Woorden
Jouw woorden zijn slechts woorden
Ze zeggen mij niets meer
Jouw woorden zijn slechts leugens
Ze breken me keer op keer
Waarom laat ik me zo kennen?
Laat ik me vernederen door jou?
Waarom laat ik me erdoor verblinden?
Terwijl ik dat eigenlijk niet wou?
Jouw woorden zijn als naalden
Ze doen me zoveel pijn
Iedere keer die steken
Ik voel me o zo klein
Jouw woorden wil ik niet horen
Want ze zijn zo verraderlijk zoet
Ik wil ze achter me laten
Zodat het me geen pijn meer doet
Deze woorden zijn misschien slechts woorden
Maar ze komen uit mijn hart
Deze woorden zijn mijn waarheid
En het begin van een nieuwe start
In het donker
Donker
Het is donker om me heen,
Geen licht schijnt me bij
Ik ben bang voor wat er gaat komen
In het donker ben ik alleen,
Alleen met mezelf,
Niemand om mij te troosten
In het donker komen de monsters,
Ze maken me kapot,
Eten me op van binnen uit
In het donker ben ik weerloos,
Niemand om mij te beschermen
Tegen mijzelf en wat ik voel
In het donker heeft angst vrij spel,
Dan is de pijn de baas,
In het donker is alles donkerder
Dan het eigenlijk zou moeten zijn
Zo lig ik in het donker,
In afwachting van het licht
Hopend dat ik slapen kan
Voordat de angst mij grijpt
|