Hoe voel je je op relationeel gebied? #115

[Atelier Madame]

OOOOOMG het zit er nu toch ook echt aan te komen!! Ik ga samenwonen!
Zoals ik al melde dus een huisje gevonden, en gisteren wezen kijken. Helemaal leuk, gaan het vanaf februari lekker opknappen. Ik denk zeker dat het helemaal als ons plekje gaat voelen wanneer we dit samen hebben gedaan (het is namelijk via mijn inschrijvingstijd geregeld alles).
Ik merk wel dat we de laatste maanden eigenlijk een hele stabiele relatie beginnen te krijgen. Hij begint steeds meer een onderdeel te worden van mn leven wat fijn is. Ik merk gewoon dat ik zelf ouder wordt en bepaalde ontwikkelingen doormaak en hij hoort daar helemaal bij . Ja ik hou van m <3

[Mahonie]

Lente schreef:

en nog iets dat ik nog niet helemaal geaccepteerd heb: bijna iedereen van mijn leeftijd werkt en heeft alles goed voor elkaar. best jammer ;o

Ach van al dat jong gesettle krijgen ze wrsl later toch spijt... beter nog wat genieten van de studententijd ipv ook al voor de komende 40j vast te zitten aan werk enzo...

[Neko*]

Mahonie schreef:

Ach van al dat jong gesettle krijgen ze wrsl later toch spijt... beter nog wat genieten van de studententijd ipv ook al voor de komende 40j vast te zitten aan werk enzo...

ik denk eerder dat ze bedoeld dat ze al afgestudeerd zijn, regelmatige inkomsten hebben en een leuk huisje, dan dat ze het qua relatie allemaal op de rij hebben.

[Mahonie]

Neko* schreef:

ik denk eerder dat ze bedoeld dat ze al afgestudeerd zijn, regelmatige inkomsten hebben en een leuk huisje, dan dat ze het qua relatie allemaal op de rij hebben.

Ja, ik bedoelde het zowel op relationeel als op werkvlak

[Lente]

Lorelei schreef:

Jij bent toch ongeveer mijn leeftijd (21-25 )? Dan lijkt het me een typisch geval van "Dat lijkt alleen maar zo" Maar misschien ben je veel ouder dan ik dacht

Ik ben 26 en doe ook nog es een hbo opleiding, dus mijn jaargenootjes zijn bijna allemaal 4 of 5 jaar jonger. en op je 26e is het toch wel heel normaal om es een keer aan het werk te zijn, niet meer in een studentenhuis te wonen en (als je een relatie hebt) te gaan samenwonen. Ik loop de rest van het studiejaar 40uur per week stage en dan ben ik klaar, dus dat echte studentenleventje is wel een beetje over. Toch is het verschil met veel vrienden en anderen van mijn leeftijd best groot; die willen lekker met zn tweetjes op de bank. en niet een avondje door de weeks, maar ook vrijdag en zaterdagavond, als ik dus meestal veel zin heb om uit te gaan. Ik heb helemaal geen zin in zo'n saai leven en ik koppel 'alles goed voor elkaar hebben' dus aan ehh saai op de bank hangen. Vandaar dat ik dat nog even uit wil stellen. Het kan natuurlijk ook aan mijn vrienden liggen

[Akhlys]

Ik merk de afgelopen paar dagen dat ik het echt heel moeilijk vind om haar te vergeten. Ze heeft een hele diepe indruk op me achter gelaten, zowel positief als negatief. Heb vandaag m'n msn naam veranderd en dat scheen haar wel aan te spreken, want na een flinke periode negeren begon ze opeens tegen me aan te praten. En eigenlijk komt dat echt heel slecht uit, maar aan de andere kant is het wel weer fijn om haar weer even te spreken.

Ik zit echt met gemixte gevoelens en het is HEEL vervelend.

Ik heb even hulp nodig. Ik las vandaag in de krant dat de moeder van een meisje waar ik heel erg veel mee om ben gegaan is overleden. Ik heb dat meisje al anderhalf jaar, twee jaar niet gezien. Het contact is doodgebloed, ik hoorde, zonder opgaaf van reden, ineens niks meer van haar, hoe vaak ik ook belde of smste. Op een gegeven moment ben ik daar ook mee opgehouden en zijn we twee jaar verder.
Nu weet ik niet zo goed wat ik moet doen, zal ik haar een mailtje sturen, een kaartje? En wat zet je daar in? Of toch niks laten horen?
Bah, ik heb er buikpijn van

[Neko*]

@SA; Stuur een kaartje en zet daar gewoon precies in wat je nu zegt, maar dan korter. "Gecondoleerd met het verlies van je moeder. Ik las het in de krant en wilde toch nog even wat van me laten horen. Veel sterkte, [insert naam]". Ik zou het niet te moeilijk maken in ieder geval. Daarbij zal ze het kaartje alleen maar fijn vinden, dus ik zeg gewoon doen en niet teveel over nadenken. *knuf*

Ik zou niks doen.
Het contact is doodgebloed, en ik vind het een beetje raar om zoiets dergelijks dan aan te grijpen.
Zij wilde geen contact meer blijkbaar, dus dan zal ze ook wel geen medeleven willen.

Ten minste, zo zou ik het doen.

[Breakdown]

Niet zo super heb ruzie met mijn vriendin omdat ik gister niet langs ben geweest maarja ze had de griep en ik ben bezig met de afronding van men stage dus had niet zo'n zin om langs te gaan en vervolgens zelf ook ziek te worden dan heb ik dalijk weer een uitloop van een week dat ik weer een week langer doormoet op stage en minder snel kan instromen in niveau 4...

Dusja daar is ze boos over en ben blijkbaar heel egoistisch nu...

[miekmuis]

Ik zou wel een kaartje sturen. Ik denk dat wanneer er zoiets ingrijpends gebeurt, alle steun welkom is en ze het inderdaad alleen maar zal waarderen als je een kaartje stuurt, of ze er nou op reageert of niet. Ik zou niet weten hoe zo'n kaartje niet welkom zou kunnen zijn. :-)

[Breakdown]

Ja achja.

Ze heeft alleen maar de griep dus het valt allemaal wel mee.
En ik ken der..ze zal dan echt zoiets hebben van wtf waarom een kaartje als je me ook kan smsen? xD
We zien wel wat er gebeurt. Uitpraten is natuurlijk het belangrijkste=D

[Dvine]

Breakdown schreef:

Ja achja.

Ze heeft alleen maar de griep dus het valt allemaal wel mee.
En ik ken der..ze zal dan echt zoiets hebben van wtf waarom een kaartje als je me ook kan smsen? xD
We zien wel wat er gebeurt. Uitpraten is natuurlijk het belangrijkste=D

Ik denk niet dat Miekmuis het tegen jou had.. Enneh, als je vriendin ziek is dan is het wel lief om even langs te gaan en lief te doen tegen haar.

@SA: Ik zou gewoon een kaartje sturen met gecondoleerd en dat je het in de krant zag staan en dat je steun wilde betuigen ofzo..

OT: Hier gaat het z'n gangetje, ik werk weer ben gelukkig weer beter Komend weekend druk op het sociale vlak.

[Volk]

Het gaat heel goed. Hij is de beste!

En met vriendjes gaat het ook goed. We hebben het de laatste tijd over platonische intieme relaties. Wel leuk om te horen hoe zij de intieme relatie met mij bekijken.

Lente schreef:

Ik ben 26 en doe ook nog es een hbo opleiding, dus mijn jaargenootjes zijn bijna allemaal 4 of 5 jaar jonger. en op je 26e is het toch wel heel normaal om es een keer aan het werk te zijn, niet meer in een studentenhuis te wonen en (als je een relatie hebt) te gaan samenwonen. Ik loop de rest van het studiejaar 40uur per week stage en dan ben ik klaar, dus dat echte studentenleventje is wel een beetje over. Toch is het verschil met veel vrienden en anderen van mijn leeftijd best groot; die willen lekker met zn tweetjes op de bank. en niet een avondje door de weeks, maar ook vrijdag en zaterdagavond, als ik dus meestal veel zin heb om uit te gaan. Ik heb helemaal geen zin in zo'n saai leven en ik koppel 'alles goed voor elkaar hebben' dus aan ehh saai op de bank hangen. Vandaar dat ik dat nog even uit wil stellen. Het kan natuurlijk ook aan mijn vrienden liggen

Hmm het lijkt mij heerlijk om eens een avond op de bank te hangen met mijn vriendje zonder dat ik al die dingen moet die mijn leven wel spannend en druk maken

[Volk]

Breakdown schreef:

Niet zo super heb ruzie met mijn vriendin omdat ik gister niet langs ben geweest maarja ze had de griep en ik ben bezig met de afronding van men stage dus had niet zo'n zin om langs te gaan en vervolgens zelf ook ziek te worden dan heb ik dalijk weer een uitloop van een week dat ik weer een week langer doormoet op stage en minder snel kan instromen in niveau 4...

Dusja daar is ze boos over en ben blijkbaar heel egoistisch nu...

Wat een rare reden om ruzie te hebben. Je zou toch denked dat ze wel snapt dat dit heel belangrijk is voor jou. Ze zal nog 100 keer de griep krijgen, dan kun je nog altijd langskomen.

Volk schreef:

Wat een rare reden om ruzie te hebben. Je zou toch denked dat ze wel snapt dat dit heel belangrijk is voor jou. Ze zal nog 100 keer de griep krijgen, dan kun je nog altijd langskomen.

Ik vind het wel een beetje raar dat hij er a) meteen vanuit gaat dat je zelf dan ook ziek wordt, gezien de grote hoeveelheid ziektekiemen waar je elke dag sowieso al mee in aanraking komt, en b) dat hij niet lekker je vriendinnetje een beetje wil gaan verzorgen?

Als mijn vriendje ziek is, vind ik hem zielig en wil ik naar hem toe om hem lekker te verwennen. En andersom. Zou het wel vervelend vinden als hij daar heel anders in zou staan, denk ik.

[Volk]

Freyja schreef:

Ik vind het wel een beetje raar dat hij er a) meteen vanuit gaat dat je zelf dan ook ziek wordt, gezien de grote hoeveelheid ziektekiemen waar je elke dag sowieso al mee in aanraking komt, en b) dat hij niet lekker je vriendinnetje een beetje wil gaan verzorgen?

Als mijn vriendje ziek is, vind ik hem zielig en wil ik naar hem toe om hem lekker te verwennen. En andersom. Zou het wel vervelend vinden als hij daar heel anders in zou staan, denk ik.

Ah ja, zo kun je het ook bekijken. Maar bij mij gaat school voor vriendje, en als er ook maar een kleine kans is dat hij dat in de weg zou kunnen staan dan hoop ik toch dat hij er begrip voor kan opbrengen. En door bij zieke mensen te zijn is er toch een grotere kans om ziek te worden dan als je niet bij zieke mensen bent. Als mijn vriend om die reden niet langs zou komen zou ik het jammer vinden maar wel snappen dat school gewoon heel belangrijk is en niet zeuren.

[Vogelvrij]

Secret Agent schreef:

Ik heb even hulp nodig. Ik las vandaag in de krant dat de moeder van een meisje waar ik heel erg veel mee om ben gegaan is overleden. Ik heb dat meisje al anderhalf jaar, twee jaar niet gezien. Het contact is doodgebloed, ik hoorde, zonder opgaaf van reden, ineens niks meer van haar, hoe vaak ik ook belde of smste. Op een gegeven moment ben ik daar ook mee opgehouden en zijn we twee jaar verder.
Nu weet ik niet zo goed wat ik moet doen, zal ik haar een mailtje sturen, een kaartje? En wat zet je daar in? Of toch niks laten horen?
Bah, ik heb er buikpijn van

Gewoon een neutraal kaartje/ mailtje sturen, met enkel 'gecondoleerd met je moeder, veel sterkte' of iets dergelijks. Ze kan vast alle steun gebruiken.

@Atalier Madame: Wat leuk!


OT: Vier jaar samen inmiddels

[Breakdown]

Ja achja dat verschilt per persoon.

Maarja je vergroot de kans gewoon om ziek te worden.
Stel ik had niet in de afronding van mijn stage gezeten was ik daarheen gevlogen dan had het me geen reet geboeit als ik ziek was geworden. Daarbij komt dat ik toch wel heel graag mijn diploma op tijd heb zodat ik kan doorstuderen.

[JustADreamer]

Louis Armstrong schreef:

Ik zou niks doen.
Het contact is doodgebloed, en ik vind het een beetje raar om zoiets dergelijks dan aan te grijpen.
Zij wilde geen contact meer blijkbaar, dus dan zal ze ook wel geen medeleven willen.

Ten minste, zo zou ik het doen.

Tussen mij en een oude vriendin was het contact ook doodgebloed toen ik hoorde dat haar moeder overleden was heb ik haar toch een berichtje op facebook gestuurd. Ondertussen hebben we weer redelijk contact. Ik was het proberen om tot haar dringen ook zat geworden, waarna er dus een hele tijd helemaal geen contact meer was. Ondertussen zijn ze er achter dat ze autisme heeft, wat wel verklaart waarom het altijd allemaal van mijn kant moest komen... Maar goed dat ik wél wat heb laten horen.

[T.M.]

Gaat een beetje ze gangetje.
Gisteren waren we 2 jaar samen.
We gaan veel leuke dingen doen in januari.

Ik ben alleen beetje druk door alle deadlines en me hoofd werkt gewoon moeilijk mee. Is soms wel erg frustrerend dat alles veel energie kost. Dat motiveert niet echt, maakt het niet leuk, maar het is echt doorbijten en vechten. Ik ben niks anders gewend in me leven...
Nooit echt een gevoel had dat me hoofd helemaal vrij is...Moeilijk om uit te leggen.

Druk dus.. daarom post ik wat minder.

Atelier Madame schreef:

OOOOOMG het zit er nu toch ook echt aan te komen!! Ik ga samenwonen!
Zoals ik al melde dus een huisje gevonden, en gisteren wezen kijken. Helemaal leuk, gaan het vanaf februari lekker opknappen. Ik denk zeker dat het helemaal als ons plekje gaat voelen wanneer we dit samen hebben gedaan (het is namelijk via mijn inschrijvingstijd geregeld alles).
Ik merk wel dat we de laatste maanden eigenlijk een hele stabiele relatie beginnen te krijgen. Hij begint steeds meer een onderdeel te worden van mn leven wat fijn is. Ik merk gewoon dat ik zelf ouder wordt en bepaalde ontwikkelingen doormaak en hij hoort daar helemaal bij . Ja ik hou van m <3

*jaloers* Ik ben de afstand nu wel zat. Niet samenwonen is vooral wel prima als hij wel in dezelfde stad woont

Nog 1 dag. En dan nog even wachten tot het weekend...

[ST*R]

ahh gefeliciteerd Atelier Madame!

Hij zei gister dat hij veel zin had om met mij samen te wonen, over een paar jaar dan
Al ben ik het liefste nu al de hele tijd samen, voel me echt veel beter dan. Gister was weer perfect! Ik leer 'm steeds beter kennen en dat is leuk. Hij zei dat hij het wel een beetje raar vindt om nooit meer vrijgezel te zijn, maar gelukkig ook helemaal niet erg. Leuk om te horen dat hij er dus echt van uitgaat dat wij voor altijd samen blijven
Ik ben echt nog nooit zo verliefd geweest.

[Signy]

Secret Agent schreef:

Ik heb even hulp nodig.

Neko* schreef:

@SA; Stuur een kaartje en zet daar gewoon precies in wat je nu zegt, maar dan korter. "Gecondoleerd met het verlies van je moeder. Ik las het in de krant en wilde toch nog even wat van me laten horen. Veel sterkte, [insert naam]".

Dit ja.

[Lente]

nieuw dieptepunt: ik ben ten huwelijk gevraagd door een bejaarde

[Dott]

De laatste dagen gaat t eigk heel goed.
We hebben het zwaar samen en er speelt van alles, maar we staan nu als een team sterker ipv tegenover elkaar..
Hoop dat dit zo blijft

over een weekje 5 maanden samen

[AzN]

Ik ben weer verliefd, terwijl 't pas anderhalve maand uit is met m'n vorige vriend (met wie ik bijna anderhalf jaar 'n relatie had) .
Ik weet heel zeker dat ik deze jongen (heel erg) leuk vind om wie hij is, dus ik gebruik 'm niet om m'n ex te vergeten. Maar is 't dan nog steeds te snel, naar jullie mening?

Ik vind het altijd wel bijzonder dat mensen zo snel iemand tegenkomen met wie het weer klikt... maar het kán natuurlijk wel. Je kunt geluk hebben net iemand tegen het lijf te lopen die goed bij je past, of je hebt gewoon een vrij 'algemene' smaak. En je ben waarschijnlijk behoorlijk over je ex heen, want anders werd je überhaupt niet verliefd op iemand anders. Maar ik zou me wel gaan afvragen of het wel normaal is, als het elke keer gebeurt - dat je dus nooit langer dan een of twee maand vrijgezel bent, omdat je dan al een ander hebt. Dan lijkt het me toch dat je een bepaald patroon hebt en je je kunt afvragen of je dan wel de goeie keuzes maakt...

OT: Huhuhuh spannende smsjes.

[Fosca]

Ik begin om me heen een soort trend te ontdekken van mensen die na een lange relatie uit elkaar gaan en met hun nieuwe relatie eigenlijk precies doorgaan waar die oude gestopt is. De oude relatie ging na 5 jaar uit terwijl ze een beetje tegen samenwonen aan hikten en met de nieuwe relatie wonen ze ineens binnen een half jaar samen. Vreemd.

[Breakdown]

Het is toch zover gekomen.
Ik en mijn vriendin zijn na bijna 16 maanden uit elkaar.

De voornaamste reden is dat ik er niet altijd voor haar kan zijn omdat ikzelf ook een hele drukke opleiding heb.
Hierbij heb ik toch gekozen voor mijn opleiding omdat ik dat heel belangrijk vind omdat dat toch invloed heeft op mijn toekomst.
Ze wil iemand die er altijd voor haar kan zijn, maar dat kan ik gewoon niet...
Ben zelf 4 dagen in de week bezig met mijn stage van 8 tot half 5.
Vrijdag heb ik nog een schooldag en zaterdag moet ik nog werken, omdat mijn stage niet heel veel geld oplevert dusja dan heb ik gewoon heel weinig tijd en kan ik er dus niet altijd zijn voor mijn vriendin.

Daarbij kost het me een dik uur aan reistijd om naar haar toe te gaan en dan moet ik zelf ook nog een uur naar huis dus dat werkt heel moeilijk.

Ik heb geen zeeen van tijd en daar kan ik zelf niks aan doen dusja het is hierbij gestrand na 16 maanden.

Moest het even kwijt..

Hij is geland en hij heeft me meteen gebeld <3

Vanavond belt ie terug.

Ok ik zat fout, maar ik heb m'n excuses nu al aan de telefoon (aan de enige die wel d'r telefoon opnam), per sms en mail gemaakt, met de hele uitleg waarom het fout gelopen was. En zo erg was het nou ook weer niet. Maar sinds maandag nog steeds niks van die meiden gehoord, en ik begin het wel een beetje zat te worden.

Dit weekend gelukkig veel leuke dingen met de guys, die zijn tenminste niet zo moeilijk

[Lorelei]

AzN schreef:

Ik ben weer verliefd, terwijl 't pas anderhalve maand uit is met m'n vorige vriend (met wie ik bijna anderhalf jaar 'n relatie had) .
Ik weet heel zeker dat ik deze jongen (heel erg) leuk vind om wie hij is, dus ik gebruik 'm niet om m'n ex te vergeten. Maar is 't dan nog steeds te snel, naar jullie mening?

Het is naar mijn mening niet te snel om weer verliefd te kunnen worden. Je kunt je wel afvragen of je nu alweer zin hebt in een nieuwe relatie en alles wat daarbij hoort.

[AzN]

In eerste instantie had ik helemaal geen zin in 'n nieuwe relatie. Ik was dan ook eerder op zoek naar nieuwe (vriendschappelijke) contacten, omdat ik daar meer tijd voor had gekregen na onze breuk. Maar deze jongen is totaal anders dan m'n ex-vriend en dat heeft me van gedachte doen veranderen. Er is nog geen sprake van 'n relatie, maar ik vroeg me dus nu al af hoe mensen (in 't algemeen) daarover zouden denken. Ik denk dat ik 't gewoon rustig aan ga doen en 't vooral niet van alle daken ga schreeuwen .

Er zit overigens geen patroon in hoor . Na m'n voorlaatste ex was ik ruim vijf jaar single ;').

[Afwezignummer2]

Dan klinkt 16 maanden nog knap

[Mahonie]

Fosca schreef:

Ik begin om me heen een soort trend te ontdekken van mensen die na een lange relatie uit elkaar gaan en met hun nieuwe relatie eigenlijk precies doorgaan waar die oude gestopt is. De oude relatie ging na 5 jaar uit terwijl ze een beetje tegen samenwonen aan hikten en met de nieuwe relatie wonen ze ineens binnen een half jaar samen. Vreemd.

Dit inderdaad heb ik ook al véél gezien bij (jonge) twintigers.

[giftig kevertje]

Het 'Hoe voel jij je op relationeel gebied' is ook een goede plek om je hart te luchten! En stukgelopen relaties zijn nooit leuk, sterkte!

edit: oke dit was dus een reactie op het topic van Breakdown

Breakdown schreef:

Het is toch zover gekomen.
Ik en mijn vriendin zijn na bijna 16 maanden uit elkaar.

De voornaamste reden is dat ik er niet altijd voor haar kan zijn omdat ikzelf ook een hele drukke opleiding heb.
Hierbij heb ik toch gekozen voor mijn opleiding omdat ik dat heel belangrijk vind omdat dat toch invloed heeft op mijn toekomst.
Ze wil iemand die er altijd voor haar kan zijn, maar dat kan ik gewoon niet...
Ben zelf 4 dagen in de week bezig met mijn stage van 8 tot half 5.
Vrijdag heb ik nog een schooldag en zaterdag moet ik nog werken, omdat mijn stage niet heel veel geld oplevert dusja dan heb ik gewoon heel weinig tijd en kan ik er dus niet altijd zijn voor mijn vriendin.

Daarbij kost het me een dik uur aan reistijd om naar haar toe te gaan en dan moet ik zelf ook nog een uur naar huis dus dat werkt heel moeilijk.

Ik heb geen zeeen van tijd en daar kan ik zelf niks aan doen dusja het is hierbij gestrand na 16 maanden.

Moest het even kwijt..

Balen... sterkte joh. Zit je er heel erg mee?

AzN schreef:

In eerste instantie had ik helemaal geen zin in 'n nieuwe relatie. Ik was dan ook eerder op zoek naar nieuwe (vriendschappelijke) contacten, omdat ik daar meer tijd voor had gekregen na onze breuk. Maar deze jongen is totaal anders dan m'n ex-vriend en dat heeft me van gedachte doen veranderen. Er is nog geen sprake van 'n relatie, maar ik vroeg me dus nu al af hoe mensen (in 't algemeen) daarover zouden denken. Ik denk dat ik 't gewoon rustig aan ga doen en 't vooral niet van alle daken ga schreeuwen .

Er zit overigens geen patroon in hoor . Na m'n voorlaatste ex was ik ruim vijf jaar single ;').

Je begon met relaties op je 13e of zo?

En drukke levens zijn inderdaad kut.. Bij ons komt het ook neer op elkaar 1 of hooguit 2 keer in de week van 's avonds 21.00 tot 's ochtends 8 uur zien of zo.. Maarja, ik zie hem wel vaak vluchtig even op de roeiclub en ik kan hem altijd bellen en ik weet dat onze relatie in vakanties of minder drukke periodes altijd weer ontzettend opbloeit, dus ik leef er maar mee Hopelijk heb ik volgend jaar een iets rustiger leven..

Ja hier hetzelfde - wonen op anderhalf uur afstand nu en zijn doordeweeks zo druk met onze studie, dat we elkaar dan nooit zien. En in het weekend moeten we er vaak ook nog wat aan doen, wat er regelmatig ook toe leidt dat we elkaar twee weken niet zien. Juist door de afstand is het niet mogelijk om 's avonds om een uur of tien nog even lekker naar elkaar toe te gaan en samen te gaan slapen, dat is echt vervelend. Als hij in dezelfde stad zou wonen, zou ik zelfs met deze drukte hem nog heel regelmatig kunnen zien, maar nu gaat dat natuurlijk niet.

Voordeel is dat we er wel altijd weer enorm naar uitkijken om elkaar weer te zien Maar het lijkt me erg fijn als we op een gegeven moment wél weer in dezelfde stad wonen (en dan ws gaan samenwonen, wel zo logisch als je voor de ander ergens gaat wonen misschien...), volgens mij schept dat toch wel meer rust.

Argh, ik heb gedroomd dat iemand hier haar vriend doodging. Ellende Hopelijk niet voorspellend!


En zenuwachtig, wil hij me nu wel of niet zien, is hij ook zenuwachtig zoals een vriend zegt, ga ik hem vanavond of in het weekend zien, mag hij mee, wil hij me terug of is het allemaal duidelijk geworden dat hij dit niet wil? Zucht...

Ik heb trouwens wel iets qua afstand waar ik me zorgen over maak, ik weet dat het nogal ver in de toekomst is en helemaal niet zeker, maar toch denk ik er wel vaak aan. Ik zit namelijk nu in het eerste jaar van de 2 van mijn onderzoeksmaster, en de meest logische stap hierna is een PhD gaan doen. Maar er bestaat een kans dat er helemaal geen plek beschikbaar is in Utrecht of andere steden binnen reisafstand, dus voor hetzelfde geld zou ik dan moeten verhuizen naar Duitsland, Italie, Noorwegen of whatever. En dat is dan voor tenminste 3 jaar. Mijn vriend heeft wat problemen gehad met studies in het verleden en is nu in het 1e jaar van een nieuwe studie, dus die zit als ik klaar ben pas in zijn 2e jaar. Ik zou best met hem willen samenwonen nadat ik klaar ben met mijn studie, maar wat als ik alleen werk kan krijgen in het buitenland? Bovendien is het sowieso nogal een rare situatie als ik een baan heb en hij zit nog in zijn bachelor..

Maar voor de mensen in een relatie, wat zou jij doen als je naar het buitenland zou moeten verhuizen voor zo'n lange tijd? Wel of niet doen? En dan hij mee, of uitmaken, of een lange afstandsrelatie proberen?

[miekmuis]

Kristaco schreef:

Maar voor de mensen in een relatie, wat zou jij doen als je naar het buitenland zou moeten verhuizen voor zo'n lange tijd? Wel of niet doen? En dan hij mee, of uitmaken, of een lange afstandsrelatie proberen?

Als mijn vriend in jouw situatie zou zitten zou ik proberen mee te gaan. De meeste hbo studies kun je volgens mij ook in het buitenland volgen en ik wil zelf sowieso graag naar het buitenland. Maar dat is nogal een persoonlijke keuze. Hoe denkt je vriend er over dan?

miekmuis schreef:

Als mijn vriend in jouw situatie zou zitten zou ik proberen mee te gaan. De meeste hbo studies kun je volgens mij ook in het buitenland volgen en ik wil zelf sowieso graag naar het buitenland. Maar dat is nogal een persoonlijke keuze. Hoe denkt je vriend er over dan?

Ik weet niet, het is natuurlijk niet een situatie die zeker weten gaat gebeuren We hebben het er wel over gehad dat samenwonen over 2 jaar leuk zou zijn, maar dan zou er sowieso iets van een studeerkamer moeten zijn of zo, anders heb je helemaal geen rust.. Als de situatie andersom was weet ik niet wat ik zou doen. Het is wel een hele beslissing om met je boeltje voor 3 jaar naar het buitenland te vertrekken

[AzN]

Kristaco schreef:

Je begon met relaties op je 13e of zo?

Ja, op m'n dertiende/veertiende had ik 'n relatie van anderhalf jaar, toen vijf jaar niets en op m'n twintigste weer eentje van anderhalf jaar . Ik was er (te) vroeg bij, dat geef ik toe .

Hmm moeilijk, want het is natuurlijk wel afhankelijk van de studie en je vriends skillz (heeft hij bijvoorbeeld een talenknobbel en trekt het hem uberhaupt om een tijd in het buitenland te wonen) of hij die studie ook gemakkelijk in het buitenland zou kunnen doen.

Afhankelijk van de locatie en of ik er zelf zou kunnen studeren/werken, zou ik denk ik best voor een jaar of wat met hem mee willen naar het buitenland. Andersom denk ik eigenlijk dat mijn vriend dat ook wel wil. Maar voor ons beiden geldt dat er daar dan wel goede mogelijkheden moeten zijn. Ik denk dat je daarin wel samen zult moeten zoeken naar een oplossing - als zijn studie bijvoorbeeld te doen is in Noorwegen en daar is ook een phd voor jou, maar die is niet zo leuk als de phd die je in Italië zou kunnen doen maar daar bestaat zijn studie niet, dan zou ik misschien toch voor Noorwegen kiezen. Dat idee.

Een langeafstandsrelatie over die afstand en die tijd zie ik totaal niet zitten, persoonlijk, maar aan de andere kant kan ik me ook niet voorstellen dat ik het zou uitmaken als hij of ik zonder de ander naar het buitenland gaan. Ik denk ook dat als we lang genoeg bij elkaar zijn, we wel op het punt zijn dat we dat soort dingen samen wel of niet zullen doen. Het is ook wel een avontuur om zoiets samen op poten te zetten, en daarbij is 3 jaar niet bijzonder veel op een heel leven, en bovendien is geen enkel plan onomkeerbaar...

[Volk]

Kristaco schreef:

Maar voor de mensen in een relatie, wat zou jij doen als je naar het buitenland zou moeten verhuizen voor zo'n lange tijd? Wel of niet doen? En dan hij mee, of uitmaken, of een lange afstandsrelatie proberen?

Moeilijk. Ik zou het wel doen. Regel nummer 1 bij mij is dat mijn partner mij niet mag hinderen in de dingen die ik wil bereiken en doen. Dus voor hem zou ik naar het buitenland gaan niet laten. Ik denk dat ik met mijn vriend mee zou gaan. En hij zei zojuist dat als ik maar naar een land zou gaan waar ook engels werd gesproken hij meegaat. Samen het avontuur tegenmoet.