Gelijkgestemden

[blurred]

Zijn er meer mensen die, net zoals ik, gewoon moeite hebben met het vinden van mensen waar je echt mee om wilt gaan? Mensen waarmee je bevriend kunt raken? Korweg gelijkgestemden?

Ik kom gewoon geen mensen tegen waar het echt mee klikt. Wel aardige mensen, maar ook niet meer dan dat. Soms coole mensen, maar toch niet cool genoeg, zeg maar. Iedereen lijkt toch te oppervlakkig, te algemeen, te massaal.

Er lijken vrijwel geen mensen te zijn die iets verder kijken dan hun neus lang is en die iets dieper gaan dan dat de meeste mensen doen.

Naar die mensen ben ik op zoek. Bestaan ze nog? Of ligt het gewoon aan mij, ben ik te apart?

[metallica]

Tja, dit probleem ken ik....
Veel leuke, lieve en aardige mensen, maar niet echt mensen waar je iets mee kan delen, die het zelfde als je zijn.
Maar ik denk dat je op een gegeven moment deze mensen wel tegen komt, is bij mij ook gebeurt

[LMP]

Van een heleboel mensen kan ik wel kiezen om meer met hun om te gaan, maar ik kies er dan voor om dat niet te doen, ook al zijn ze nog zo aardig en nog zo toffe mensen.

Dit kan simpelweg zijn omdat ik ze niet vertrouw, of ze staan voor de verkeerde dingen. Dat vind ik belangrijk.

Ze zijn er wel maar het is goed zoeken.
Vroeger vond ik het ook moeilijk maar op de een of andere manier is het helemaal goedgekomen en heb ik nu heel leuke vrienden die precies bij me passen (gelijkgestemden zoals jij het noemt).
Ik denk niet dat het aan jou ligt, je bent de juiste mensen gewoon nog niet tegen gekomen.

[Zut Alors!]

Je moet niet te snel afhaken als je denkt dat iemand te oppervlakkig is voor wat jij zoekt in die persoon. Zelfs de meest simpele mensen kunnen je af en toe verrassen.
Zo ken ik een meisje van mijn studie die in eerste instantie heel aardig overkwam en toen plotseling geen contact meer toonde. Ik dacht: wat een bitch. Maar nu ik haar toevallig af en toe -niet eens echt heb gesproken - (ik nam deel aan een gesprek met meerdere personen) heb ik weer een positieve kijk op haar.


Desnoods ga je ergens bij zitten en alleen luisteren. Als je lang genoeg luistert leer je ze van heel andere kanten kennen.
En als je iemand niet interresant vindt kun je nog altijd in jezelf gaan zitten filosoferen over hoe saai ze zijn. Heb je evengoed dikke lol

[Quiana]

Hmm; bij mij is het niet echt zo dat er geen mensen zijn met
wie ik goed op één lijn lig, en dus ook echt mee om zou willen
gaan ed, wel vaak dat het moeilijk is om ook echt hoogte van
elkaar (en vooral voor de ander om hoogte van mij te krijgen )
krijgen ed, waardoor het moeilijk is om ook echt die vriendschap
te ontwikkelen die er in zou (kunnen) zitten...

Komt vooral doordat ik vrij gesloten ben, dat botst weleens.
Maar dat het goed kan gaan, maak ik gelukkig ook nog mee.

[Bloedpropje]

ik heb er nu één gevonden maar daar heb ik lang naar moeten zoeken

[Nanaki]

Misschien moet je je eens in een ander milieu begeven?

Ik heb een aparte denkwijze, en ja, daardoor raken mensen me nog weleens kwijt. Ze kunnen me niet bijhouden, komen met onderwerpen aanzetten die mij niet aanspreken, deinzen terug voor diepgaandere be-argumenteringen van mijn kant en dan is het al snel dat ze minder graag met je optrekken. Ze trekken wel met je op, maar op 1 of andere manier weten ze zich niet op hun gemake te voelen. Ik ben opzich zeer open voor contact, maar ik kan in tegenstelling ook zeer afstotend zijn. Ligt aan mn bui en aan de persoon die ik op dat moment 'beoordeel'.
Ik heb weinig tot geen vrienden, maar ik kan deze maken als ik er zin in heb. Ik voel me niet superieur, en dat is ook helemaal niet in die hoek te zoeken, maar om het makkelijk uit te leggen is dat uiteindelijk een goed voorbeeld.

Dus ja, 'mensen die verder kijken dan hun neus lang is', en nog echte mensen zijn in mijn ogen, bestaan dus nog wel

Het probleem is alleen dat dit meestal de loners zijn en je eigenlijk doelt op een groep (denk ik). Gewoon in bepaalde omgevingen zoeken... (jammergenoeg kan ik je moeilijk voorbeelden geven).

Je kunt natuurlijk ook zelf wat veranderen. Ik ben er zelf namelijk ook mee bezig... dat je een bepaald niveau heb die eventueel boven 'de rest' uit steekt, oke, maar je hoeft deze niet continu te handhaven?
Ik ken genoeg mensen die zwaar 'op niveau' zijn en dit verkeerd gebruiken op de manier van; het op elk punt verbeteren van mensen... het is niet nodig, dus kan het gewoon achterwege blijven.
Dus:

Zotje schreef op 20-09-2004 @ 21:55 :
Je moet niet te snel afhaken als je denkt dat iemand te oppervlakkig is voor wat jij zoekt in die persoon. Zelfs de meest simpele mensen kunnen je af en toe verrassen.

[blurred]

Misschien ben ik juist wel op zoek naar de loners. "Groepjes" zijn meestal 3 keer niks, heb ik in het verleden ervaren

[phensicske]

Het vinden van gelijkgestemden is niet zo simpel, vooral dan als je het wat dieper wilt zoeken. Mensen geven zich niet in één, twee, drie helemaal bloot (of uitzonderlijk), dus gaat er wel een tijdje over voor je weet dat je eigenlijk gelijkgestemd bent.

't Kan net omgekeerd zijn ook, denken dat je op dezelfde golflengte zit, tot die persoon opeens iets begint te verkondigen of een rare reactie toont.

Ik vind het zelf ook niet zo simpel, want als ik dan denk iemand te vinden die op mijn manier van denken zit, dan wordt hij verliefd en is het ook alweer een moeilijke vriendschap, of is het gewoon een meeloper die mooi ja-knikt bij mijn overpeinzingen (heb je ook gauw door) of iemand die dan teveel diepzinnige gesprekken begint en nooit es kinderachtig kan doen, of wat zeveren of zo.

Zoals je mss al doorhebt, ik ben nogal kieskeurig in mijn 'vrienden'. Tenminste, zo was ik.

Nu ben ik al een stuk veranderd. Vroeger zou ik het contact toch wel vlugger afbreken, nu geef ik mensen langer de kans. Geef ik ook mensen die er anders uitzien dan het 'type mens' waar ik graag vrienden mee ben de kans om een deel van de vele aspecten van hun persoonlijkheid te tonen.

'k Denk dan altijd: ' Er zal ook wel iets aan mij schelen waar jij niet zo blij mee bent, dus waar haal ik dan het recht jou te laten vallen voor jou minpuntjes? '

Misschien nogal moraalridderachtig, maar 'k probeer zoveel mogelijk volgens die instelling te leven en niet wanhopig op zoek te gaan naar gelijkgestemden. Die kom ik hopelijk wel nog tegen.

[boe-1986]

ben zelf een "loner" en de meeste van mijn vrienden zijn dat ook(niet dat ik ere veel heb.
een goeie vriendien ken ik al vanaf dat ik geboren was. en we zijn nog steeds best freinds.
mijn vriendin heb ik via wickraderheem in heerlen leren kennen. en een andere goeie vriendin heb ik via mijn vriendin leren kennen.
dat zijn de mensen waar ik eigenlijk mee optrek. meer hoeft ook niet, bij deze mensen voel ik mij thuis. maar het is wel kut dat ik op school geen echte vrienden heb.

-x-

[Daboman]

blurred schreef op 21-09-2004 @ 08:08 :
Misschien ben ik juist wel op zoek naar de loners. "Groepjes" zijn meestal 3 keer niks, heb ik in het verleden ervaren

Ben ik voor een gedeelte met je eens. Tenzij je een groepje vindt dat dezelfde interesses heeft als jij. Deze mensen kun je vinden door dingen te doen die je leuk vindt. Stel dat je het bijv wel leuk vindt om te zwemmen. Dan kun je in het zwembad allerlei contacten leggen met mensen die zwemmen ook leuk vinden. Zo kan je langzamerhand een groepje ontwikkelen. Uiteraard geldt dit niet alleen voor zwemmen

Ervaring leert ook dat je dan ook mensen kan tegenkomen die totaal niet bij je passen. Maar dan probeer je gewoon weer iets anders. Ik heb op deze manier de mensen gevonden die bij me passen

[Futurist]

Volgens mij ben je gewoon te kieskeurig.

[marrel]

ik heb een beste vriendin waar ik eigenlijk alles mee deel maar verder wel een paar vrienden waar ik op school in de pauze bij zit maar meer ook niet idd. Ik baal daar soms opzich ook wel van want in zekere zin ben ik gewoon afhankelijk van die ene vriendin en aangezien ik ook een beetje het gevoel heb dat we uit elkaar groeien Ik vind het ook moeilijk om nieuwe mensen te vinden waar ik echt dingen mee kan deelen, sowiso omdat ik mensen niet zo snel meer vertrouw...

[MeantShape]

Wat betreft het vinden van gelijk gestemden kan ik je wel een hand geven maar wat me opviel toen ik me meer open stelde voor mensen is dat verschillende mensen ook veel nieuwe dingen met zich mee brengen.
Nieuwe gedachten en nieuwe ideeën. Dat vind ik wel leuk aan mensen maar ik blijf het gevoel hebben dat ik me steeds moet aanpassen aan hen en het komt zelden andersom voor.

Het betekend een vrij eenzaam leven maar als je daar eenmaal goed mee leert omgaan kan het best leuk zijn en weet je steeds meer te waarderen als je iemand tegenkomt die echt gelijk gestemd is aan jou.

[Ischenbaert]

blurred schreef op 20-09-2004 @ 21:31 :
verhaal

Ja, dat probleem ken ik ook, precies eigenlijk.