23-09-2002, 19:35
|
|
|
Nou, ik heb sinds een half jaar weer een vriend
 (was eerst mn ex, heb na een lange rustperiode weer gekregen met hem)Maar, ik twijfel er eigenlijk wel aan of ik er klaar voor ben. Ik word heel erg snel afhankelijk van iemand. Mijn geluk hangt van hem af, door hem word ik down, door hem word ik blij. Dat weet ik van mezelf, en daardoor heb ik ook geprobeerd om een jaar geen vriend te hebben. Ik wil niet weer afhankelijk worden, maar ik mis het gevoel dat ook ik geliefd ben, het geknuffel, het samenzijn, de complimentjes, heel erg. Niet dat ik daarom met hem heb, maar het telt wel heel erg veel mee. Ik ben bang dat ik weer zo afhankelijk word, dat mijn leven om hem gaat draaien, en dat het daardoor weer stuk loopt. Hoe kan ik mezelf niet zo afhankelijk van iemand maken? En hoe weet ik zeker dat ik klaar ben voor een relatie? Nouja, alvast bedankt
__________________
Drie.
|
| Advertentie | |
|
|
|
|
23-09-2002, 23:12
|
||
|
Citaat:
|
|
|
24-09-2002, 07:47
|
|
Verwijderd
|
Heej meid! Ik herken dit heel erg..
Ik was juist in het begin heel afhankelijk, iedere minuut die ik vrij had wilde ik bij hem zijn.. En als ie me dan even geen aandacht gaf voelde ik me kut.. Ik zie hem ook alleen in het weekend en in het begin kon ik daar niet mee omgaan en haalde ik de week niet als hij me niet heel veel aandacht gaf. Nu ben ik eraan gewend dat ik hem alleen in het weekend kan zien. Ik heb hem niet meer de hele dag nodig. Heb nu ook men eigen dingen, zoals school, werk en vrienden enzow. Ik spreek hem nu ook meestal alleen 's avonds en ook daar kan ik mee leven. Al zou ik hem soms graag iets vaker spreken.. Er is nog 1 situatie waardoor ik me nog wel heel down om kan voelen: Als ik hem dan het weekend niet kan zien, dit is gewoon omdat dat juist de enige tijd is dat ik hem kan zien.. En als ik hem een weekend niet kan zien betekent het meteen dat ik hem twee weken niet zie (week voor het weekend en de week erna). Hij gaat bijvoorbeeld begin november naar barcelona, en dan zie ik hem dat weekend niet, en dan gaat ie ook nog eens een weekendcursus doen (voor scouting, hij is daar leiding) en dat betekent dus weer een weekend en meteen 2 weken. En daar zie ik nu al tegenop. En dat is niet zozeer meer omdat ik zo afhankelijk van hem ben, want ik ga er niet dood aan, maar gewoon omdat ik hem wel heel erg mis, en omdat het meteen zo'n lange tijd is dat ik hem moet missen. Dat zou anders zijn als ik ook bij hem in Rotterdam zou wonen (ik woon in Deventer). Maargoed, ik weet nu al dat ik me die weekenden ook wel ga vermaken hoor Het heeft lang geduurd. Ik heb nu ruim 8 maanden met hem en het heeft zeker 6 maanden geduurd voordat ik verandering zag, voordat ik steeds minder afhankelijk ging worden.. maar het wordt echt beloond, dus je moet er gewoon goed over nadenken en jezelf dwingen om andere dingen te gaan doen.Je mag me wel toevoegen op msn hoor, ik wil wel eens met je praten als jij daar behoefte aan hebt
|
|
24-09-2002, 13:43
|
|
|
|
Regels opstellen voor jezelf. Laat het niet van hem afhangen. Niet wie je bent, wat je doet, etc.. het is jouw leven en jij bent de enige die jou gelukkig kan maken.
Schrijf het op, neem tijd voor jezelf. Doe dingen alleen of met vrienden. Ga niet aan hem hangen..
__________________
Kijk op teletekst pagina 666 voor meer opties.
|
|
25-09-2002, 19:04
|
||
|
|
Citaat:
Doe ik dingen zonder hem, dan mis ik hem, voelt het leeg.. Ben ik bij hem, wil ik zoveel mogelijk dingen doen, me geliefd voelen.. Het is al vrij moeilijk, aangezien hij in A'dam woont, en ik in DH.. Hij komt nu zo vaak mogelijk, ook omdat zijn vader hier woont (gescheiden ouders) Ik merk nu wel, dat ik van bezoek naar bezoek leef.. Er tussendoor word ik helemaal rusteloos, moe, down, kweet dan echt neit meer wat ik meot doen, hoe ik gewoon verder kan gaan.. Mja, nu ik het zo overlees, klinkt het nogal zwak, hopeloos, maar ik word hier ook niet goed van. Mja..
__________________
Drie.
|
|
|
25-09-2002, 20:28
|
|
|
klinkt als een hele slechte oplossing maar maak het uit, afhankelijkheid kun je na mijn mening op die leeftijd niet gebruiken ben je te jong voor al die zorgjes die daar bij komen
__________________
In the end we will not remember the words of our enemies, but the silence of our friends
|
|
26-09-2002, 10:25
|
|
|
|
Had ik ook last van en mijn ex ook dus dat was nog zo dubbel vervelend..
Na 10 maanden is het uitgegaan we hebben 100 keer geprobeerd te veranderen maar als je eenmaal in dat patroon zit kom je er héel moeilijk uit.. Ik denk dat je misschien het beter uit kunt maken en je eigen leven weer oppakken en dan gewoon kijken of jullie weer bij elkaar komen maar zeker even tijd voor jezelf nemen. Want stel je gaat zo door en het gaat op een gegeven moment uit om een andere reden dan val je in een ontzettend zwart gat!! Ik had bijna alles opgegeven voor mijn ex ik "leefde" laat maar zeggen voor hem een eigen leven had ik niet meer en toen het uitging was datff slikken.... Ik heb zelfs bij mijn moeder in bed geslapen  omdat je niet meer gewend bent om alleen te liggen...Je moet ook je eigen leven houden en stel dat het fout gaat tussen jullie moet je maar proberen te denken dat je er in ieder geval wat van geleerd hebt endat kun je mee nemen naar je volgende relatie.. zodat die daarniet op stuk hoeft te lopen. Ik zou er eerst heel goed met je vriend over gaan praten en jullie kunnen gaan proberen te veranderen, mij is het niet gelukt maar misschien lukt het bij jullie wel Succes!!!
__________________
*-_-*If you love something set it free, if it comes back it`s yours, if not, it never was yours*-_-*-----> Denk er maar aan!!
|
|
26-09-2002, 12:57
|
|
|
|
Ik hoop dat je er wat aan hebt en laat het ff weten wat je nou gaat doen please
__________________
*-_-*If you love something set it free, if it comes back it`s yours, if not, it never was yours*-_-*-----> Denk er maar aan!!
|
|
26-09-2002, 19:25
|
|
|
|
Uitmaken..
Dat wil ik niet, dat kan ik niet.. Ik wil er wel met hem over praten, maar straks begrijpt ie me weer verkeerd oid.. Ik heb nl al eerder met hem gehad, en toen hebben we ook een rust periode gehad omdat het niet meer ging.. Straks heeft hij er geen zin meer in, als ik nu alweer afhankelijk van hem ben.. Mja, ik denk er wel over na..
__________________
Drie.
|
|
27-09-2002, 13:43
|
||
|
|
Citaat:
Houden van hoeft niet te betekenen dat je afhankelijk bent van die ander. Ik kan van iemand houden die ik weinig zie. Ik draag dat bij me in mijn hart terwijl ik met hele andere dingen bezig ben. Je moet hem kunnen loslaten. Op een dag kan het gebeuren dat hij er niet meer voor je is. En dan mag je van mij enorm verdrietig en kwaad zijn, maar laat het geen reden worden om in te storten en je hele leven te zien vergaan. Maar wees vooral heel praktisch. Ik zie mijn vriend vanavond weer, ik hoop dat hij en ik vanavond samen uitgaan, en bij elkaar blijven slapen. Maar we hebben niks afgesproken. Het kan dus zijn dat hij al lang andere plannen heeft, plannen waar ik niks van weet. Dat is vervelend. Maar ondertussen weet ik al dat er vanavond een feestje is waar hij niet heen wil. Dat is mijn back up. En misschien ga ik er sowieso wel heen, zonder hem. Nog 1 klein vraagje: zeg je vaak 'sorry' tegen hem? Cat
__________________
Kijk op teletekst pagina 666 voor meer opties.
|
|
|
27-09-2002, 15:04
|
|
|
je moet voor jezelf plannen maken, wat je doet met JOUW leven, daar pas je dan ook je vriendje in.
Zo heb je bijvoorbeeld een stel vriendinnen, misschien heb je een bepaalde hobby of verplichting, zoals een baan of sport die je beoefend, muziekinstrument dat je bespeeld misschien? Hou je enorm van lezen of iets anders... bedenk voor jezelf allemaal dingen die je kan doen. Je vriendje moet je ook beschouwen als een activiteit Het gaat er toch om dat je jezelf bezig houdt, niet alleen omdat je anders afhankelijk wordt, maar omdat je sowieso iets moet in het leven. Richt je leven in naar jouw wensen. Zorg ervoor dat je NOOIT een al gemaakte afspraak opzij zet voor je vriendje. trouwens, als je al een afspraak met hem hebt, zeg je die ook niet af voor iets anders. En... bespreek het met hem, dat hij je moet waarschuwen als hij vind dat je aan hem plakt, als hij dat niet vind, maar het juist fijn vind, dan is het toch okee, dan ben je gewoon een klef stel! veel succes!
__________________
hieperdepiepp!
|
|
27-09-2002, 19:20
|
||
|
|
Citaat:
Nee, ik zeg vaak sorry omdat ik een lastig persoontje ben, omdat ik aan hem hang, en snel gekwetst ben.. Vandaag is mn vriendje naar DH gekomen, hij is naar zn vader gegaan. Ik heb min of meer met hem gepraat, en geprobeert te vertellen dat ik nu al vrij afhankelijk van hem ben, terwijl we pas 1,5 week het opnieuw geprobeerd hebben.. Kweet het niet, het lijkt alsof hij er geen zin meer in heeft, geen zin in mijn gezeik ed. Ik durfde niet verder te gaan, om te praten, om samen een oplossing te zoeken.. Uitmaken, nee, dat is geen optie, dat kan ik niet, dat is het niet waard.. Tis raar, om te weten dat ik nu bij hem kan zijn, zijn gezelschap hebben, met hem kroelen, terwijl ik nu gewoon thuis zit.. Ik wil best wel opnieuw met hem praten, maar ik ben gewoon bang dat hij me weer zat zal zijn, dat ik weer alleen ben.. Mja, iig bedankt voor jullie reacties
__________________
Drie.
|
|
|
27-09-2002, 21:18
|
|
|
je eigen leven opzetten.. regels..
van te voren voor jezelf duidelijk maken wat je wilt en wat je niet wilt.. Je niet onzeker voelen maar gewoon doen zoals je zelf bent!! Je jezelf niet zien als een bezit van hem.... alels met hem willen doen etc.. succes er iig mee!! hopelijk gaat het lukken en werkene!
__________________
~¤~PsYcHoDeLiCsS..~*~ What did you find that could leave you walking by?
|
|
27-09-2002, 22:57
|
|
|
tja je moet elkaar toch proberen een beetje los te laten, en dan vooral jij hem losser laten, niet constant aan hem plakken en bij hem hangen..
Het is niet vreemd dat je graag bij je vriend wilt zijn, maar soms kan het voor iemand (voor hem) dus te veel zijn.. Ga ook eens voor je zelf wat dingen doen, en laat je geluk niet afhangen van hem.. Je kunt best lol hebben zonder dat hij er is, je hoeft je dan niet alleen down te voelen.. Denk eens aan de periode dat je hem nog helemaal niet kende, en toen jullie nog niks hadden, toen kon je toch ook goed zonder hem?! Waarom zou je dat nu niet kunnen?? Kbedoel niet dat je het nu uit moet maken hoor, maar gewoon, je kunt best een beetje zonder hem.. Je moet je eigen leven leiden en niet je leven aan hem aanpassen.. Ik denk dat het wel heel moeilijk is om hem in een keer zo los te laten, maar het is wel beter, ook voor jou! Je moet namelijk ook aan je eigen dingen toe kunnen komen.. En hij zal je niet zo snel 'zat' zijn.. Ow en zeg niet voortdurend "sorry, dat ik zo aan je hang" "Sorry dat ik niet zonder je kan" "Sorry dat ik zo lastig ben" enzz.. Dat kan namelijk ook heel irriterend werken en maakt dat hij zich er alleen maar meer aan zal storen (denk ik) iig heel veel succes en hopelijk kun je er binnenkort weer ff met hem over praten en kunnen jullie er samen een beetje uitkomen..
__________________
•·.·´¯`·.·• Dat je de werkelijkheid niet uit het oog moet verliezen zegt al dat hij niet helemaal te vertrouwen is... •·.·´¯`·.·•
|
|
28-09-2002, 11:03
|
||
|
|
Citaat:
Hij heeft me geholpen toen ik behoorlijk id shit zat, en hij helpt me nu ook om minder depressief te worden.. Door de aandacht die ik krijg, liefde enzow, voel ik me beter. Ervoor, mja, ik kon idd wel leven ja.. Dat zou ik nu ook moeten kunnen eiglijk. Mja, hij geeft me iets wat ik van anderen niet krijg.. Nu loopt het wel wat minder, en ik probeer nu ook zoveel mogelijk lol te maken, ook al is het voor mn eigen gevoel; ik kan wel zonder hem. Het lukt alleen niet zo best, omdat ik hem mis.. 
__________________
Drie.
|
|
|
28-09-2002, 16:48
|
|
|
Vraag jezelf af of je met hem hebt omdat je dan je problemen 'makkelijker' aankan.
Nog steeds ben ik van mening dat er geen 'serieuze' liefdesrelatie kan ontstaan wanneer er nog steeds (psychische) problemen zijn. Je kunt je de relatie dan (in de meeste gevallen) niet serieus onderhouden.
__________________
Ik ben die uitzondering. "Rubbish, you're the one who's doomed to sink!"
|
|
28-09-2002, 18:24
|
||
|
|
Citaat:
Met hem kan ik mijn problemen wel beter aan, het word op de 1 of andere manier wel lichter ja.. Maar ik denk dat we toch wel serieus zijn, niet alleen omdat hij mn problemen verlicht.. Alhoewel, ik snap je punt wel.. Ik denk erover..
__________________
Drie.
|
|
|
28-09-2002, 18:28
|
||
|
|
Citaat:
__________________
•·.·´¯`·.·• Dat je de werkelijkheid niet uit het oog moet verliezen zegt al dat hij niet helemaal te vertrouwen is... •·.·´¯`·.·•
|
|
|
28-09-2002, 19:35
|
||
|
|
Citaat:
Ik weet 100 % zeker dat ik van hem hou om wie hij is, hoe hij doet.. Maar, het feit dat hij me helpt om mn problemen te vergeten telt wel mee, omdat hij me toch wel min of meer begrijpt. Hij accepteert me met mn buien, depressie en alles erbij.. Als dat niet zo was, zou ik het ook uitmaken denk ik..
__________________
Drie.
|
|
|
28-09-2002, 21:09
|
|
|
Ik heb dit in het begin heel vaak bij vriendjes, maar daarbij speelt onzekerheid ook een grote rol.
Ik wil zeker weten, dat ie voor me gaat, dat ik de enige ben en blablabla. En je bent natuurlijk verliefd, wil het liefst elke sec. van de dag bij hem zijn. Maar bedenk wel, dat als je hem misschien elke dag zou zien dat het dan heel anders zou kunnen zijn. Misschien zouden jullie je wel aan elkaar irriteren, of elkaar gewoon niks meer te vertellen hebben. Ik was bij mn laatste vriendje ook redelijk afhankelijk, ook omdat ie zover weg woonde en ik hem dus maar weinig zag. Ondertussen deed ik ook veel andere dingen met vriendinnen, maar toch voelde het niet zo leuk als bij hem zijn. Nu het uit is, voelen zulke kleine dingetjes juist wel weer leuk... en leef ik juist weer naar andere dingen toe. Nu wil ik ook zeker weer een tijdje alleen zijn, gewoon om te weten... of ik het alleen ook kan, zonder steeds van iemand afhankelijk te zijn. Ik zeg natuurlijk niet dat uitmaken het beste is, maar het is toch ook belangrijk dat je je zonder hem ook ok voelt? Misschien een hobby of iets dergelijks zoeken, wat die leegte op kan vullen, iets anders... waar je ook voor kan leven..
__________________
Ik geloof in de zon. Anja is het liefst wat je kan zijn
|
|
28-09-2002, 22:19
|
|
|
Waarom is het erg om afhankelijk te zijn?
__________________
Zul je altijd zien; zit je in bad, wrijft er iemand over je lamp!!
|
|
29-09-2002, 11:18
|
||
|
|
Citaat:
Ik heb de kans om hem elk weekend te zien, dat weet ik, en ik leef min of meer van weekend naar weekend. Zie ik hem niet, dan word ik down, heel erg down. Zonder hem voel ik me eenzaam, alleen, ongeliefd. Ik word rusteloos, wil hem elke seconde bellen, gewoon om te vragen hoe het gaat ed. Dit zijn voor mij wel de ergste redenen, dat ik bij elke stap die ik zet aan m denk.. Hm.. Ik ga hem vanavond weer zien, heb hem gister opgebeld om weer een beetje contact te krijgen.. Vanavond komt hij naar mij toe, ben moed aan het verzamelen om het nu uit te praten.. Kweet niet zo goed waar ik moet beginnen, of ik het wel moet zeggen.. Mja, dat zie ik vanavond wel.. Bedankt voor jullie reacties
__________________
Drie.
|
|
|
29-09-2002, 14:22
|
||
|
|
Citaat:
Je noemt alleen punten die te maken hebben met problemen. Daaruit kan ik weer concluderen dat je alleen daarom een (liefdes)relatie met hem hebt. Natuurlijk moet je je goed kunnen voelen in het bijzijn van je vriendje, en kun je enigzins wel verwachten dat je gecomplimenteerd wordt. Maar als dat alles is dat de relatie te bieden heeft? [/liefde & relatie] [psychologie] Overigens, hij snijdt/krast zelf ook, nietwaar? [/psychologie]
__________________
Ik ben die uitzondering. "Rubbish, you're the one who's doomed to sink!"
|
|
|
29-09-2002, 19:43
|
||
|
|
Citaat:
Ik weet het niet, als hij me niet zou steunen met mn problemen, mja, dan was ik iig heel erg diep gevallen.. Ik hou van hem, om de persoon wie hij is, maar dat hij me helpt telt ook voor een groot deel mee.. 2) Ehm, nee, op dit moment denkt hij dat ik sinds de laatste hechting ben gestopt, en dat wil ik voorlopig ook zo houden.. vraagje; waarom denk je dat?
__________________
Drie.
|
|
|
01-10-2002, 17:04
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
Vorig jaar was het eerste jaar op mijn school zonder mijn vriend, die was er tot dan toe altijd geweest. Ik voelde me vreselijk in het begin, maar langzaam ging het beter en uiteindelijk ben ik er aan gewend. Nu ben ik - bijna - altijd optimistisch, maar oké. Ik vind het wel relaxt, ik zie hem nog bijna elke avond, we hebben nu een beetje ons eigen leven en daar ben ik om eerlijk te zeggen wel aan toe. Dus.
|
|
| Advertentie |
|
|
|
01-10-2002, 17:51
|
||
|
|
Citaat:
2) 'k vroeg of hij ook snijdt? Waarom ik dat denk? Omdat het vaak aanstootgevend werkt. Misschien ben je nog lang niet toe aan een relatie, je zit immers nog met problemen, waaronder, snijden/krassen. Tenzij je het heel goed kan combineren?
__________________
Ik ben die uitzondering. "Rubbish, you're the one who's doomed to sink!"
|
|
|
01-10-2002, 18:25
|
||
|
|
Citaat:
 Maar, ja, we praten ook over andere dingen. Vooral sinds ik in DH ben gaan wonen, gewoon, over de normale dingetjes, over oude vrienden, kennissen, zijn school, toekomst, etc. 2) Hoe weet ik of ik er aan toe ben? Ik vind dat ik het op dit moment wel redelijk aan kan, ook al ben ik iets tè afhankelijk.. Als ik eerlijk ben, ook al was ik niet toe aan een relatie, ik wil hem niet loslaten, het niet uitmaken oid. Hij is 1 van de weinige personen die me niet heeft laten vallen omdat ik teveel problemen zou hebben, te depressief zou zijn. Ik bedoel, ik zit hier ook maar een beetje aan te klooien, weet nog lang niet wat ik met mn leven wil. *zucht* kweet het niet, het voelt zo ingewikkeld, terwijl het eerst zo makkelijk was 
__________________
Drie.
|
|
|
01-10-2002, 19:13
|
|
|
Als buitenstaander heb ik makkelijk praten, maar probeer niet zoveel van jezelf erin te stoppen. Gewoon een beetje afstand bewaren af en toe. Je moet dan wel iemand vinden die dat accepteerd.
__________________
Nothing says "I love you" like fisting.
Een gat is een gat en mijn lul heeft geen ogen.
|
| Advertentie |
|
|
 |
«
Vorige topic
|
Volgende topic
»
|
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 17:21.
Adverteren