Myositis Ossificans

[Blackeyed]

Een hele mond vol maar dat is dus wat m'n 6 jarige broertje heeft. En hij wordt er 11 augustus voor geopereerd.
Bijna een jaar geleden merkten m'n mama en ik een klein bolletje op m'n broertje z'n linkerhand op. Juist op het gewricht van z'n duim. Eerst dachten we dat het een kleine ontsteking was door het schrijven ( hij zat juist op het 1ste leerjaar,hij was links,dus schreef ie ook links) Het gezwel werd steeds groter en toen we naar de huisarts gingen,werden we direct doorgestuurd naar het ziekenhuis. Echo's,scans...ze waren bang dat hij mss kanker had.
Maar toch niet...in oktober werden we dan doorgestuurd naar het universitaire ziekenhuis in Leuven. en daar werd dan Myositis Ossificans voor het eerst vernoemd. Ondertussen groeide het gezwel steeds meer en kreeg m'n broertje meer pijn. Hij kon niet meer fatsoenlijk schrijven enzo...de dokter besloot van het gezwel af te blijven,geen biopsie te doen want als het Myositis Ossificans zou zijn en ze zouden gaan snijden in het gezwel zou het kwaadaardig worden...Het waren bange maanden afwachten...het gezwel werd steeds groter en nam abnormale proporties aan,soms leek het alsof de huid van zn hand zou scheuren, hij had zoveel pijn
Myositis Ossificans is een reactie van de spieren na een trauma ( verstuiking ofzo) ze sporen het bot aan kalk te maken en dit vormt dan een hard bolletje met weefsel rond. Nadat deze reactie is uitgewerkt,zal dat weefsel verdwijnen en het gezwel kleiner worden en uiteindelijk zal alleen het harde bolletje overblijven.

Ondertss zijn we een jaar bijna verder en dus 11 augustus wordt dat bolletje eruitgehaald...eindelijk...De dokter had juiste keuze gemaakt door er niet in te snijden
Ons gezin heeft moeilijke tijden doorstaan...en er staan er nog veel te wachten.

Heeft een van jullie zusjes/broertjes die een serieuze operatie achter de rug hebben?

Srr voor het lange verhaal.

Wees blij dat het op zijn hand is. Zelfs als er iets fout zou gaan bij de operatie, en let wel - de kans daarop is vrij klein, dan gebeurt er niks met je broertje. Hooguit moeten ze z'n hand amputeren.

Beter dan dat het op zijn knie of hoofd oid was.

Oef, heftig, sterkte er verder mee, met wat er nog allemaal moet komen...

Mijn zus is toen ze zeven was geopereerd aan een razendsnel groeiende moedervlek op haar hoofd; die was echt in een jaar tijd van een halve cm naar 6 cm doorsnee gegroeid. Die is natuurlijk weggehaald . Gelukkig bleek het goedaardig te zijn. Ik had het er toen niet heel moeilijk mee ofzo, maarja, ik was zelf ook pas zes.

[kimberley]

goh, sterkte, ik zou er ook niet aan moeten denken dat ik zoiets te horen zou krijgen ofzo.

Mn zus is wel eens geopereerd, maar dat was maar een kleine ingreep. Haar moedervlek (lees: zo'n 5 cm doorsnede) werd weggesneden. Ze kwam thuis van de operatie en viel flauw. Dat was wel even schrikken ja.

Verder altijd als ik weer eens in het ziekenhuis ofzo lig, staat mn zus als eerste weer aan mijn bed, zeker na een operatie (die gelukkig niet vaak voorkomen). Ze vind het echt heel erg dat ik zovaak naar het ziekenhuis moet.

[kaatje in da house]

Ik ben van kleins af aan tot mn tiende ofzo 9 keer geopereerd aan mijn oren. Dan kreeg ik weer buisjes, dan was er weer iets in mn oor gaan bloeden en onsteken en pijn doen. het waren volgens mij niet echt hele ernstige operaties ofzo, maar vervelend waren ze wel (behalve de festini peerijsjes en dat goedje wat je vlak voor de operatie krijgt zodat je kalm blijft waar je heel lacherig van wordt en alles mooi van gaat vinden )

X karin