Eenzaam...

[Diary of Dreams]

Ik ben altijd al vrij veel op me zelf gericht en meestal werk ik het liefst alleen, kheb ook nooit echt veel vrienden gehad maar dat had ik ook niet echt 'nodig' zeg maar, als ik iemand zie heb ik bijna altijd al in ongeveer 5 minuten precies door hoe zo iemand is (99% van de gevallen komen ook uit ), dan zie ik meestal ook wie aardig is enzo.
Vorig school jaar (toen zat ik in de 3e) zat ik in een klas waar niet echt mensen zaten die ik echt aardig vond, wel een paar die 'gewoon' m'n vrienden waren en in de loop van het jaar ben ik ook erg goed bevriend geraakt met een meisje (ik noem haar X) uit m'n klas. Maar ik voelde me steeds eenzaamer en ellendiger, ik was steeds passiever (sp?) aanwezig in de klas en in de pauzes, ik zei bijna niks en was bijna altijd alleen en afgezonderd bezig omdat ik tog geen echte vrienden had. In de klas zat ik of naast X met wie ik meestal wel prate enzo of ik zat naast m'n 'vrienden' en was ik stil aan het nadenken of aan het werk.
Ik begon met steeds eenzaamer te voelen maar ik verhulde het meestal achter een glimlach, daardoor had X het niet echt door en de rest boeide het niks (dacht ik). Ik begon na te denken over dingen zoals zelfmoord maar gelukkig nooit om het ook echt te doen. Al m'n gevoelens kropten steeds meer op en het moest er gewoon uit maar ik wou/durfde het niet aan X te vertellen. Toen ben ik ook begonnen met gedichten te schrijfen wat soms een beetje hielp (staan op DoP). Aan het eind van het jaar voelde ik me echt klote en ik dee helemaal niks meer op school en had ook niet echt contact met iemand.
Ik dacht "volgend jaar zal ik wel een leukere klas hebben", maar dat is dus niet zo en kvoel me nu ook weer steeds eenzamer en verdrietig... Ik zit op een streek school 25km bij mij vandaan en daardoor ken ik meer een paar (+/- 7) mensen bij mij in de buurt en met hun ben ik ook niet echt zo goed bevriend.
Ik ben bang dat het weer net zo zal gaan als vorig jaar en waarschijnlijk erger wie herkent dit ook of heeft tips o.i.d.
plzzz help me

[=zwart wit=]

ik kan niets aan eenzaamheid doen. jij wel.

had je hoop op een leuke klas?

[Diary of Dreams]

GanzenVeer schreef op 31-08-2004 @ 20:11 :
ik kan niets aan eenzaamheid doen. jij wel.

had je hoop op een leuke klas?

wat kan ik er aan doen ??? vrienden worden met mensen die ik niet aardig vind ??? net doen alsof ik me niet alleen voel ??? WAT ??

en ja ik had gehoopt op een leuke klas maar dat is het (natuurlijk) niet geworden... ik zit met 1 vriend in de klas en voor de rest 2 mensen die wel aardig zijn...
maar alle andere mensen zijn gewoon niet mijn type ofzo, het klikt gewoon niet, en dan bedoel ik ook niet.

[=zwart wit=]

Klein Konijntje schreef op 31-08-2004 @ 20:18 :
wat kan ik er aan doen ??? vrienden worden met mensen die ik niet aardig vind ??? net doen alsof ik me niet alleen voel ??? WAT ??

en ja ik had gehoopt op een leuke klas maar dat is het (natuurlijk) niet geworden... ik zit met 1 vriend in de klas en voor de rest 2 mensen die wel aardig zijn...
maar alle andere mensen zijn gewoon niet mijn type ofzo, het klikt gewoon niet, en dan bedoel ik ook niet.

reageer niet zo gefrustreerd, dit was niet aanvallend bedoeld ofzo.ik wil alleen even wat weten.

wat bedoel je met jouw type mens? wanneer klikt het dan wel? over die vriend ben je niet echt super enthousiast. is het wel een echte vriend? of iemand die je gewoon aardig vind? hoe is je mentor? thuissituatie ?

vergeef me

[Diary of Dreams]

GanzenVeer schreef op 31-08-2004 @ 20:37 :
reageer niet zo gefrustreerd, dit was niet aanvallend bedoeld ofzo.ik wil alleen even wat weten.

wat bedoel je met jouw type mens? wanneer klikt het dan wel? over die vriend ben je niet echt super enthousiast. is het wel een echte vriend? of iemand die je gewoon aardig vind? hoe is je mentor? thuissituatie ?

vergeef me

srry het was niet me bedoeling om aan te vallen

mijn type mens ?? tja das beetje moeilijk uit te leggen, iig geen patsers en 'ik ben stoor want ik rook' oid (kheb niks tegen rokers hor ) .
Ik kan met die vriend wel goed opschieten enzo op school maar... shit wat is het moeilijk om zulk soort dingen uit te leggen ... ik praat voor de rest niet echt 'diep' met hem, wat ik dus eigenlijk wel wil maar dus niet met hem...
thuis ? eeh ff kijke hor: m'n moeder werkt 2 of 3 keer in de week, m'n vader begint nu ook weer net met werken nadat hij zo beetje een jaar thuis heeft gezeten wegens depresi ofzo iets. M'n oudste broer is getrouwd en vader, hij's al sinds m'n 9e ofzo het huis uit. Ender-oudste broer broer gelooft niet meer . 'Middelste' broer heeft het psychis (sp?) soms ook moelijk en is daardoor (als hij thuis is) soms erg chagrijnig en niet aanspreekbaar. Ener-jongste broer is nu net een tijdje uit een inrichting en zit nu de hele dag thuis.
Maar op het feit na dat ik me meestal eenzaam en verdrietig voel thuis (net zoals op school) is het prima thuis, dat is het probleem niet.

vergeef mij

[Levitating Nun]

Iedereen is weleens eenzaam. Maar belangrijker: het is je leeftijd, wacht maar af, over een paar jaar is het over. Trust me.

[Diary of Dreams]

MarKel schreef op 31-08-2004 @ 21:06 :
Iedereen is weleens eenzaam. Maar belangrijker: het is je leeftijd, wacht maar af, over een paar jaar is het over. Trust me.

ik hoop het grondig en diep, maar is het ook normaal dat iemand al langer dan een jaar diep eenzaam voeld ?? volgens mij (en andere) niet... EN ik heb geen zin om nog een jaar of nog langer (als ik dan nog leef) in eenzaamheid te wachten totdat het over gaat...

Klein Konijntje schreef op 31-08-2004 @ 21:32 :
...(als ik dan nog leef)...

zo moet je sowieso niet gaan denken, want dat 'triestige' straal je dan uit, en je bent 15, dus je hebt nog een heel leven voor je met genoeg kansen om vrienden te maken/krijgen

Gewoon vertellen wat je voelt tegen je vrienden en tegen X. zodat zij ervan af weten.

Verder is het denk ik een kwestie van afwachten, gat vanzelf wel wel.

In ieder geval sterkte.

[Ruudje]

Dan ga op zoek naar vrienden. Zo erg zijn sommigen niet als je denkt. Probeer contacten te leggen, ipv het maar stomme kinderen te vinden

Soms moet je genoegen nemen met vrienden waar je niet hele psychologische gesprekken mee hebt. De meeste vriendschappen zijn op die manier. Je zult in je leven echt maar een aantal mensen tegen komen waar je echt heel diep mee zult praten ed.

Als je op school geen vrienden kunt vinden, dan kun je ze altijd nog ergens anders zoeken, bij een sportclub, muziekles, enz. Of desnoods op internet. School is, gelukkig, niet het enige op de wereld.

Leonoor schreef op 01-09-2004 @ 09:29 :
School is, gelukkig, niet het enige op de wereld.

Gelukkig maar, maar gast je bent 15 jaar, je bent jong en mag over een tijdje uit

Ik heb hier ook een beetje last van gehad, ik ging dan in de pauze bij die gewone vrienden staan, ik luisterde mee, ging vooral over PC-games probeer dan een beetje mee te praten, maar ga iig niet alleen staan ofzo. Of vraag als X zin heeft om mee te gaan naar de supermarkt ofzo die er in de buurt is, beetje kletsen.

Neem aan dat je in je woonplaats toch wel paar vrienden hebt ? Ga met hun naar de bios, organiseer een mini LAN-party, bestel pizza's. Doe gek, je bent jong. en als je 16 bent moet je gewoon uitgaan, leer je veel mensen kennen en ook vriendinnen

Bij mij hielp dat en leerde zo steeds meer mensen kennen en m`n vrienden kring is nu echt groot, wil niet opscheppen. Ieder weekend lkkr stappen, DVD kijken.. vrouwen hunten

[Pierreke]

Even een vraagje...zit X nog steeds bij je in de klas? Als dat zo mocht zijn, dan zou ik (alhoewel ik weet hoe moeilijk het voor je moet zijn) haar proberen te vertellen wat je dwars zit. Je bent niet voor niks bevriend met haar, dus ze zal je wel bevallen, niet soms? Je zou dit kunnen vertellen dmv. een brief. Ik vind dat een brief nog steeds iets eerlijks en echts is, je kunt nl. ook de directe reactie afwachten (wat ook nadelig kan zijn). Misschien dat jullie samen uit jouw problemen kunnen komen. (wie weet zit haar ook wel wat dwars). Blijf in ieder geval niet bij de pakken neerzitten en probeer wat te doen met je leven, je zult zien..hoe moeilijk het ook is dat het je uiteindelijk gelukkig maakt...dit kan echter wel enkele jaren vergen, maar onthoudt altijd dat alles goed zal komen! Succes!

tis school .. een paar uur er zitten en je ben weg toch ..

en er zijn heus wel mensen die je mag .. tis alleen aankijken hoe en wat .. soms kan je niet in 5 minuten zien hoe iemand is ...

[Diary of Dreams]

bedankt voor alle reacties, kvoel me gelijk al een stuk beter

@ sybje: dat 'gewoon vertellen' is niet zo makkelijk als je dat mischien denkt, maar kga denk wel praten met X, dank, jij ook sterkte

@ Ruudje: ik BEN al een jaar opzoek en ik vind hun geen stomme kinderen

@ Leonoor: vandaag begint m'n jui-juitsi (vechtsport) training weer, en er zitten ook wel leuke mensen op maar hoe moet ik hun 'benaderen' enzo (vrienden worden) als ik ze alleen dan zie (ze wonen in dezelfe plaats als ik maar ik zie ze nooit) ????

@ Metal_Jacket: dank voor tips alleen kheb een 'opmerking'; waar ik woon zijn volgens mij 3 cafes en daar is de bevolking 90% boven de 40 volgens mij en kga van me leven nooit roken (is niet 'verplicht' in cafe, kweet het ) en ook niet drinken dus das ook weer een beetje... krom

@ Pierreke: nee X zit niet meer bij mij in de klas maar kben (door jullie, dank ) nu wel van plan dat als ik me weer fout ga voelen met X ga praten.

@ Maypole: 6 uur op school en dan weer weg ja (totaal +/- 2 uur onderweg), hoe zou jij het vinden als je elke dag 6 uur je klote alleen voelt en het elke dag steeds erger word ?? en door die eenzaamheid word je blind voor de mensen die wel aardig zijn.
In 99% van de gevallen komt het bij mij uit.

iedereen harstikke bedankt !! khad niet zoveel (bruikbare) hulp verwacht

[*sunrise1986*]

Na de vijfde bleef een hele goede vriendin van mij zitten en dat betekende dat ik bij alle natuurvakken met mensen zat waar ik ook gewoon helemaal niets mee had. Echt een groep jongens die allemaal tegelijk besloten hadden te gaan puberen in hun laatste jaar. In het begin van het jaar heb ik het moeilijk daarmee gehad maar ik heb me daar overheen kunnen zetten. Toch met die ene jongen/meisje af en toe een praatje maken ook al irriteerde ik me aan hem. Ik had wel veel vrienden in het andere gedeelte van de klas, maar daar had ik alleen de gezamelijke vakken mee (en ik had vrienden buiten school maar toch voelde het niet goed). Klinkt misschien wel heel cru maar je wordt er wel superzelfstandig van: ik het afgelopen jaar echt een stuk gegroeid (figuurlijk ), en mijn ljc heeft zijn waardering uitgesproken over hoe ik het jaar toch afgemaakt heb op de diplomauitreiking . Ook moet je proberen zelf initiatief te tonen, afwijzing zal je in veel gevallen niet krijgen, vraag aan mensen van jui-juitsi of ze een keer mee naar de film gaan oid, of zoek een leuk baantje als je daar tijd voor hebt, kan je ook nieuwe mensen leren kennen . Een sociaal netwerk buiten school opbouwen dus. Zorgen dat school maar een klein onderdeel van je leven uitmaakt (maar natuurlijk wel je werk blijven doen). Maakt het gelijk een stuk makkelijker om met de mensen uit je klas contact te leggen.

[=zwart wit=]

Levitating Nun schreef op 31-08-2004 @ 21:06 :
Iedereen is weleens eenzaam. Maar belangrijker: het is je leeftijd, wacht maar af, over een paar jaar is het over. Trust me.

dat ben ik niet met je eens.

*
hoe ga je trouwens naar school? reis je dan met iemand mee?
volgens mij moet je iemand zoeken om mee te praten. ik weet het verder ook niet. ik denk dat je verhaal opschrijven hoe dan ook oplucht. en dat dat je minder eenzaam maakt. beter is het natuurlijk (maar ook moeilijker!) om het tegen iemand te vertellen. alleen moet je wel de juiste persoon daar voor hebben. zelf vind ik het ook wel eens moelijk, als je vertrouwen wordt gekwetst. toch moet je niet van kwetsen uitgaan.
en het is ook mss wel zo dat je moet proberen veel onder mensen te komen en niet gelijk te denken van: ze hoeven me niet. mss is een houding van: ik wil me zelf zijn, beter. dan heb je ook meer kans op acceptatie! dat lijkt mss niet zo, maar dat zie je in de politiek ook . grijze muizen en patsers zijn niet zo populair zoals het lijkt. wees jezelf, en focus niet teveel op 'ikwilgeaccepteerdworden!'. dan gaat het natuurlijk wel fout. probeer het te aanvaarden zoals het is, je verleden een plaats te geven en opnieuw te beginnen. ik denk dat dat makkelijker is als je weer een nieuwe klas krijgt, ipv nu. ga dan niet gelijk apart zitten, maar zorg dat je bij iemand aansluiting vind. ga je ook niet leuker voor doen als je bent. probeer jezelf te zijn en niet gelijk in je schulp kruipen als het even niet lukt!

morgen weer een dag. een dag met nieuwe kansen!

ik sta altijd open, btw

[Diary of Dreams]

GanzenVeer schreef op 04-09-2004 @ 14:23 :
dat ben ik niet met je eens.

*
hoe ga je trouwens naar school? reis je dan met iemand mee?
volgens mij moet je iemand zoeken om mee te praten. ik weet het verder ook niet. ik denk dat je verhaal opschrijven hoe dan ook oplucht. en dat dat je minder eenzaam maakt. beter is het natuurlijk (maar ook moeilijker!) om het tegen iemand te vertellen. alleen moet je wel de juiste persoon daar voor hebben. zelf vind ik het ook wel eens moelijk, als je vertrouwen wordt gekwetst. toch moet je niet van kwetsen uitgaan.
en het is ook mss wel zo dat je moet proberen veel onder mensen te komen en niet gelijk te denken van: ze hoeven me niet. mss is een houding van: ik wil me zelf zijn, beter. dan heb je ook meer kans op acceptatie! dat lijkt mss niet zo, maar dat zie je in de politiek ook . grijze muizen en patsers zijn niet zo populair zoals het lijkt. wees jezelf, en focus niet teveel op 'ikwilgeaccepteerdworden!'. dan gaat het natuurlijk wel fout. probeer het te aanvaarden zoals het is, je verleden een plaats te geven en opnieuw te beginnen. ik denk dat dat makkelijker is als je weer een nieuwe klas krijgt, ipv nu. ga dan niet gelijk apart zitten, maar zorg dat je bij iemand aansluiting vind. ga je ook niet leuker voor doen als je bent. probeer jezelf te zijn en niet gelijk in je schulp kruipen als het even niet lukt!

morgen weer een dag. een dag met nieuwe kansen!

ik sta altijd open, btw

ik fiets naar school, op maandag fiets ik met iemand mee maar op de andere dagen moet ik altijd het 2e beginen en hij niet, maar dat boeit me niet zo veel want kvind alleen fietsen meestal prettiger omdat ik dan me eigen tempo kan houden (meestal wat harder als die van hem)
ja ik denk dat dat wel goed is ja, dank voor al je hulp (de rest ook bedankt natuurlijk )

[Falkh]

Kan dit topic niet worden samen gevoegd met die van "Gothic"? Dan hoef ik maar 1 keer te posten

[kevertje84]

ik herken het probleem van klein konijntje wel. Alleen bij mij voelt het zo dubbel. Aan de ene kant voel ik me ook vaak een beetje eenzaam maar aan de andere kant heb ik ook vaak helemaal niet de behoefte om met andere mensen samen te zijn.

[JJ13]

ik zit ook in een klas met mensen die niet mijn beste vrienden zullen worden, behalve een ander meisje, maar eigenlijk maakt me dat niks uit. ik praat wel met ze enzo, maar ik hoef niet zo nodig op school superveel nieuwe vrienden te maken. praat er met X over of kijk of er andere mensen op school zijn die je wel als vrienden zou willen. ik weet dat het moeilijk is, maar je kan het proberen. succes ermee

[Zut Alors!]

Ten eerste moet je jezelf niet te onopvallend gaan maken (stil in een hoekje gaan zitten oid) maar jezelf naar de voorgrond proberen te verplaatsen. Doe actief mee met dingen (zet je echt in, zoals bijvoorbeeld bij de Jiu Jitsu en praatgesprekken in de klas) zodat anderen je opmerken. Als jij als onopvallend iemand een gesprek probeert aan te knopen lukt dat niet. Als jij jezelf ook maar een beetje in de picture zet, wordt je automatisch interessant.
Ten tweede zou ik me wat meer in de medemens gaan verdiepen. Ik heb toch het idee dat jij iedereen een beetje in hokjes plaatst (ik ben stoer want ik rook - Zij doen het ook alleen om ergens bij te horen/op te vallen. Het levert hen succes). Bedenk dat iedereen van binnen net zo complex is als jij.
Je zou eens een keer moeten proberen in de pauze bij een groepje te gaan zitten dat jij wel interessant vindt. Loop naar ze toe en zeg gewoon: "is het goed als ik er even bij kom zitten?"
Je hoeft je niet te mengen in hun gesprekken maar dat gaat waarschijnlijk vanzelf. Je kan ook luisteren naar wat ze te vertellen hebben. Luister ook naar de mensen die je niet leuk vind. Als je meer over ze weet vind je altijd wel iets interessants. Geloof me: ik dacht vroeger ook dat ik iemand in 5 minuten kon doorgronden, maar mensen zijn niet zo oppervlakkig (kijk maar naar jezelf, wat ik al heb gezegd)

Ik kan hier wel verder gaan en een heel verhaal neerzetten maar dat is dan niet meer te lezen. Het belangrijkste is dat je je openstelt voor de wereld van je medemens (plaats geen verwachtingen dan kan het alleen maar positief uitlopen) en dan wordt je er vanzelf in opgenomen.
en tot slot: Leef en Geniet!

[Levitating Nun]

GanzenVeer schreef op 04-09-2004 @ 14:23 :
dat ben ik niet met je eens.

Ook nog een reden waarom niet?

[=zwart wit=]

Levitating Nun schreef op 06-09-2004 @ 00:14 :
Ook nog een reden waarom niet?

Levitating Nun schreef op 31-08-2004 @ 21:06 :
Iedereen is weleens eenzaam. Maar belangrijker: het is je leeftijd, wacht maar af, over een paar jaar is het over. Trust me.

pubertijd kan de oorzaak van eenzaam zijn.
dat hoeft helemaal niet!!

niet alle eenzaamheid hoeft puberaal te zijn, bedoel ik daarmee.