Ik kan hem niet laten gaan...

[metallica]

http://forum.scholieren.com/showthre...hreadid=875818

naja, kheb hem weer een paar keer gesproken. Maar ik vind het eigenlijk zo kut, al weet ik dat geen contact hebben en hem gewoon vergeten beter is, kan ik dat niet. Ik vergeet hem niet, ookal hebben we geen (nauwelijks) contact. Ik kan hem niet laten gaan.

Dit is vooral sterk bij hem, maar ik heb het ook bij andere mensen. Ik vind het heel moeilijk mensen los te laten. Ik heb het niet bij iedereen, sommige mensen kan ik zo vergeten en contact verbreken. Maar waarom niet bij hem...

[wartzwit]

Het lijkt mij eerder dat je het niet wil kunnen. Dat is logisch en niet willen kunnen hebben mensen zoveel. Iemand in dat andere topic merkte het ook al op. Mensen blijven hopen en/of dromen, dat is waarschijnlijk een overcompensatie overlevingsdrang, je hebt hoop nodig om te leven. Maar overcompensatie is te veel.

Vraag jezelf eens hoe het komt dat je mensen niet zo goed los kunt laten. Het kan goed zijn dat je dat overhebt gehouden aan een slechte ervaring uit je jeugd of later. (Gepest, geen vader, verkracht)
Het kan ook zijn dat het kleine (maar zo grote) dingen zijn waardoor het zo bij je gevormd is. (dat je ouders je nooit getroost hebben)
(Bijvoorbeeld vrouwen die ik mooi vind lijken veel op de vrouwen die ik niet krijgen kon, mijn smaak is zo gedeeltelijk gevormd door in jouwn ogen mislukkingen en kutervaringen).
En kijk eens naar wat minder positief is aan hem en belangrijker nog: wat ze nodig hebben om over hem heen te komen, niet om hem voor je te winnen.
Die dingen zijn er echt wel: bijvoorbeeld iemand waar je goed mee kan praten.

[Tsu]

Misschien heb je wel verlatingsangst

[metallica]

Ik denk ook wel dat het in zekere zin een geval is van niet echt willen. Aan de ene kant wel, want het is echt te ver gegaan, maar aan de andere kant, blijft er die hoop. Terwijl ik vanaf het begin al wist dat het eigenlijk geen zin heeft om te hopen en dat het eigenlijk ook niet mag.

En het hangt idd. samen met dingen die er vroeger gebeurt zijn.
Ik heb het er vandaag nog over gehad op het riagg. Maar het valt allemaal binnen mijn denk en voel patroon...

[Tsu]

metallica schreef op 19-07-2004 @ 21:27 :
Ik denk ook wel dat het in zekere zin een geval is van niet echt willen. Aan de ene kant wel, want het is echt te ver gegaan, maar aan de andere kant, blijft er die hoop. Terwijl ik vanaf het begin al wist dat het eigenlijk geen zin heeft om te hopen en dat het eigenlijk ook niet mag.

En het hangt idd. samen met dingen die er vroeger gebeurt zijn.
Ik heb het er vandaag nog over gehad op het riagg. Maar het valt allemaal binnen mijn denk en voel patroon...

Ja precies, en nu is het de tijd om het in de praktijk uit te oefenen, nu kan je er mee leren omgaan, daar moet je juist gebruik van maken!