Ik ren en ren,
nooit meer stoppen...
niet meer omkijken
naar het verleden,
De fel-blauwe auto,
jouw intens witte gezicht,
een klap, alles was voorbij.
Mijn wereld op zijn kop,
De pas omgewoelde aarde,
de grote witte steen,
jij bent in de hemel,
en ik blijf hier alleen,
Nooit meer zal je lachen,
nooit samen huilen,
weg, je troost, je blijdschap,
je woorden en gevoelens,
Ik stop, blijf staan,
tranen in mijn ogen,
huilend, alleen nog maar huilend,
je hebt me toch ingehaald...
erg goed, alleen heb ik persoonlijk wat tegen 5-zinnige strofes, maar als jij dat mooi vind moet je het zelf weten, ikzelf vind het bovenstaande wat duidelijker, maar wat jij hebt geschreven is op zichzelf een prima stukje poezie waar je best wat mee kan
__________________
Telkens weer; denk ik aan jouw ogen bij het afscheid...
|