Kindergedichtje: Verstoppertje

[clantestino]

Ik zie je wel hoor,
daar tussen het hooggele gras. De zon schijnt
nét op je gitzwarte kruin.
Tussen die twee hoge eiken,
of waren dat nou eikenbómen?

Tellen tot en met tien, wie niet weg is is gezien!
Had stiekem toch al eventjes gekeken...
mijn grote geheim .

Eerst slingerend met lianen,
dan sluip ik voorzichtig naar je toe.
Ik ga je aan het schrikken maken,
weet alleen nog niet goed hoe...

Linksom en dan rechtdoor, hop , langs de eik,
hè die zon is fel!
en net als ik gillend op je af wil springen,
ren je joelend naar de populier.

Je had mijn schaduw al lang gezien.

---
tja.. heel graag commentaar, ben erg benieuwd hoe anderen het ervaren! Weet t zelf namelijk niet zo goed...

[walter]

ik vind het gevoel wel goed overkomen wat je probeert te geven, alleen ik zou proberen het iets lekkerder te laten lopen

[clantestino]

thnx...dat heb ik expres gedaan. Ik associeer zelf kinderen met rommelig, vandaar. maarja je jebt wel gelijk, het leest daardoor minder lekker...

[songeur]

Slingerend met lianen zou ik er niet in doen, verder wel een leuk gedichtje hoor!