Gister had ik mijn tweede gesprek bij jeugdzorg.
Ik heb daar alles verteld van zelfmoordneigingen en angstaanvallen. Op een gegevenmoment zei die mevrouw : "ik probeer je verhaal serieus te nemen hoor"
Op dat moment dacht ik "oke, oke, oke" maar nu ben ik aan het twijfelen, nemen ze me wel serieus? Gaan ze me ook echt bellen als ze dat hebben gezegd of doen ze dat ook niet en zorgen ze op die manier dat ik niet meer daar kom?
ik weet hetn iet meer

shit, het gaat nu écht slechter dan gister
kan iemand mij "geruststellen" o.i.d? Dat dat normaal is?