ouders en homosexualiteit

[Gruppie]

N.a.v. het topic van G.T.C. vroeg ik me af, of er veel ouders zijn die een gesprek beginnen met hun kind over 'het misschien homoseksueel kunnen zijn'.

Een paar jaar geleden toen ik met een toneelstuk meespeelde (met als basis de verhaallijn uit Fucking Amal) hadden we een gesprek onder elkaar (stuk of vijftien jongeren in de leeftijdscategorie van 13-17) over homosexualiteit. Daaruit bleek dat er maar bij een stuk of drie (waaronder ik) de ouders er een keer met het kind een gesprek over was aangegaan.

Ik vroeg me af of 1 op de 5 reeel is...

Ps: na het zien van het toneelstuk hebben we een discussie gehouden met de ouders. En een groot aantal ouders waren van mening dat ze homoseksualiteit wel accepteren, maar toch echt liever niet hebben dat hun kind het is.. (mijn moeder was echt geshokeerd)..

Ik ben overigens 'gewoon hetero', maar ik vind het een interessante kwestie....

Mijn vragen zijn dus:
- hebben je ouders het wel eens (serieus) over homoseksualiteit gehad?
- hoe denk je dat je ouders het zouden vinden ALS je homoseksueel blijkt te zijn (is een gekke zin, maar weet even geen betere formulering)?


Als deze vragen al eens eerder zijn behandeld, sluit m dan maar!

[luchtballon]

Nee, ze hebben het er eigenlijk nooit met me over gehad.

Ik heb geen idee hoe ze zouden reageren als ik met een meisje thuis zou komen. Ik denk dat mijn vader het niet zo cool zou vinden en mijn moeder zou het wel kunnen accepteren.

Ze vinden het zoals jij ook al zegt (denk ik) wel goed, maar toch liever niet dat hun eigen kind dat is.

[Konijn]

Mijn ouders zeiden het inderdaad wel eens, zo in gesprekken van 'als je straks met een vriendje thuis komt.. of met een vriendin natuurlijk..' en dat meenden ze ook wel.
Het zou ze niet uitmaken, als ik maar gelukkig ben. Wel 'hoopten' ze voor mij dat ik hetero was, omdat dat gewoon in de maatschappij veel makkelijker is.
(Ik ben overigens hetero).
Maar misschien komt dat wel door de situatie: mijn vaders broer is homo en zijn zus is lesbisch. Het is voor mij en mijn familie dus ook altijd iets heel normaals geweest.

[stouver]

heb er nooit echt een duidelijk gesprek over gehad, ze hebben wel eens laten vallen dat ze het wel zullen accepteren.

Maar ik denk niet dat ze er ontzettend blij mee zouden zijn..

[Boeing 747-400]

Ja, daar hebben mijn ouders het wel eens over gehad. En wel vóórdat ik aan hen verteld had dat ik op jongens val. Er werd bij ons thuis heel open over gepraat, dat komt denk ook wel omdat de beste vrienden van mijn ouders 2 vrouwen zijn, die al heel lang samen zijn (en sinds een jaar of 2-3 zelfs getrouwd zijn!). Ik weet niet meer precies wat er gezegd was, maar mijn ouders hebben zeker zoiets gezegd dat ze het niet erg vinden.

Het lag denk meer aan mij dat we er niet verder op ingingen. Ik voelde me altijd heel ongemakkelijk in zo'n discussie, omdat ik dacht dat het over mij ging. Achteraf blijkt dat natuurlijk helemaal niet zo te zijn! Ik ben er wel blij om dat mijn ouders er altijd zo makkelijk over gepraat hebben. Dat geeft je vantevoren toch een beetje een inschatting over hoe ze zullen reageren als je het gaat vertellen.

[vampire_esje]

nou de gesprekken die ik zelf probeer aan te knopen met mijn ouders over mijn sexuele geaardheid vallen niet echt goed...

Mijn moder: prima, dat je zo bent! echt waar! maar waarom in godsnaam met haar? (mijn ex had borderline...)

mijn vader: je bent veels te vrouwelijk om op meiden te kunnen vallen!

Thuis hebben we t eigenlijk nooit gehad over het feit dat ik of mijn zusje gevoelens kan hebben voor hetzelfde geslacht, maar mijn moeder zou dat niet erg vinden denk ik. Gezien dat mijn moeder ook een vriend heeft die homo is en veel vrienden van de ouders van mijn ex zijn ook homo, dus het is niet zo dat we het raar vinden ofzo. Als die mensen toch gelukkig zijn met elkaar, then what's the big deal right?
Maar dus nooit echt serieus gesprek gehad in de trant van: schat, als jij op vrouwen zou vallen dan zou ik het niet erg vinden hoor !

Ze zou het wel accepteren en ook leuk vinden. Zolang ze maar een goed gevoel bij diegene heeft en weet dat ik gelukkig met haar ben.

Wel eens voor de grap en ook wel eens serieus...het maakt ze niet zo heel veel uit: 'als jullie maar gelukkig zijn', maar dat menen ze wel. Ik heb een vriend, één van mijn zusjes een vriendin en mijn ouders accepteren ons beiden en onze 'aanhang' volkomen.

Gruppie schreef op 29-04-2004 @ 22:03 :
... Mijn vragen zijn dus:
- hebben je ouders het wel eens (serieus) over homoseksualiteit gehad?
- hoe denk je dat je ouders het zouden vinden ALS je homoseksueel blijkt te zijn (is een gekke zin, maar weet even geen betere formulering)?

Mijn moeder is zelf bisexueel, de vriend die ze nu heeft ook. Er is bij mij thuis nooit iets verzwegen dus toen ik 4 was hoorde ik al wat er gezegd werd over sex etc. Er is dus altijd open over gepraat (en gedaan), eigenlijk al vanaf de tijd dat ik kon praten. Er is zelfs de vrijheid geweest dat de piem0l van mijn vader heeft gefungeerd als poppetje waar mijn moeder mij het verhaaltje mee vertelde (was leuk, niets aan de hand in mijn ogen, ik mocht er alleen niet aankomen)

Toen ik mijn moeder vertelde dat ik ook wel degelijk bisexueel ben, vond ze het heel normaal.... hetzelfde zou ik dus van haar verwachten als ik homosexueel zou zijn. Mijn vader zou eventueel verbaast zijn... maar meer omdat hij automatisch aanneemt dat mensen hetero zijn...

[Kronkeltje]

Mendacem schreef op 30-04-2004 @ 08:56 :
Er is zelfs de vrijheid geweest dat de piem0l van mijn vader heeft gefungeerd als poppetje waar mijn moeder mij het verhaaltje mee vertelde (was leuk, niets aan de hand in mijn ogen, ik mocht er alleen niet aankomen)

Dat vind ik een beetje teveel van het goede.

Bij mij thuis is er echt nooit over gepraat. Maar ik weet zeker dat mijn ouders het zouden accepteren als ik op meiden viel. Ze denken, gelukkig, best modern.

Wel is over gehad.

Maar mijn ouders hadden ook al heel gauw door dat ik hetero ben hoor

Kronkeltje schreef op 30-04-2004 @ 09:20 :
Dat vind ik een beetje teveel van het goede.

Bij mij thuis is er echt nooit over gepraat. Maar ik weet zeker dat mijn ouders het zouden accepteren als ik op meiden viel. Ze denken, gelukkig, best modern.

Toen was dat al voor mij net zo normaal als elke avond een maaltijd op tafel.... wat niet normaal is, in mijn ogen, is dat mensen er juist zo'n taboe van maken.

Hmm... een poll zou hier wel handig zijn maybe....

Mijn ouders hebben nooit een specifiek gesprek met mij daarover gehad, voornamelijk omdat wij thuis altijd heel erg open over dat soort onderwerpen hebben gehad. Ook op een grappige manier.

Ik weet nog dat mn vriend een keer bij ons thuis was geweest. Later zei mn vader: Dus je weet zeker dat A (=mn beste vriendin) geen schoondochter van ons wordt?
Ik zeg: Nee, ik ga toch voor de mannen onder de wereldbevolking
Vader: Hmm nou ik vind A toch leuker
Ik:


Achja, ouders

[G.T.C.]

Gruppie schreef op 29-04-2004 @ 22:03 :
Ps: na het zien van het toneelstuk hebben we een discussie gehouden met de ouders. En een groot aantal ouders waren van mening dat ze homoseksualiteit wel accepteren, maar toch echt liever niet hebben dat hun kind het is.. (mijn moeder was echt geshokeerd)..

Waarom was je moeder geshokeerd? In mijn ogen is dat een volkome normale reactie. De meeste ouders zullen het heus wel accepteren. Die ouders hebben alleen liever niet dat het hun kind is omdat je dan gewoon zoveel meer te voorduren krijgt. homoseksualiteit is echt nog niet geaccepteerd in nederland. Mensen kunnen dat wel zeggen, maar wees nou eens eerlijk...
Als ouders wil je liever niet dat je kind op school gepest wordt. En je vind het ook vervelend dat je kind in ongemakkelijke situaties kan komen en dat soort dingen. Het is gewoon zoveel makkelijker om een hetro kind (wat een term ) te hebben voor de ouders. Dus dan vind ik het niet zo raar dat zo'n beetje iedereen zegt dat het liever niet hun eigen kind is.



Wat ik ook nog wilde zeggen is dat een hoop ouders wel zeggen dat ze het accepteren maar in werkelijkheid geen idee hebben waar ze het over hebben. Pas als hun kind daadwerkelijk echt met het nieuws komt dat het homoseksueel is beginnen de gedachtes pas rond te spoken in hun hoofd. hmm, naja....zo lijkt het net of ik het in een slecht daglicht wil zetten maar dat is ook weer niet zo. Ik bedoel te zeggen dat een hoop ouders in eerste instantie tegen hun kind zeggen dat ze homosekualiteit accepteren maar ook alleen maar omdat ze vinden dat je dat als "goede ouder" moet doen. Als het er dan echt op aankomt realiseren ze zich pas echt wat het allemaal inhoud.

Mijn ouders zouden er geen moeite mee hebben als ik homo ben. Ze zeggen altijd ongeacht waar je mee thuis komt, zolang jij er happy mee bent is het goed.

Lieve ouders heb ik ook.

Maar ik ben hetero, maar mocht ik homo gevoelens hebben dan zal ik dat zeker tegen mijn ouders zeggen.

[Toet0r]

nooit echt een gesprek over gehad.
Ik weet denk wel dat mn ouders het kunnen accepteren als mn broer, zus of ik het zou zijn (alleen zijn we dr alle drie al wel achter dat we het niet zijn).
Als we het bijvoorbeeld over de vriend van mn zus of de vriendin van mn broer hebben, zeg ik wel is voor de grap dat ik ook wel weer aan de man wil, dan maken mn ouders wel eens van die opmerkingen van'ja, of aan de vrouw, dat kan ook natuurlijk'
Vandaar denk ik dat ze het niet erg zouden vinden

sybje schreef op 30-04-2004 @ 11:09 :
Mijn ouders zouden er geen moeite mee hebben als ik homo ben. Ze zeggen altijd ongeacht waar je mee thuis komt, zolang jij er happy mee bent is het goed.

Lieve ouders heb ik ook.

Maar ik ben hetero, maar mocht ik homo gevoelens hebben dan zal ik dat zeker tegen mijn ouders zeggen.

Al is het een nazi reetridder met piercings overal en een hanekam....
nee... ik ben niet rascistisch... moest toch een voorbeeld geven

[merijn]

Mijn papa heeft het er nooit met me over gehad en volgens mij is het ook echt iets waarvan hij niet wil weten dat het bestaat

Mijn mama vind het allemaal wel kewl.

[duivelaartje]

Ik had het er gister nog met m'n moeder over. Ze zou het niet erg vinden als ik met een meisje thuis zou komen, ookal zou ze het er wel even moeilijk mee hebben. Ze wil graag later oma worden (ben enig kind) en dat zou dan niet kunnen...

Maar ik ben gewoon hetero.

duivelaartje schreef op 30-04-2004 @ 11:56 :
Ik had het er gister nog met m'n moeder over. Ze zou het niet erg vinden als ik met een meisje thuis zou komen, ookal zou ze het er wel even moeilijk mee hebben. Ze wil graag later oma worden (ben enig kind) en dat zou dan niet kunnen...

Maar ik ben gewoon hetero.

Tuurlijk kan dat wel... adoptie bestaat nog steeds hoor..... en anders mag zij de spermadonor uitzoeken... mooi deal tog?!

[BeertjeColargol]

mijn ouders hadden het er zo vaak over, maar sinds een paar maanden niet meer. Ze zeiden dat ze het helemaal niet erg zouden vinden als dat zo was enz. Werd er best wel moe van. Leek wel alsof ze wilden dat het zo zou zijn eigenlijk

[duivelaartje]

Mendacem schreef op 30-04-2004 @ 12:06 :
Tuurlijk kan dat wel... adoptie bestaat nog steeds hoor..... en anders mag zij de spermadonor uitzoeken... mooi deal tog?!

Oh jah, dat bestaat ook nog.

Mendacem schreef op 30-04-2004 @ 11:34 :
Al is het een nazi reetridder met piercings overal en een hanekam....
nee... ik ben niet rascistisch... moest toch een voorbeeld geven

Als ik daar gelukkig mee zal zijn dan vinden zij dat ook goed jah

[snoodaard]

Hier zou Freud even aan z'n noten krabben en op je onschuld kotsen.

Uh, nooit echt een gesprek in de trant van "Ga eens even bij ons zitten, Morgan, we willen het ergens over hebben." Ik kan me zelfs niet herinneren dat we het er ooit specifiek over hebben gehad, maar ik weet wel dat het ze weinig zou kunnen schelen. Als ik maar gelukkig ben.
Als ik nu met een meisje thuis zou komen zouden ze erg verbaasd zijn, want ze weten dat ik hetero ben

[Redhair]

ik had er al eens over gesproken en ze hebben altijd gezegt dat het niks uitmaakte, zolang ik maar gelukkig was. toen ik vertelde dat ik bi was waren ze alleen maar blij voor me

"Dat is toch fijn? heb je veel meer keuze"

Mijn moeder

[Tourniquet-]

Het is wel eens bij mijn moeder opgekomen dat ik misschien lesbie was, omdat ik me totaal niet voor jongens interesseerde, maar dat gesprek ging niet lang door. Daarna nooit meer over gehad.

Ik denk dat zij, en mijn vader of andere familieleden, er totaal geen probleem mee zouden hebben. Er zijn verschillende familieleden van mijn moeder lesbie, en mijn vader heeft genoeg homo-kenissen, dus ik denk dat ze er geen probleem van zouden maken.

[Anneee]

Ja, ze hebben het er weleens over gehad en steeds benadrukt dat ze er echt niets op tegen hebben en het gewoon zouden accepteren.

Vervolgens vertelde ik dat ik een vriendin had...

Nee, het ging wel iets anders: mijn moeder begon erover, ik durfde het niet zo goed, hoewel ik wist dat ze het niet erg zou vinden.

Geen problemen verder...

[Dicenquesoy]

Jap. Mijn ma zei dat ze iedereen zou accepteren als hij/zij me maar goed zou behandelen. Dat was wel fijn om te horen.

[*sunrise1986*]

Konijn schreef op 29-04-2004 @ 22:11 :
Het zou ze niet uitmaken, als ik maar gelukkig ben. Wel 'hoopten' ze voor mij dat ik hetero was, omdat dat gewoon in de maatschappij veel makkelijker is.
(Ik ben overigens hetero).

Hier idem. Mijn ouders zijn wat dat betreft (eigenlijk wat alles betreft) heel modern. We hebben het er nooit over (zo van kom laten we eens rond de tafel gaan zitten), maar mocht het zo zijn (wat niet zo is) dan zou ik dat best rustig tegen mijn ouders kunnen zeggen. Iedereen is welkom bij ons thuis (naja iedereen ).

[Chayra-Ley]

Mijn ouders hebben er beiden geen problemen mee, ze willen gewoon dat ik gelukkig ben en voor hen is dat alles wat telt.. een echt serieus gesprek erover had ik nog niet maar soms stel ik zo wel vragen à la 'Als ik nou een vriendin zou hebben, zouden jullie dat dan erg vinden', en aangezien ze gewoon heel open zijn en liberaal (als je het zo kunt noemen) over zulke dingen, is dat eigelijk totaal geen probleem.

[Gruppie]

G.T.C. schreef op 30-04-2004 @ 11:00 :
Waarom was je moeder geshokeerd? + verhaal

Dat het moeilijker voor het kind zou zijn, kwam niet eens aan de orde in de discussie (kun je nagaan wat een diepgang ).

Het is precies wat je zegt; mijn moeder had echt de gedachte van ' zo geaccepteerd is het dus duidelijk niet ' ...
Mijn tante is lesbisch en mijn grootouders (vrij streng gelovig)hadden daar weinig problemen mee, dan is het toch van de zotte dat +- 20 jaar later er nog zoveel ouders van kinderen (op een openbare school) er wel moeite mee hebben..

Maar laat maar, dat was niet de opzet van dit topic
Ik ben blij te lezen dat het overgrote merendeel van de ouders van de leden van dit forum er geen moeite mee hebben.. daar is geen poll voor nodig.

Echt een serieus gesprek erover niet, maar wel een paar losse zinnetjes erover; toen ik 14/15 was, heeft mijn moeder zelfs een tijdje sterk vermoed dat ik lesbisch was, ze vond dat ik zo weinig interesse in jongens/mannen toonde, en ik ging zo intiem om met vriendinnen... maar ik was gewoon verlegen, en vriendinnen gaan nu eenmaal vaak intiem met elkaar om
Ze hebben nooit gezegd of ze er problemen mee zouden hebben als ik of mijn zus lesbisch of bisexueel zouden zijn, maar ik denk niet dat ze er moeilijk over zouden doen als het zo zou zijn.

kheb het er weleens met m'n moeder over, en die vindt het echt SUPER FOUT gewoon, maar dat komt omdat ze het vanuit het geloofdstandpunt bekijkt..

Soms dan zeg ik weleens wat, en dan maar op zo'n manier van dat het net niet te serieus klinkt.. Achja.. dan weet ze sommige dingen maar nie

[Silver rain]

Echt serieus gesprek wel met m'n moeder. M'n vader heeft het er volgens mij liever niet over en zelf kom ik er ook niet mee aanzetten.
M'n moeder maakt het allemaal niks uit. Al zou ik vallen op een nichtje of dier. Maar m'n vader weet ik niet. Denk dat hij me even zou negeren of in ieder geval zich anders zou gedragen tegen me. Niet dat hij kwaad zou worden ofzo, maar hij zou eraan moeten wennen.
Wat ik wel fijn vind is dat m'n moeder nooit heeft gezegd "als je later met 'n vriendje thuiskomt" maar altijd in de trant van "als je later met iemand/'n vriendje of vriendin thuiskomt". Die gaat er tenminste niet vanuit dat iedereen hetero is

[Horror Kitty]

Nooit echt een gesprek over puur dat onderwerp, maar ik hoor wel eens wat opmerkingen voorbij komen van mn ouders.
Mn vader vind homoseksualiteit walgelijk, en mn moeder vind het best, als die mensen daar gelukkig mee zijn moeten anderen daar niet over zeuren.

[Somebody Special]

Mijn moeder dvind alles best, als ik maar gelukkig ben, mijn vader heeft een hekel aan homo's (mannen).

Ik ben hetero maar zou bang zijn voor de reactie van m'n vader en als het zo was het niet durven te vertellen, wat ik eigenlijk heel erg vind!

De moeder van mijn oppaskinderen hoop dat haar zoontje (bijna 2) homo wordt, ze vind het enorm leuke mensen!
Moest erg lachen toen ze dat zei, ze meent het echt.

[miro]

Ja daar werd (wordt) bij ons regelmatig over gepraat. Iig hebben mijn ouders ons altijd duidelijk proberen te maken dat je verliefd kunt worden op iedereen, ook op iemand van je eigen geslacht en dat dat helemaal niet raar is. Mijn zus heeft sinds kort een vriendin en nu is t dus ook vaker een onderwerp. Mijn ouders hebben er helemaal geen problemen mee en dr wordt over homoseksualiteit even vaak gepraat als heterosekualiteit.