Dit is weer een nieuw gedicht, in 3 minuten getypt

hier is die:
Eenzaamheid
Ik heb de ergste straf ontvangen,
ik leef in eenzaamheid.
Ik heb niemand.
Iedereen ontwijkt mij,
ze moeten mij niet.
Ik heb niemand,
waarmee ik kan praten,
kan lachen,
en mee kan huilen .
Ze moeten mij niet.
Elke dag leef ik alleen,
niemand geeft om mij,
praat met mij.
Wie zou me missen,
als ik er niet meer ben.
Ik hoor hier niet.
Waarom is er niemand,
geen enkel persoon,
die om mij geeft.
Toen kwam Hij,
Jezus wil mijn vriend zijn.
Hij luistert naar mij,
Hij troost mij.
Hij zorgt voor mij.
als een vader,
en als een vriend.
Jezus is mijn enigste vriend,
de beste die je kan hebben.
Altijd is hij er,
je kan alles bij je kwijt.
Hij heeft mijn straf,
zelf gedragen,
aan het kruis heeft hij,
voor al onze zonden geleden.
Hij heeft de ergste straf,
eenzaamheid, voor ons gedragen.
Niemand is meer eenzaam,
als je aan Hem vraagt,
om je vriend te worden,
en voor je wil zorgen.
Hij werd aan het kruis,
verlaten door iedereen,
zelfs door God, zijn Vader.
Hij werd mens,
om ons te redden.
Ik heb nu niemand nodig,
ik heb alles wat ik nodig heb,
ik heb Jezus als vriend.
Soms heb ik nog steeds pijn,
maar ik weet,
dat God altijd voor mij zorgt.
Hij houd van mij,
altijd.
Ik ben echt een ster in nederlands (not) dus wees nie te hard daarin, dis pas m'n 2e gedicht dus plzzzz help me met wat ik beter moet doen en geef me wat tips voor m'n volgende gedichtjs
bij voorbaat dank
EDIT: kheb het ff een beetje verandert zo dat het wat beter klinkt enzo, bedankt voor jullie beoordeling