Zus(jes)(sen) of broer(tje)s ooit verloren?

[Charly Brown]

Mijn moeder heeft ooit een tweeling gekregen, nog voordat ik geboren werd, of mijn broer geboren werd, of mijn zus of zusje geboren werden. Niemand van de kinderen hebben ze dus gekend. Maar ze zijn er wel geweest. En ik denk soms na hoe mijn leven nu geweest zou zijn als zij er nog waren. Zouden ze dan al getrouwd zijn? Zelf kinderen gekregen hebben? Zouden ze mooi zijn, populair? De leuke dingen die we samen hadden kunnen meemaken, maar nu zijn ze er niet meer. Ik denk daar de laatste tijd toch echt veel over na. En op de een of andere manier mis ik ze ook. Misschien klinkt dat raar. Maar wat als ze hier nog waren!? Ik praat er met mijn vader en moeder over maar het helpt niet. De tweeling werd trouwens een dag oud. Heeft een van jullie weleens iemand verloren? Dan kunnen we misschien erover praten samen? En elkaar steunen?

[Maija]

Ik heb nooit iemand verloren, Wel heb ik laatst een heel artikel over kindersterfte gelezen.
Mag ik vragen waaraan die tweeling is gestorven.
Konden je ouders het zien aankomen, of was het plots?
Het lijkt me heel erg, maar als er gewoon in de familie over gesproken word lijkt me dat heel fijn.

[Charly Brown]

Maija schreef op 06-04-2005 @ 20:05 :
Ik heb nooit iemand verloren, Wel heb ik laatst een heel artikel over kindersterfte gelezen.
Mag ik vragen waaraan die tweeling is gestorven.
Konden je ouders het zien aankomen, of was het plots?
Het lijkt me heel erg, maar als er gewoon in de familie over gesproken word lijkt me dat heel fijn.

Er wordt niet heel duidelijk in de familie over gepraat. Ik praat er apart met mijn moeder of vader over. En de tweeling is gestorven omdat de een in de buik van mijn moeder de ander teveel bloed gaf en dus bloedarmoede kreeg, daar ging de ene aan dood, en de ander kreeg dus teveel bloed, en daar ging die baby dus aan dood..

[sjefke]

Ik zou een oudere broer gehad hebben. Een jaar ouder ofzo mijn ouders willen er nooit over praten dat vind ik wel goed mogen ze zelf weten. Ikzelf vraag me wel eens af hoe het geweest zou zijn. Hij zou altijd de oudere broer geweest zijn waar tegen ik op keek (zo stel ik t me altijd voor).

Zou hij op mij lijken enzo of zou ik op hem lijken, maar ook wel eens zou ik anders geweest zijn.

[Charly Brown]

sjefke schreef op 06-04-2005 @ 20:17 :
Ik zou een oudere broer gehad hebben. Een jaar ouder ofzo mijn ouders willen er nooit over praten dat vind ik wel goed mogen ze zelf weten. Ikzelf vraag me wel eens af hoe het geweest zou zijn. Hij zou altijd de oudere broer geweest zijn waar tegen ik op keek (zo stel ik t me altijd voor).

Zou hij op mij lijken enzo of zou ik op hem lijken, maar ook wel eens zou ik anders geweest zijn.

Hmm. Hoe oud is hij geworden?

Dat vraag ik me inderdaad ook altijd af. Zoveel. Wat als ze er gewoon nog waren? Zouden ze studeren? En waar dan? Zouden mijn ouders dan gescheiden zijn?

[sjefke]

Een paar uurtjes er was iets met zn hartje en wilde geen adem halen

Mijn moeder heeft twee miskramen gehad. Nadat ze al een paar maanden zwanger was. Nu is dat natuurlijk iets anders dan een kindje wat echt geboren is enzo. Een naam heeft gehad en toen gestorven is, maar toch denk ik daar wel eens aan. Hoe het geweest zou zijn bijvoorbeeld, als het goed was gegaan, of het een jongen of meisje zou zijn. Of mijn zusje dan ook geboren zou zijn. Of ik goed met mijn broertje/zusje op zou kunnen schieten. Ik heb een hele periode gehad dat ik daar vreselijk mee bezig ben geweest. Nu valt het wel mee, ik denk er wel eens aan, maar niet vaak.
Een vriendin van mij heeft een zus gehad nog voordat ze is geboren. Die zus heeft toen ze 14 of 15 was een ongeluk gehad en is overleden. Met haar heb ik het daar wel eens over gehad. Ze zegt dat ze het heel moeilijk vind, omdat ze ook niet weet of zij er geweest was als haar zus niet was doodgegaan. Of ze er wel geweest was en hoe dat dan zou zijn geweest enzo. Het blijft wel een deel van je leven uitmaken, ondanks dat je het zelf niet altijd zo bewust hebt meegemaakt.

Tussen mijn broer en mij was nog een kindje, maar die is na een paar maanden zwangerschap overleden.

Het is inderdaad anders of een kindje echt geboren is of een miskraam was, denk ik.

Ik ben er nog niet echt mee bezig geweest dat ik eigenlijk een extra broertje/zusje zou hebben gehad. Waarschijnlijk was ik er dan geeneens geweest.

[Somebody Special]

Er zit een tweeling tussen mijn broer en mij of tussen mijn zus en broer, ik weet er totaal niets van want mijn moeder is erg gesloten, over alles.
Het enige wat ik weet is dat ze na een paar maanden zwangerschap doodgeboren/gehaald zijn.

Ik zou er graag meer over willen weten maar wat ik ook vraag, ze draait er (net als bij alles..) gewoon omheen.

Toen ik mijn vriend (3 jaar geleden) leerde kennen was ik er erg mee bezig en er ook vaan verdrietig om.
Niet dat is ze mis ofzo, ik heb ze immers niet gekent, maar meer omdat ik er niets over weet.
Als ze begraven zijn zou ik graag het graf eens opzoeken, maar ook dat gaat dus niet.

Mijn vader is de enige die er iets over los zal laten maar ik vind het moeilijk om er over te beginnen, misschien dat ik het ooit nog eens doe.

[Charly Brown]

Mushu schreef op 06-04-2005 @ 23:03 :
Mijn moeder heeft twee miskramen gehad. Nadat ze al een paar maanden zwanger was. Nu is dat natuurlijk iets anders dan een kindje wat echt geboren is enzo. Een naam heeft gehad en toen gestorven is, maar toch denk ik daar wel eens aan. Hoe het geweest zou zijn bijvoorbeeld, als het goed was gegaan, of het een jongen of meisje zou zijn. Of mijn zusje dan ook geboren zou zijn. Of ik goed met mijn broertje/zusje op zou kunnen schieten. Ik heb een hele periode gehad dat ik daar vreselijk mee bezig ben geweest. Nu valt het wel mee, ik denk er wel eens aan, maar niet vaak.
Een vriendin van mij heeft een zus gehad nog voordat ze is geboren. Die zus heeft toen ze 14 of 15 was een ongeluk gehad en is overleden. Met haar heb ik het daar wel eens over gehad. Ze zegt dat ze het heel moeilijk vind, omdat ze ook niet weet of zij er geweest was als haar zus niet was doodgegaan. Of ze er wel geweest was en hoe dat dan zou zijn geweest enzo. Het blijft wel een deel van je leven uitmaken, ondanks dat je het zelf niet altijd zo bewust hebt meegemaakt.

Woww dat van die zus is wel echt een erg verhaal! Heb jij daar ook moeite mee? En praat je daar veel over met je zus of niet? Ik denk dat ik nu ook in zo'n periode zit waar ik alleen maar aan hun kan denken. Vind het wel moeilijk allemaal...

[Charly Brown]

bugge schreef op 06-04-2005 @ 23:09 :
Tussen mijn broer en mij was nog een kindje, maar die is na een paar maanden zwangerschap overleden.

Het is inderdaad anders of een kindje echt geboren is of een miskraam was, denk ik.

Ik ben er nog niet echt mee bezig geweest dat ik eigenlijk een extra broertje/zusje zou hebben gehad. Waarschijnlijk was ik er dan geeneens geweest.

Ik denk ook niet dat ik en mijn zusje er dan geweest zouden zijn. Want dan zouden ze 6 kinderen hebben gehad. Dus het beinvloed toch je leven dan..

Charly Brown schreef op 07-04-2005 @ 17:34 :
Woww dat van die zus is wel echt een erg verhaal! Heb jij daar ook moeite mee? En praat je daar veel over met je zus of niet? Ik denk dat ik nu ook in zo'n periode zit waar ik alleen maar aan hun kan denken. Vind het wel moeilijk allemaal...

Is dus de zus van een vriendin van mij.

[Charly Brown]

Somebody Special schreef op 06-04-2005 @ 23:33 :
Er zit een tweeling tussen mijn broer en mij of tussen mijn zus en broer, ik weet er totaal niets van want mijn moeder is erg gesloten, over alles.
Het enige wat ik weet is dat ze na een paar maanden zwangerschap doodgeboren/gehaald zijn.

Ik zou er graag meer over willen weten maar wat ik ook vraag, ze draait er (net als bij alles..) gewoon omheen.

Toen ik mijn vriend (3 jaar geleden) leerde kennen was ik er erg mee bezig en er ook vaan verdrietig om.
Niet dat is ze mis ofzo, ik heb ze immers niet gekent, maar meer omdat ik er niets over weet.
Als ze begraven zijn zou ik graag het graf eens opzoeken, maar ook dat gaat dus niet.

Mijn vader is de enige die er iets over los zal laten maar ik vind het moeilijk om er over te beginnen, misschien dat ik het ooit nog eens doe.

De tweeling is geloof ik ook begraven ergens in brabant. Die wil ik ook heel erg graag een keer opzoeken. Misschien dat ik het een keer met mijn moeder kan doen .

[Charly Brown]

Mushu schreef op 07-04-2005 @ 17:35 :
Is dus de zus van een vriendin van mij.

Ohh oke..

Charly Brown schreef op 07-04-2005 @ 17:36 :
Ohh oke..

Stond er toch duidelijk dacht ik. Maar geeft niet hoor.

[leucomelas]

mijn ma heeft een aantal miskramen voor mij en mijn broertje gehad, waar ze het erg moeilijk mee had. ik heb er zelf eigenlijk nog nooit op de manier over nagdacht als jij nou doet...

[indigo]

Geen broertje of zusje, maar toch...
Het eerste neefje dat ik zou hebben gekregen (aan m'n moeders kant dan), is vrijwel gelijk na z'n geboorte overleden omdat ie een afwijking aan z'n hartje had. Ik was toen vijf of zes, en ik weet nog wel dat ik het heel erg vond dat ik niet mee mocht naar de begrafenis. Nu denk ik er eigenlijk vrij weinig meer aan, behalve zo rond zijn geboortedag, dan gaan we vaak ook met m'n oom en tante naar z'n grafje. Vaak bedenk ik dan ook hoe het zou zijn als hij er wel geweest was, waar hij naar school zou gaan en hoe hij geweest was enzo. M'n oom en tante hebben na hem wel twee andere kinderen gekregen, die het vaak over 'hun broer' hebben. In hun gedachten leeft hij echt en zou hij echt hun grote broer zijn enzo. Ik merk wel dat vooral m'n tante heel bezorgd is over haar kinderen - ze is erg bang dat ze er nog een kwijtraakt, op zich niet zo gek, maar soms vrees ik dat ze ze helemaal niet los kan laten als die kinderen dat zelf willen.

[Charly Brown]

Mushu schreef op 07-04-2005 @ 17:36 :
Stond er toch duidelijk dacht ik. Maar geeft niet hoor.

Sorry ik las eroverheen denk ik.

[Charly Brown]

leucomelas schreef op 07-04-2005 @ 17:39 :
mijn ma heeft een aantal miskramen voor mij en mijn broertje gehad, waar ze het erg moeilijk mee had. ik heb er zelf eigenlijk nog nooit op de manier over nagdacht als jij nou doet...

Tja, ik denk zoiezo heel veel na. Maarja.

[~]

dr schijnt voor mij een ongeboren kind geweest te zijn... in elk geval werd mn moeder maar niet ongesteld, en toen opeens wel. de dokter zei toen dat het waarschijnlijk een 'ongenestelde zygote' of zoiets was... dus een bevruchte eicel die zich niet in de baarmoederwand nestelt.... maar of dit nou echt een oudere broer of zus is? ik weet t niet....

Ik heb er wel eens aan gedacht ja. Mn moeder heeft drie miskramen gehad. Als die kinderen alle drie geboren waren zou ik (en mn zusje) waarschijnlijk niet eens bestaan. En als één daarvan wél was geboren was ik ineens de jongste en had ik nog een oudere broer/zus. Mn leven had er denk ik heel anders uit gezien.
Het leven van mn ouders had er ook heel anders uit gezien als die kinderen wel waren geboren. Zou dat beter zijn? Daar denk ik wel eens aan.
En stiekem hoop ik wel eens dat één van hen was geboren. Ik wilde altijd graag een oudere zus ipv een jonger zusje...

[Anno 1986]

Mijn zus was eigenlijk een tweeling. Ging ook iets fout bij de geboorte. Ik vraag het mij ook heel vaak af; hoe het geweest zou zijn, en of ik er dan uberhaupt wel was geweest.
Maar wij zijn er altijd heel goed mee omgegaan...

Mijn buurmeisje was eigenlijk tweeling. Daar gebeurde iets veel ergers. Zij waren 6 toen ze in bad zaten en met de fohn speelde. Haar tweelingbroertje kwam onder stroom terecht, en zij natuurlijk ook. Doordat haar tweelingbroertje op haar neer viel ving hij het meeste op. Uiteindelijk is hij overleden, en is zij gered.

Door dat zo dicht naast je mee te maken, kun je dat van jezelf iets makkelijker verwerken. Iemand als baby verliezen is verschrikkelijk, maar hoe hard het klinkt; 'je weet niet wat je mist.' Iemand verliezen met wie je al een hele band heb opgebouwd, die al veel meer een deel is van je leven, dat is denk ik tien keer zwaarder...

Grtjs.

[Balance]

Mijn ouders hebben toen ik een baby was bijna mijn neef voorgoed in huis gehaald. Ze zouden hem opvoeden alsof het hun eigen kind was. Op het alle laatste moment is het niet door gegaan, maar ik had dus bijna nog een broer gehad. Toen ik dat hoorde begon ik te denken over hoe het zou zijn als die neef mijn oudere broer was geweest. Het is echt heel raar om daarover te denken, omdat ik die neef dus wel ken. Ik heb hem slechts een paar keer gezien en heb geen enkele band met hem, maar toch vraag je je dan af hoe het zou zijn als je een broer-zusrelatie had.

Ook zou ik peettante zijn geweest van een klein jochie dat stierf bij z'n geboorte. De relatie die ik met zijn zusjes heb is bijna een zussen-relatie, dus voor mijn geval was hij echt mijn jongere broertje. Helaas heb ik hem dus ook nooit gekend: daar heb ik veel verdriet om gehad.

[Suusjuhh]

Ik zou eigenlijk ook nog een oudere zus hebben. Zij was vóór alle kinderen die mn ouders hebben gehad en is toen een paar uur na de bevalling gestorven. We praten er niet heel vaak over want ja waar moet je over praten, we hebben haar immers niet gekend. M'n moeder en ik gaan wel eens per jaar naar haar graf. Zij heeft het er nog het moeilijkst mee omdat zij het kind nooit heeft mogen/kunnen? zien en m'n vader wel toen ze nog leefde. Ik ben er zelf niet verdrietig om. Toch vraag je jezelf wel eens af hoe het zou zijn. En het is raar want als zij nog leefde zou zij mijn naam hebben gehad. Dat voelt wel vreemd.

Nee ik heb geluk en pech , ik leer mijn broertje en zusje eerst kennen en ze gaan dood als ze 30 zijn .... (chronische ziekte)

[Pinksterhaas]

Tussen mij en mijn broertje in is mijn moeder bevallen van een jongetje. Hij heeft maar een paar dagen geleefd. Ik denk er niet extreem veel aan, maar er wordt wel over gepraat enzo. Als hij het wel zou hebben overleefd, is het maar de vraag of hij daar wat aan zou hebben gehad. Echt talloze functies van het lichaam werkten niet. Bovendien had hij een hersenbeschadeging. Ach, ik kan me er niets van herinneren. Ik mis hem dus ook gewoon niet.

Ik vraag me wel eens af hoe het zou zijn trouwens.

[nl2suzy]

svleur schreef op 14-04-2005 @ 13:12 :
Nee ik heb geluk en pech , ik leer mijn broertje en zusje eerst kennen en ze gaan dood als ze 30 zijn .... (chronische ziekte)

Hebben ze CV?

Mijn broer is overleden toen hij 17 was.

Mijn moeder heeft voor mij en mijn broer een miskraam gehad en daar kwam ik dit jaar pas achter. Het is een raar idee. Misschien had ik wel helemaal niet geleefd als dat kind was blijven leven. Maar misschien zouden we met zn 3en zijn wat me een erg leuk idee lijkt.

[Souris]

ja,voor dat m n zus geboren werd en ook voor dat ik en mn broer geboren waren heeft m n moeder een tweeling gekregen.
maarja 1 is er dood geboren en de ander heeft 24 uur geleeft.
denk er niet vaak aan maar denk wel dat als de tweeling nog in leven was dat ik er niet was geweest.

en m n moeder heeft er veel verdriet van gehad maar nu niet meer,ze is blij met haar 3 kin deren

al zal ik soms wel eens een foto willen zien van de tweeling maarja, de hebben we denk ik niet

[WolterB]

Mijn tante heeft dit een ruim jaar terug gehad. Het kindje was toen al gestorven voordat het geboren was, dus heeft nooit zichtbaar voor de buitenwereld geleefd.
Er wordt daar geloof ik ook neit echt veel over gepraat en van wat ik gemerkt had heeft ze het er voor de buitenwereld niet echt moeilijk mee gehad, best vreemd als ik er zo over nadenk.

Mijn oma schijnt het ook ooit gehad te hebben, maar die heeft het er nooit over. Ik heb het via mijn moeder gehoord, die het wel gehoord heeft, maar daarover wordt nooit gepraat in de familie.

[stouver]

Mijn vriends moeder heeft eenmiskraam gehad, nog voor hem en zijn zus.
Ik geloof niet dat hij er erg mee bezig is, maar hij is ook niet altijd heel open over dit soort dingen.
Wel haddenwe het erover en toen zei 'ie: waarschijnlijk was ik er dan niet eens geweest.

En ik denk inderdaad dat dat dan zo geweest zou zijn.. toch wel vreemd om je te bedenken..

[Nijn*]

Voor ik en mijn broer geboren werden, heeft mijn moeder nog een kind gehad, maar deze werd doodgeboren. Ik vraag me zeker wel eens af hoe het was geweest als..Zeker omdat het mij fantastisch lijkt een oudere zus te hebben (de baby was een meisje).. Maar ja, ik leg me er altijd maar bij neer, 't is iets wat ik nooit zal weten.

Nijn*