Ten eerste moet je je niet al te schuldig voelen voor deze gevoelens. Gevoelens hebben geen bepaalde waarden. Ze zijn er of ze zijn er niet. Dan kun je er iets mee gaan doen.
Waarom heb je deze gevoelens?
En zeg niet dat het door hem komt.
Want er zijn ook mensen die zoiets meemaken en die de ander dan kunnen vergeven. En als jij ook zo iemand wilt zijn, moet je twee dingen in ogenschouw houden: Voel je niet schuldig dat je [nu] niet zo iemand bent, want dan dwaal je verder af, en er is een reden waarom je niet zo bent.
En dat kunnen heel standaard dingen zijn; onzekerheid over jezelf, niet houden van jezelf, etc.