Bij de eerste strofe moest ik meteen denken aan de links, stijltypen-sticky van DoP :
Citaat:
Verder wordt er nog wel eens aan 'rijmkracht' ingeleverd door gebruik van rijmwoorden die te veel overeenstemmen in betekenis zoals olijk/vrolijk en weifelen/twijfelen; men spreekt dan van slap volrijm
|
De eerste helft lijd onder een behoorlijke woordarmoede, en het beeld komt niet op mij over. De tweede helft (vanaf " De verliezer is de spiegel" ) vind ik echter hartstikke origineel en prettig om te lezen. Taalgebruik en rijm zijn zo veel beter in dat stuk. Dus je kan het ongetwijfeld