Twee gedichtjes van inmiddels al weer een tijdje geleden..
Nog heel even
Laat me even, nog heel even
In jouw armen bij je zijn
Neem die harde woorden terug
Bevrijdt mij van deze pijn
Zeg dat je me eeuwig lief hebt
Dat je van me houden wil
Dat jij hetzelfde voelt als ik
Zeg iets! Wees niet zo stil..
Knuffel en streel me teder
Sla je armen om me heen
Liefste! Blijf toch bij me!
Waarom laat je me nou alleen?
Dit ben jij niet
Proberend de woede
In jouw ogen niet te zien
En de agressie in jouw hart
Te ontkennen
‘Dit ben jij niet’
Hou ik mezelf voor
Maar wat ik mezelf ook zeg,
Dit is echt..