De kilte van jouw woorden
snijdt als wind in mijn gezicht
De liefde die zij vermoorden
voelde als pijn die werd verlicht
De ijzige blik in jouw ogen
gaat mij door merg en been
De keren dat zij tegen mij logen
zag ik het niet, maar nu meteen
Mijn toekomst in jouw leven
vloog plots ver weg van mij
De hoop heb ik nu opgegeven
Is mijn leven al bijna voorbij?
Hmmm. Ik vind mijn gedichtjes de laatste tijd een beetje eentonig worden. Met mij eens?
Wederom een gedicht uit gevoel geschreven. Ik denk niet dat dit verder nog enige toelichting nodig heeft.....
Liefs Kimry
|