(vervolgje)lentetuin

[princessummer]

Haj !
Nog een vervolg op het verhaal 'de lentetuin'
------------------------------------------------------------------------------------
Je kan de frisse lucht van het lenteweer proeven. De groene, dansende blaadjes en het fluisterende gras maakt alles compleet. Floor zit dromend op de houte schommel in de tuin. De lentetuin.
Hier komt ze elke dag. Het is een speciaal plekje voor haar, waar ze tot rust komt en waar ze de vrolijke vogels kan horen fluiten. De zon doet haar ogen tot spleetjes knijpen en tovert een lach op haar gezicht. Floor kan wel uren genieten van de gezellige zon met een licht briesje tussendoor. Ze plukt een grassprietje en plaatst het tussen haar tanden. Zachtjes knabbelen ze op het groene plukje.

Een zwevende luchtbel
Een ritselend blad
Noten van een vogel
Geluk kan je niet nemen
Je moet het proeven

Floor ’s droom werd kapot geprikt door een schreeuwend mormel. Haar broertje Fred (Frederik vond hij kinderachtig klinken ?) loopt met een gevuld waterpistool achter zijn vriendje aan. “Floo natspuiteren, Floo !’ Roept Fred terwijl hij met zijn mollig wijsvingertje naar zijn zus wijst.
Floor heeft geen zin in druipnatte kleren terwijl twee kleine etters haar natspuiten. Ze doet de inspanning om kwaad te lijken en loopt naar Fred toe. “Waag het niet om één druppel water…” Te laat. Nog voor Floor beseft wat er gebeurt lopen Fred en zijn vriendje gierend weg. Geïrriteerd wandelt Floor met olifantenpassen de badkamer binnen.

Geluk duurt niet eeuwig
Soms maar een fractie van een seconde

Floor zit aan de houten bureautafel in haar slaapkamer. Haar mama heeft ze wijsgemaakt dat ze studeert. Maar zoals gewoonlijk doet ze dat niet. Op haar bureautafel ligt een grote bak, tot aan de rand gevuld met potloden. Floor tekent graag. Als ze zich verveeld neemt ze tekenpapier en haar grote bak vol potloden. Ze is dol op die bak. Ze heeft hem van sinds ze klein was. In floor’s kamer is er een muur die volhangt met haar allermooiste tekeningen. Vroeger had ze tekencursussen gevolgd, maar die vond ze te abstract. Ze liet liever haar fantasie op vrije loop. Nu is ze bezig aan een bijzondere tekening. Op de tekening staat haar tuin afgebeeld, met veel bloemen en klimop. Bloemen die alleen in de lente bloeien. De allermooiste bloemen. Tussen enkele bloemen en planten door gluurden enkele kleine elfjes naar je. Floor is een kei in tekenen. Ze is van plan deze tekening in de tuin te begraven. Een mooi symbool vind ze.

Een droom om prinses te worden
En er op los fantaseren
Fantastisch !
Nu haar droom is uitgekomen
Beseft ze niet dat ze een prinses is

Het is precies vijf voor twaalf. Met kleine pasjes trippelt Floor naar beneden. Voorzichtig opent ze de tuindeur. Ze is klaar om haar angsten te overwinnen. ’s Nachts rond twaalf uur helemaal alleen in de donkere tuin een tekening begraven is niet niks. Over een paar jaar kan ze de tekening weer opgraven en dan kan ze zien hoe de tuin veranderd is. Floor heeft haar tekening eerst ingewikkeld in aluminiumfolie. Nadien heeft ze er een oud laken omheen gewikkeld en dat alles heeft ze nauwkeurig in een kartonnen doos gestoken. Piepend duidt haar uurwerk 24:00 aan.
Moedig buigt Floor zicht over het gras. Ze haalt een verroest schopje boven. Terwijl haar ogen geconcentreerd naar de grond kijken, graaft ze een grote put. Ze wil haar tekening niet kreuken dus maakt ze de put breed genoeg. Voldaan dumpt ze het kunstwerk in de aarde grond. Voorzichtig gooit ze de aarde die ze uit de put geschept heeft, er weer in. Tevreden legt ze een steen op de aarde waaronder haar tekening van de tuin ligt. Háár lentetuin…


Goedgezind opent Floor de gordijnen van haar kamer. De warme ochtend zonnestralen geven floor ’s lichtgekrulde haar een gouden glans. Zelfs al is Floor moe, toch voelt ze zich opgewekt en vol energie. Ze gaat naar beneden en dekt de ontbijttafel. Voor de ‘finishing touch’ plukt ze witte bloemen uit de tuin die ze in een vaas plaatst en op tafel zet. Tevreden wrijft Floor in haar handen.
Ze plaatst haar favoriete Cd in haar blinkende stereoketen en begint zorgeloos en gelukzalig te dansen. Haar bewegingen zijn sierlijk, al is haar muziek nogal hard met elektrische gitaren. De danspassen gaan niet bij de muziek maar het geheel op zich is prachtig.

Het leven op zich is niet mooi
Jíj moet het mooi maken

Floor heeft geen zin om naar school te gaan, morgen. Van het woord zelf al krijgt ze rillingen. Ze zou liever haar hobby ’s de hele dag uitoefenen. Bijvoorbeeld schilderen, tekenen of boeketten van zelfgeplante bloemen maken. Ze gaat nu inmiddels al drie jaar naar de middelbare school. Ze is al vijftien. Ze is oud genoeg om op haar eigen benen te staan, vind ze. Het enige wat haar tegenhoud om te stoppen met naar school te gaan zijn haar vriendinnen. Ze heeft veel vriendinnen. Maar haar beste vriendinnen – Lotte, Laura en Roos – kan ze niet missen. Uiteindelijk is ze over drie jaar al weg van deze school – als ze geen jaar over moet doen - en héél lang is dat nou ook niet. Ze trekt een grote t -shirt , die ze als slaapkleed zou kunnen gebruiken, aan en neemt haar penselen uit een la. Ze legt de tubes verf op tafel en begint een brandende school te schilderen, die in feloranje vlammen opgaat.




------------------------------------------------------------------------------
Wat vinden jullie ervan?
Baajbaaj
Princess

[Flshman]

Misschien is het handig als je dit topic weghaalt en dit nieuwe stukje in jouw oude topic zet, voor de duidelijkheid enzo

[Charlottetje]

ik denk haast dat je dit ook wel gewoon bij je vorige topic had kunnen plaatsen, maar goed, maakt niet veel uit verder, misschien had je wel even een linkje moeten plaatsen
uhhm, tsja, ik vind dat het wat weinig toevoegt, wat veel bijvoeglijke naamwoorden gebruikt, maar verder opzich wel ok.
(alleen vind ik de combinatie 'plaatsen' en 'favo' niet kunnen, maar ja, dat vind ik)
ow, het is trouwens gitaren, niet gitaars

Charlotte

[VeGs]

Eigenlijk een beetje hetzelfde commentaar als bij de vorige; leuk verhaal, maar niet bijzonder. Er lijkt geen lijn in te zitten; er zijn geen 'cliffhangers', die je echt benieuwd maken naar het volgende deel.
Verder ik had Floortje een stuk jonger geschat; een jaar of 12 ofzo. Dat vanwege haar dromerigheid en haar acties. Een meisje van 15 zie ik niet snel nog een tekening in de tuin begraven. Ze komt zo wat kinderachtig over.
Maar goed, het verhaal is nog steeds best schattig, dus schrijf gewoon door. ^_^

[duivelaartje]

Hmm ik vind het weer niks bijzonders. Geen hoogtepunten, geen climax en weinig spanning. Jammer, wel geen slecht verhaaltje. Maar zoals ik al eerder zei, gewoon gewoon...

[Charlottetje]

ja, ehh, je verhaal wordt wel langer, maar daar vind ik het eerlijk gezegd ook een beetje mee ophouden...