Moment 1.
Ik word gek van mezelf. Gek gek gek, ik weet gewoon niet wat ik aan mezelf heb, ik kan niet op mezelf vertrouwen. Als ik denk dat ik weet wie ik ben, laat ik mezelf weer in de steek. Het lijkt wel alsof het leven iedereen om me heen zoveel makkelijker af gaat. Ik wordt gek van het gevoel dat ik op één of andere manier niet in mijn eigen wereld pas, ik word gek van het idee dat t aan mij ligt, niet wetend hoe ik het anders zou moeten doen. Ik wil zo graag echt leven, maar toch verzet ik me ertegen. Ben ik er bang voor? Dan zal ik mezelf weer verachten om die angst.
Waarom voel ik me soms zo buiten mezelf? Soms sta ik onder de douche en denk over mezelf na alsof ik zomaar iemand ben, totdat ik me dan opeens realiseer dat ik die persoon waaraan ik denk zelf ben. En t gekke is dat ik dat dan bijna niet kan geloven. Waarom ben ik wie ik ben? Meestal ben ik dan nog niet helemaal wakker, maar het blijft een vervreemdend gevoel. Ik ben de enige, ik ben alleen.
En als ik niet weet wie ik ben, hoe moeten anderen me dan kennen? Hoe moeten anderen me dan zien zoals ik ben? Om gek van te worden, en het gaat maar door.
Moment 2.
Wat gaat het allemaal lekker, wat gaat het allemaal vanzelf. Ik ben wie ik ben, zo simpel is het. En wat ben ik eigenlijk leuk.Ik zie dat mensen me zien stralen, en ik zie mezelf door hun ogen. Ik heb zin om te dansen, om een stuk heel hard te gaan rennen tot ik buitenadem ben. Om te lachen, lachen tot mijn buik er pijn van doet en dan nog meer. Lachen tot mijn hele lijf gevuld is met lachen en geluk. Ik sluit mijn ogen en voel de zon door mijn lichaam stromen. Alles is hetzelfde, maar alles is anders.
__________________
All that is solid melts into air.
Laatst gewijzigd op 06-05-2002 om 20:43.
|