Een zo kort mogelijke uitleg:
Mn beste vriendin heeft 2 jaar een relatie gehad met mijn huidige vriend. Dat is inmiddels weer 1,5 jaar uit. Maar ze waren elkaars 1e grote echte liefde min of meer. Die vriend dus werd langzamerhand mijn beste vriend en we werden verliefd, en hebben dus nu een relatie.
Zij is inmiddels meer dan een jaar gelukkig met haar nieuwe vriend, maar vind het echter heel moeilijk dat dat wij nu wat met elkaar hebben. Dat begrijp ik wel enzo, en heb haar ook de tijd gegeven blablabla. Wat zij namelijk zo erg vind, is dat alle 1e dingen die je in een relatie meemaakt ik nu met hem meemaak en zij dat van dichtbij ook meekrijgt. Ik ben een en al begrip, maar dat is het probleem niet.
Het probleem bij mij is, is dat ik dat nu ook heel moeilijk vind. Ik werd er vanmiddag weer mee geconfronteerd. Ik heb zelf namelijk nooit een serieuze relatie gehad, en dit is mijn eerste grote liefde. En nu merk ik pas dat ik het zelf irritant vind, dat hij alles met haar heeft meegemaakt, en dat ik dat toen dus ook van dichtbij meekreeg. Alles wat voor mij nieuw is, heeft hij al meegemaakt met mn beste vriendin.
Tuurlijk iedereen is geen onbeschreven blad enzo, maar hoe kan ik hier het beste mee omgaan, of heeft iemand hier ervaring mee, want ik denk er heel veel over na, en het zit me dwars. Kan het moeilijk van me af zetten ofzo.