hyperventilatie.

[4774]

hi

ik heb nogal eens last van hyperventilatie. en dit pas sinds dat ik met het vliegtuig op vakantie ben geweest en ontzettend bang was. ik let nu heel veel op mn ademhaling wat ik eigenlijk niet zou moeten doen. mijn lichaam kan natuurlijk prima zelf alles regelen. maar toch let ik er veel op en dan gaat het mis. ik voel mn hart heel snel kloppen en ik krijg het benauwd. ik wil vluchten maar ik weet niet waarheen. ik wil mensen om hulp vragen maar ik hou me sterk en dan gaat het langzaam weg. ik heb dit best vaak en het maakt me niet bepaald gelukkig. mn moeder zegt dat dit door stress oid komt. maar daar kan ik niet veel mee. ik wil gewoon dat het weg gaat. ik wil het nooit meer meemaken..

is er iemand die last had van hyperventilatie en er vanaf kon komen? of heeft iemand tips zodat ik me beter ga voelen ofzo..

[Tizike]

ik heb vroeger heel vaak last van hyperventilatie gehad. bij mij kwam da vaak doordat ik nooit voor mezelf opkwam en alles maar opkropte.
wanneer ik voelde da ik moeilijkhede begon te krijgen met ademhalen, nam ik heel diep adem, zo 5 tellen inademen en dan uitademen.
nu zeg ik altijd als er iets op mn maag ligt,en als ze er nie tegen kunne,hebbe ze pech .
ik heb nu al toch lang geen last ervan gehad dus...

[4774]

Tizike schreef op 19-09-2004 @ 12:32 :
ik heb vroeger heel vaak last van hyperventilatie gehad. bij mij kwam da vaak doordat ik nooit voor mezelf opkwam en alles maar opkropte.
wanneer ik voelde da ik moeilijkhede begon te krijgen met ademhalen, nam ik heel diep adem, zo 5 tellen inademen en dan uitademen.
nu zeg ik altijd als er iets op mn maag ligt,en als ze er nie tegen kunne,hebbe ze pech .
ik heb nu al toch lang geen last ervan gehad dus...

ik krop juist nix op. en ik ben nog nooit zo gelukkig geweest als nu.. alleen dit zit me echt dwars. dat ik elke dag denk aan ademhalen. als ik bezig ben met andere dingen en mn vriendje etc dan vergeet ik het ff. maar soms..zoals op school. of als ik in een rij moet wachten. ik kan daar niet tegen en raak ik in paniek. dit had ik eerst nooit.. ik vind het echt niet leuk meer zo. en ik heb het nu ongeveer 2 maanden

Ga eens langs je huisarts.

Een fysiotherapeut kan ook ademhalingsoefeningen met je doen en je een bepaalde manier van ademhalen aanleren, enz.

[4774]

Leonoor schreef op 19-09-2004 @ 16:32 :
Ga eens langs je huisarts.

Een fysiotherapeut kan ook ademhalingsoefeningen met je doen en je een bepaalde manier van ademhalen aanleren, enz.

ja dat is wel een goed idee
ik heb 1x een erge aanval gehad en daarom ben ik nu bang voor nog zo 1. ook hoorde ik dat ik te 'hoog' adem. dus in mn borskas ipv mn buik.

thx voor de goede tip

[manGo0s]

hay!
Ik heb geen last van hyperventilatie, maar van paniekaanvallen, dan word ik zenuwachtig voor dingen waar ik niet zenuwachtig voor hoef te zijn en als t te erg wordt, heb ik ook het idee dat ik moet vluchten en heb t dan benauwd, klamme haden, trillen, hart gaat snel kloppen en heb het idee dat ik moet overgeven...ik heb nou medicijnen en dat gaat best goed, maar toen ik die nog niet had, ging ik altijd liggen en dan handen op je buik en zorgen dat als je inademt je buik omhoog gaat...dat hielp vaak wel
naja nog heel veel succes verder!

[engeltje]

misschien werkt het om je hand dan op je buik te leggen en naar je hand toe te ademen. Zo krijg je een buikademhaling en gaat het, bij mij, sneller over.

[Tizike]

Ik denk ook dat het een beetje 'psychologisch' is. hoe vaker je er aan denkt,hoe sneller het ook komt. als ik ergens pijn heb ofzo,denk ik er gewoon niet aan,doe ik fijne dingen en dan heb ik ook geen pijn meer. denk gewoon nie aan da ademhalen en amuseer u gewoon.
als je er niet constant aan denkt,zal het ook minder snel komen,

[bloemetje16]

hey !

ik hoop dat ik je kan helpen , heb zelf o0k heel erg last van hyperventilatie gehad . Ik durfde zelfs niet meer uit omdat ik tijdens het uitgaan een keer een hele erge aanval heb gehad !!

wat misschien een idee is :

op je bed gaan liggen ofzo en je hand op je buik leggen , dan rustig in en uit ademen , en zorgen dat je hand dus mee beweegt. Verder is het voor een groot deel psychologisch , ook al denk je dat je flauw gaat vallen , je weet dat het niet gaat gebeuren het is alleen die vervelende hyperventilatie !

en als je een maal door hebt dat je het onder controle kan krijgen en niet out gaat ofzo , dan komt het op een geven moment steeds minder voor !!

liefs

[4774]

thx wat een fijne reacties

ik ben ook bang om naar andere plaatsen heen te gaan. en uit te gaan. en ik vind het gewoon belachelijk. maar als iemand me vraagt om uit te gaan word ik gewoon bang ofzo. en krijg ik een naar gevoel in mn buik. het houd me gewoon tegen in mn laten en doen.

oja ik heb nu alleen last van hyperventilatie als ik de trap oploop. vooral die trappen op school. wat kan ik daar aan doen? ik wil dr niet aan denken maar het gebeurd toch. en als ik de trap af ga dan gebeurd er nix

die tips die jullie hebben gegeven over dat naar mn buik toe ademen zal ik cker gebruiken thx!!

[LoeLoe]

Ik heb een paar jaar geledne ook ontzettende last van hyperventilatie gehad. Ik herken me heel goed in jou!

Nu heb ik het soms nog wel..als er spannende dingen staan te gebeuren ofzo.

Bij de therapie die ik hiervoor heb gehad, heb ik geleerd om te tellen bij het ademhalen. Je let dan niet zozeer op je ademhaling, maar meer aan die getallen die je als het ware in je hoofd opdreunt.

In het begin, doordat je zo snel ademt, kan je maar tellen tot 3 ofzo. Je telt 3 tellen rustig terwilj je adem inademt, en weer uitademt. Als dit goed gaat na een aantal keren probeer je het langer vol teh ouden. Je ademt 4 tellen in, 4 tellen uit.. en je gaat steeds verder naar 5 tellen..6 tellen..7 tellen. En als het goed is word je dan weer helemaal rustig qua ademhaling

Maar therapioe zou ik zeker aanraden als je er heel erg veel last avn hebt

[4774]

ej Loeloe thx voor reactie.

ik heb er elke dag last van nu. dmv die trappen opschool. ik heb het alleen dan nog maar. het zorgt ervoor dat ik minder zin in school krijg en ik er dus echt met tegenzin heen ga. en ik liever gelijk na het 1e lesuur alweer naar huis wil en me ziek melden. ik zet wel altijd door. en ik klim altijd die trap op. mn moeder zei dat ik niet moest weglopen voor mn angst maar mezelf ermee moet confronteren. mja makkelijker gezegt dan gedaan..