Amy's liefde

Amy's liefde

“Amy..? ben je daar nog?” de stem aan de andere kant van de lijn klonk bezorgd. Maar ze zou mooi niet terug praten! Ha net goed! Had hij maar niet zo moeten doen..De gemene achterbakse arrogante– “Amy, ik weet dat je niet met me wilt praten, maar geef me op z’n minst de kans om mijn kant van het verhaal uit te leggen! Alsjeblieft…Eems?” Aargh hoe durfde hij haar zo te noemen.. Hij wíst dat ze dat niet wilde hebben! “Het is Amy voor jou!” Oeps… nou wist hij dat ze luisterde.. “nou vooruit dan, kom maar op met je verhaal.. Want je hebt vást een geweldige reden of niet?..” Ze durfde te wedden dat de sarcastische ondertoon in haar stem hem niet was ontgaan…

Waarom wilde ze nou niet luisteren? Hij wist ook wel dat hij fout was geweest, maar zij was net zo goed fout om niet te willen luisteren.. Als ze nou eerst naar hem wilde luisteren dan kon ze hem daarna uitmaken voor van alles en nog wat, maar dan moest ze daar wel een gegronde reden voor hebben.. “Amy, ik.. ik mis je!” Shit, dat had hij niet willen zeggen… “Ik bedoel, ik wil heel graag met je praten en ik weet dat ik fout zat, maar ik weet niet wat ik anders had moeten doen! Wil je naar me luisteren?”

Ja ze wilde naar hem luisteren, maar ze durfde niet.. Hij was vreemdgegaan.. Met Laila.. Met Laila nota bene! Die trut.. ze had haar nooit gemogen… En nou was zij ook nog eens met hém naar bed geweest! Hoe kan hij daar nou een goede reden voor hebben? Ze was alleen zo bang dat hij haar wist over te halen, dat zij hem zou vergeven.. Dat ze weer zou vallen voor zijn zoete leugens.. “Goed, ik luister”



Gelukt.. hij had haar overgehaald om hem te vergeven.. Hoe kon hij ook zo stom zijn geweest om met Laila naar bed te gaan.. Niet dat hij er spijt van had dat hij Amy had bedrogen, maar hij had moeten weten dat Laila iedere kans zou aangrijpen om Amy jaloers te maken.. En het dus tegen Amy te zeggen, zogenaamd per ongeluk.. Maar hij had het gered, op het nippertje dit keer. Hij moest beter oppassen wilde hij Amy niet verliezen. Want Amy wás een prachtmeid waar iedere jongen jaloers op zou zijn! Niet standaard blond, lang, slank, grote borsten.. Nee Amy was bijzonder.. Ze had donkerbruin sluik haar dat mooi om haar gezicht viel.. Ze droeg weinig make-up, slechts wat mascara en ze was zo tenger dat ze haast breekbaar leek.. Er was niemand zo sexy als Amy.. Maar goed, hij was een man en zelfs de meest sexy vrouw gaat vervelen.. Dus hij móest af en toe gewoon een uitstapje maken.. Dat snapte zij toch ook wel? Ze wilde hem toch zeker niet kwijtraken? Nee, dus daarom moest ze dat gewoon accepteren als ze bij hem wilde zijn..


“Lief dagboek, ik heb het weer voor elkaar.. Ik heb hem weer vergeven.. Zelfs nu weer, nu hij mijn hart zo heeft gebroken dat het nooit meer hetzelfde zal zijn als eerst.. Waarom hou ik van hem? Wat doe ik bij hem? En waarom kan ik hem niet genoeg bieden? Waarom verveel ik hem zo snel.. Ligt het aan mij? Wat moet ik doen?” Tranen verkleurden het witte papier van haar dagboek.. Ze hield van hem..zoveel dat ze hem haatte…

“Hey schatje! Ik heb je gemist!” Met een zoen in haar nek begroette hij haar.. Alleen het was niet Amy’s nek die hij zoende.. En terwijl hij Laila begon te zoenen welden tranen op in haar ogen.. ze was zo dom om hem te vertrouwen.. En ze besloot dat het de laatste keer was.. Haar tranen waren misschien zout, maar haar wraak zou zoet zijn.. Ze zou hem laten huilen tot hij geen tranen meer overhad, ze zou hem pijn doen tot zijn hart gebroken was, ze zou hem een leven vol schuld bezorgen, tot zijn ziel verscheurd was…


“Ik heb je gezien.. Ik zal jullie niet langer tot last zijn..Vaarwel” Het beangstigde hem.. dit briefje moest van Amy zijn.. Wat bedoelde ze met ‘Vaarwel’? Ze zou toch niet.. Nee Amy was een sterk meisje, zij zou zich niet zomaar van het leven beroven.. Toch? Hij liep over van twijfel.. Als ze nou wel zou..dan was het zijn schuld.. Nee… ze probeerde hem bang te maken..


Amy wist dat hij haar briefje zou vinden.. En hij zou gaan twijfelen over de inhoud.. En hij zou bang zijn.. Bang voor de gevolgen.. En hij zou het niet geloven en denken dat het onzin was.. Onzin, ha! Nee dit was echt. Voor één keer zou hij oog in oog staan met de waarheid en dat zou hem pijn doen. Net zoals zij oog in oog stond met zijn leugens en hij haar pijn deed. Ze wist dat een deel van hem met haar zou sterven..
Ze dacht niet aan wat andere mensen zouden denken.. Daar ging het nu niet om.. Het ging erom dat ze hém wilde laten boeten.. voor altijd..
Deze dingen overdenkend liep ze naar de brug.. De brug werd niet voor niets ‘Dodenbrug’ genoemd.. Vele mensen waren haar voorgegaan.. Alleen waren dat meestal mensen die zichzelf niets waard vonden.. Bij Amy was dit anders, zij vond zichzelf juist heel veel waard en door te sterven zou ze hem dit laten inzien..
Voorzichtig klom ze op de railing.. Ze was ervan bewust dat ze bekeken werd door vele ogen.. Beneden klonken wat kreten van schrik toen ze over de railing stapte.. “Lafaards” dacht ze, “je redt me niet door daar beneden te gaan staan hoor..”
Toen ze naar beneden keek werd ze toch wel een beetje bang.. aarzelend keek ze om zich heen.. Het donkere water en de scherpe rotsen leken te wachten om haar de dood in te slepen..Nog één stapje en haar doel was bereikt..


Er was oproer bij de brug.. nieuwsgierig stapte hij af.. mensen keken bang omhoog? Wat was er aan de hand? Wat gebeurde hier.. Snel genoeg kreeg hij zijn antwoord…
Een meisje met donkerbruin haar sprong van de brug naar beneden.. Het lawaai dat haar schedel veroorzaakte toen deze tegen de rots sloeg was verschrikkelijk..
Maar het meisje hoorde niets meer en zag niets meer.. het donkere water sloot zich boven haar terwijl zij naar de bodem zonk.. Snel was er niets meer van haar te zien behalve haar open ogen en de spottende glimlach om haar lippen.. Toen werd alles zwart..

Heerlijk verhaal, echt prachtig.
Je stijl is goed, je onderwerp leek cliche, maar het was gemener dan ik eerst gedacht had. Ga zo door, ik wil meer van dit soort verhalen lezen!!

Grim

[-Melody-]

Ik ben het helemaal eens met Grim, ik had hem al eerder gelezen, maar ik vind dit verhaal echt steengoed

[Nienna*]

Mooi verhaal
Ik begrijp niet dat iemand zelfmoord kan plegen omdat ze "wraak" wil nemen...
Complimenten!
Liefs

[duivelaartje]

Mooi verhaal, maar ik vind het een beetje rommelig. Je gebruikt overdreven veel "puntjes". Om gek van te worden...
Je vergeet hoofdletters en je interpunctie is niet geweldig goed.
Je onderwerp is cliche, maar je hebt het goed aangepakt en er een leuk verhaal van gemaakt! Dat is een goed punt.
Als je voortaan even je verhaal goed nakijkt en de foutjes enzo eruit haalt is het een goed verhaal!

[Astuanax]

Hey, supergoed verhaal, cliché, maar supergoed

foutje:
Gelukt.. hij had haar overgehaald om hem te vergeven..

overgehaald is bv. een touw overhalen van een andere boot bij het zeilen, overhaald is iemand overtuigen

[Nijn*]

Heel mooi verhaal!! Echt knap geschreven, mooie verwoording ook..Trouwens, Astuanax, ik vind het helemaal niet zo cliché hoor!
Ga zo door zou ik zeggen!