Het Vondelparkmeisje....

[meneer poker]

Laatst is me het volgende overkomen:
Ik liep in het vondelpark. Alleen. Het was 03.15 exact. Ik was op weg naar een uitgang nadat ik een cafe had bezocht. Het was pikdonker, alleen als je naar boven keek zag je een lichte wolk van stadsverlichting.

Na 5 minuten lopen lag er op een bankje een soort van slaapzaktas. Er zat een rood-knipperend lichtje aan. het viel , ondanks dat het echt heel erg donker was, nogal op doordat er een heel klein lichtje opzat. Ik weet niet waarom het me aantrok, het kon uiteraard net zo goed een bom of wat dan ook zijn, en misschien was het ook wel veel logischer geweest als ik juist was weggerend, maar op een een of andere manier wilde ik naar het lichtje toe.

Inderdaad was het een slaapzak. Op zo'n moment ben je toch gefascineerd door de combinatie dus je blijft gewoon staan. In de doodse stilte stapte er opeens een donker figuur naar me toe. Normaal zijn dat dan hele vieze zwervers of verkrachters of whatever, maar in plaats daarvan stond er opeens een van de allermooiste meisjes die ik ooit heb gezien. Het was donker, toegegeven, maar ik kon toch goed zien dat ze straalde. Ze had hele lichte ogen, lang blond haar. Het was een klein meisje, ik gok het op 1.65 a 1.70 en ze lachte heel erg lief naar me. Ze zei helemaal niks, pakte mijn hand en begon er op te wrijven. Verder helemaal niks. je denkt misschien: waarom laat je dit toe of waarom zeg je niks....maar door de krankzinnigheid van de situatie doe je gewoon op zo'n moment niks.

Opeens trok ze haar blouse uit, ging zitten op het bankje en begon (geloof het of niet) te schreeuwen. gewoon gekke geluiden, geen taal ofzo. Daarna was het opeens stil en begon ze heel lief naar me te glimlachen. Het gegil had me toch doen besluiten hard weg te rennen.....maar, en nu komt misschien nog het idiootste van het hele gebeuren, ze kwam achter me aan, kon me makkelijk bijhouden (en geloof me ik ben niet langzaam ofzo) pakte me bij m'n schouders en ze takkelde me op de grond. Ze lach op me en opeens, nog steeds onder de invloed van haar schoonheid, lagen we daar intens te tongzoenen. na ongeveer (zegt mijn gevoel) 5 minuten stond ze op en rende ze keihard weg, de bosjes in..................ik heb er nooit meer gezien............



Het probleem is dat ik niet precies weet wat ik met deze situatie aanmoet. en hoe ik hem moet kwalificeren.......waarom de slaapzak? waarom de fascinatie? waarom een beeldschoon meisje van ongeveer mijn eigen leeftijd (20) alleen midden in de nacht in het vondelpark? waarom kon ze me bijhouden en ben ik nou verkracht of niet.....Ik heb absoluut geen seks met haar gehad maar wel zeg maar zoiets als verplicht met haar gezoend, maar vond het op dat moment wel eigenlijk ook best lekker! waarom ging ze niet verder? waarom het gegil? en vooral...waarom maak ik dit nou weer mee? Heeft iemand ook wel eens zoiets meegemaakt....of misschien sterker.....kent iemand dit 'vondelparkmeisje'?.........Ik zit er nogal mee!! help!

[Maarten]

Bla

Om de een of andere vage reden geloof ik dit niet zo...