Op de bodem van de afgrond beseffen dat je zelf gesprongen hebt

[lovetear]

Op de bodem van de afgrond beseffen dat je zelf gesprongen hebt

Ik heb mezelf in jou gevonden
maar jij richtte jezelf ten gronde
en nu we door de tijd verslonden
rond ons eigen afscheid staan

durf ik je niet te laten gaan
al kan ik al je zware zonden
in de toekomst niet meer aan,
we blijven tot het eind verbonden

Doch wonder boven wereldwonder
wist tijd zijn zeis me te verslaan
Ik had mezelf in jou gevonden,
richtte ons toen zelf ten gronde,
maar wist daarna pas wat ik had gedaan.
en liet een traan, verdomme.



Omdat het zo lang geleden is dat ik hier wat geplaatst heb. Ik heb hier niet zoveel aandacht aan besteed, dus verbeter er op los, kom maar met de tips .

[Dreamerfly]

*Denkt er nog even goed over na*

[xineof]

*denkt er ook nog even goed over na*

Eerste opmerkingen alvast:
- teveel herhaling van 'ik' in de eerste / begin tweede strofe
- moet het niet zijn: gesprongen bent? Gesprongen hebben, dat kan volgens mij niet hoor.
- 'wist tijd zijn zeis'. tijd/zijn/zeis is wel heel mooi, maar taaltechnisch vind ik het wat vaagjes...
- 'verdomme' dat vind ik niet bij je passen .

[Not for Sale]

Akelig en prettig.

Het zit opvallend goed in elkaar. Dat is één.
Je gebruikt krachtige woorden. Dat is twee.
Het is haast een klassieke tragedie. Dat is drie.

Maar je wilt ook tips.

De interpunctie laat te wensen over. Grotendeels ontbreekt die, hier en daar maakt een verdwaalde komma de zinnen zeurend lang.

En ik word toch wel een beetje -onde-moe hiervan. Halverwege ga je woorden als blonde, rotonde en verwondde verwachten.

Verder zie ik niet zo goed in wat het wereldwonder is, want dat de tijd je zal verslaan geef je al aan met "al kan ik al je zware zonden / in de toekomst niet meer aan..."

Maar alle complimenten, en niet zo lang niks van je laten horen

[lovetear]

Dreamerfly schreef op 15-04-2004 @ 22:07 :
*Denkt er nog even goed over na*

xineof schreef op 15-04-2004 @ 23:28 :
*denkt er ook nog even goed over na*

Ja, gaan jullie maar eens heel goed nadenken ja .

xineof schreef op 15-04-2004 @ 23:28 :
Eerste opmerkingen alvast:
- teveel herhaling van 'ik' in de eerste / begin tweede strofe

Hmm, 3 keer, ik zal er naar kijken.

xineof schreef op 15-04-2004 @ 23:28 :
- moet het niet zijn: gesprongen bent? Gesprongen hebben, dat kan volgens mij niet hoor.

Ja, je hebt gelijk.

xineof schreef op 15-04-2004 @ 23:28 :
- 'wist tijd zijn zeis'. tijd/zijn/zeis is wel heel mooi, maar taaltechnisch vind ik het wat vaagjes...

Ok, die wordt geschrapt.

xineof schreef op 15-04-2004 @ 23:28 :
- 'verdomme' dat vind ik niet bij je passen .

Wel bij het gedicht?

Not for Sale schreef op 15-04-2004 @ 23:51 :
Akelig en prettig.

Het zit opvallend goed in elkaar. Dat is één.
Je gebruikt krachtige woorden. Dat is twee.
Het is haast een klassieke tragedie. Dat is drie.

Maar je wilt ook tips.

De interpunctie laat te wensen over. Grotendeels ontbreekt die, hier en daar maakt een verdwaalde komma de zinnen zeurend lang.

Klopt, zal ik wat aan doen.

Not for Sale schreef op 15-04-2004 @ 23:51 :
En ik word toch wel een beetje -onde-moe hiervan. Halverwege ga je woorden als blonde, rotonde en verwondde verwachten.

Ik zal het inkorten.

Not for Sale schreef op 15-04-2004 @ 23:51 :
Verder zie ik niet zo goed in wat het wereldwonder is, want dat de tijd je zal verslaan geef je al aan met "al kan ik al je zware zonden / in de toekomst niet meer aan..."

Is dubbelop inderdaad, goed opgelet .

Ok, na de adviezen:

Op de bodem van de afgrond beseffen dat je zelf gesprongen BENT

Ik heb mezelf in jou gevonden ,
maar jij richtte jezelf ten gronde.
En nu we door de tijd verslonden
rond ons eigen afscheid staan,

durf ik je niet te laten gaan.
al worden je beladen zonden
mij in de toekomst veel te zwaar;
we blijven tot het eind verbonden,
al zijn we niets meer voor elkaar.

Ik had mezelf in jou gevonden,
maar richtte ons toen zelf ten gronde,
wist daarna pas wat ik had gedaan.
en liet een traan, verdomme.


Slechter, beter, zelfde?

Bedankt voor de reacties .

[Not for Sale]

Hartstikke verbeterd, vooral tweede strofe dus, maar mist er geen 'in' (in 'mij de toekomst veel te zwaar') ?
Zwaar/Elkaar is een mooie afwisseling in de rijm, en 'Al zijn we niets meer voor elkaar' is een prachtige passende regel.
Alleen 'beladen' vind ik een achteruitgang.

[lovetear]

Jawel, was een schrijffoutje .

Mja, beladen vind ik er ook niet zo bijpassen qua taalgebruik, maar anders zat ik met twee keer zwaar, dat vond ik ook niet mooi. Maar ik zal het nog veranderen .

[lovetear]

Begane zonden?

Of nee, wacht:

al worden mij je zonden
in de toekomst veel te zwaar

Zo?

[Dreamerfly]

Inhoudelijk wil het mij nog niet helemaal duidelijk worden.(strofe 3)

Je vorm vind ik mooi, maar vanaf de 3e strofe wordt het mij te veel (rijm)klank op gevonden/gronde (2x)=jammer!

Mooi taalgebruik wel! .

Ik zal laters wellicht nog een x reagerenOfftopic: moet er nu vandoor anders wordt broertje kwaad

[clantestino]

eigenlijk vind ik alleen de (verbeterde) titel en de slotzin leuk. de rest van je gedicht raakt me niet echt, kan niet goed vertellen waarom niet want het zit wel goed in elkaar dat zie dan ook nog wel. heb mooiere gedichten van je gelezen..

[lovetear]

Bedankt voor de reacties. Ik denk dat de nadruk teveel op de rijm gelegen heeft, dat het daardoor inhoudelijk minder trekt omdat dezelfde klanken steeds herhalen het gedicht eentonig maken. Klopt dat?

[Not for Sale]

De inhoud was wel góed hoor, maar hij is een beetje ondergesneeuwd onder de rijm inderdaad. In de verbeterde versie had ik daar minder problemen mee. Mij raakte het trouwens wel, ik herkende er wel iets in.

[clantestino]

dat klopt

[xineof]

Ja, gaan jullie maar eens heel goed nadenken ja .

Pf, zeur niet .

Wel bij het gedicht?

Eerlijk gezegd niet écht... ik vind het gewoon geen mooie zin 'ik liet een traan, verdomme'. Het is te hard voor de rest van het gedicht vind ik.

En dat 'hebt' kon echt niet Martien . Ik vind de tweede versie al erg verbeterd, op de laatste zin na dan. Over de inhoud: de eerste twee regels vind ik meteen wat verwarrend, omdat je jezelf wel hebt gevonden in de jij-persoon, maar daarna richt alleen zíj zichzelf ten gronden, en daarna jij jullie allebei... hm, achteraf gezien klinkt het wel logish, ik moest er alleen even over nadenken . Ik vind het een sterk gedicht qua 'vriendenliefde', maar het spreekt me niet écht écht aan. Ik 'mis' de gebruikelijke Martien-factor eerlijk gezegd een beetje...