bang na ervaring!

[mindcrosser]

Ik heb een probleem, en ik weet niet of ik op de goeie plek aan het zoeken ben voor reacties, maar ik heb het idee dat het meeste in mijn hoofd zit.

Ik heb niet zo'n prettige jeugd gehad, met nogal wat sexueel misbruik, en wat depressieve en suicidale gedachtes. Maar daar ben ik nu voor mijn gevoel overheen. Ik heb nooit bij een psych gelopen, en ik vind dus dat ik opzich mezelf goed heb geholpen.

Maar nu verval ik iedere keer in een probleem situatie, iedere keer als ik een vriendin krijg, of bijna een vriendin heb, doe ik iets stoms. Ik ga stomme dingen zeggen of mn meisje beledigen, of nog erger, ik denk niet na en verpest het door iets te doen met een ander meisje. Niet dat ik da dan express doe, oke ik doe het wel express, maar het pakt altijd verkeerd uit, anders dan ik bedoel.

En nu heb ik een vermoeden dat ik mezelf probeer te beschermen tegen een relatie, alsof ik daar bang voor ben ofzo, kan dat, of is het voor mij tog maar beter om wel ff een psych op te zoeken??

gegroet Mindcrosser

[Balance]

De dingen die jij beschrijft hebben sommige andere mensen ook, ook al hebben ze niet meegemaakt wat jij hebt meegemaakt.
Maar als jij denkt dat het uit zelfbescherming is, kan het geen kwaad om inderdaad eens te gaan praten met een psych. Wanneer blijkt dat het er niks mee te maken heeft zijn jullie snel genoeg uitgepraat, maar wanneer het wel met je ervaringen te maken heeft is het alleen maar goed dat daar iets aan gedaan wordt.
En schaam je niet om hulp te zoeken. Het is inderdaad knap van je dat je het hebt gered zonder hulp, maar dat betekent niet dat het een soort 'falen' is wanneer dit je niet lukt.

[Anno 1986]

Natuurlijk heb je het toen voor jezelf goed opgelost, als je het zonder hulp hebt gedaan...Anderzijds; was het echt 'oplossen' of heb je het allemaal verdrongen?

Vaak kunnen opgedrongen dingen, of onopgeloste problemen je in and're probleemsituaties brengen. De kans bij jou verhaal, lijkt mij heel groot aanwezig dat er een verband tussen zit.

Misschien toch maar eens gaan praten met een psych? Of mailen met een hulpverlenersinstantie?

Durf je geen relatie aan, ben je ergens bang voor, en kun je dat eigenlijk omschrijven?

Grtjs en sterkte!