs dat nog niet al te vaak. Dan ga ik me schuldig voelen. En ik ben al niet zo goed in liegen...

[thabomb1986]

bugge schreef op 15-04-2004 @ 16:42 :
- Ligt het aan jezelf als er veel tegen je gelogen wordt of ligt dat aan de mensen die liegen?

- Kun je mensen nog vertrouwen in eerste instantie of moet je eerst uitgaan van een situatie van wantrouwen?

- Doe je zelf aan liegen?

1. Ik denk gedeeltelijk. Het is idd waar dat veel mensen misbruik maken van het goede vertrouwen van anderen. Het ligt natuurlijk óók aan de mensen die om je heen staan. Ik zeg niet dat je je met volledig vertrouwen moet opstellen tov anderen. Maar ook niet met volledig wantrouwen. Je moet op je hoede zijn.
2. Het ligt eraan. Sommige mensen dragen gewoon iets uit van 'ik kan worden vertrouwd', en die mensen vertrouw je dan ook sneller. Sommige mensen niet. Maar ik ga meestal wel uit van het goede van de mens.
3. Echt liegen? Eeeuh ik denk soms wel jah. Als een leraar vraagt waar ik een les was, zeg ik altijd 'ziek', ook als het niet zo is. Maar echt liegen om iemand pijn te doen niet. Ook betrap ik mezelf regelmatig op het verdraaien van de waarheid, in mijn voordeel.

[Fantôme]

of ik lieg...? nou, ik ga niet ontkennen dat ik nooit lieg. idd de bekende smoesjes waar je een bepaald uur op school was, of waarom je zo laat thuis bent (dat laatste niet meer tegenwoordig gelukkig ). Vroeger loog ik ook wel eens om andere dingen. dat had ik geloof ik ook in een ander topic gezegd. ik zat op de basisschool, en iedereen had altijd wel iets (van iemand was de oma overleden, de ander was gevallen en had een gebroken been, en weer een ander moest medicijnen voor een bepaalde ziekte). toen werd er tegen mij gezegd dat ik maar bofte dat ik nooit wat had. Ik had wel dingen, maar nix daarvan was lichamelijk, en over dat andere durfde ik niet te praten. Toen verzon ik wel eens iets wat ik dan had ofzo
pure aandachtvragerij dus. tegenwoordig doe ik dat niet meer.

[Keyser Saus]

- Ligt het aan jezelf als er veel tegen je gelogen wordt of ligt dat aan de mensen die liegen?
De vraag geeft eigenlijk het antwoord. Als je een domme doos bent die echt naief niets doorziet, dan kan je het natuurlijk over jezelf afroepen. Maar oevr het algemeen ligt het gewoon aan de ander. Het is idd erg verrassend hoe goed je in het ootje genomen kan worden.

- Kun je mensen nog vertrouwen in eerste instantie of moet je eerst uitgaan van een situatie van wantrouwen?
Ik denk dat je mensen in eerste instantie nog wel moet vertrouwen, iig niet meteen gaan wantrouwen. Ga met vertrouwen een ander tegemoet, dat is het prettigst voor iedereen. Natuurlijk kun je weer teleurgsteld worden, maar anders ben je in eerste én tweede instantie ongelukkig, terwijl je anders eerst nog met een ertegenover staat. (vage zin)

- Doe je zelf aan liegen?
Tegenover vreemden wil ik nog wel eens een verhaaltje aandikken.

Ligt het aan jezelf als er veel tegen je gelogen wordt of ligt dat aan de mensen die liegen?

Ik denk dat het een combinatie is van die twee. Je straalt zelf een bepaalde houding uit, en mensen gaan dus tegen je liegen. Toch spreek de leugenaar de leugens zelf uit, dus het ligt ook aan hem.

Kun je mensen nog vertrouwen in eerste instantie of moet je eerst uitgaan van een situatie van wantrouwen?

Ik ga altijd uit van wantrouwen. Misschien klinkt dat wat paranoïde, maar het is wel zo. Langzaam kun je een "band" opbouwen van vertrouwen.

Doe je zelf aan liegen?
Ja.
Tegen familie/vrienden soms wat kleine leugentjes, tegen vreemden kan ik echter de meest buitenissige dingen bedenken...

[pinokio]

- Ligt het aan jezelf als er veel tegen je gelogen wordt of ligt dat aan de mensen die liegen?

Het ligt aan de mensen die liegen. Ik denk dat je er zelf totaal niets aan kan doen.

- Kun je mensen nog vertrouwen in eerste instantie of moet je eerst uitgaan van een situatie van wantrouwen?


Ik persoonlijk ga uit van een neutrale situatie. Nadat je een persoon langer en beter begint te kennen weet je of je hem of haar kan vertrouwen of niet. Laatste tijd ben ik zelf erg voorzichtig met mensen die ik mijn vertrouwen geef. En ook dan stik ik nog van de achterdocht.. Kan het (helaas) niet helpen...

- Doe je zelf aan liegen?

Hooguit een leugentje om bestwil. Maar 'echt' liegen.. Nee. Nooit.

[nl2suzy]

Hmm ik ken ook iemand die heel erg over kanker heeft gelogen en dat sucks echt verschrikkelijk... Maar ik denk dat als je over "zulke" grote dingen liegt (of hebt gelogen).. Dat je dan ook wel "ziek" bent alleen dan op een andere manier...

Verder komt het niet door iets wat jij doet dat mensen tegen je liegen.. Sommige mensen zijn nou eenmaal zo.. Is ook heel vervelend voor die persoon zelf lijkt mij..

Uhh.. en ik ben eigenlijk altijd eerlijk... Ja wel is een leugentje om best wil, maar daar blijft het dan ook wel bij

[Fantôme]

pinokio schreef op 18-04-2004 @ 22:01 :

- Doe je zelf aan liegen?

Hooguit een leugentje om bestwil. Maar 'echt' liegen.. Nee. Nooit.

ik las dit, en keek toen naar je nickname *lacht*