Mijn eerste
zoen was erg leuk. Ik was 13 jaar en ik had anderhalve maand verkering met een jongen uit mijn vriendenkring. We hadden nog steeds niet gezoend.. En ik wist dat het die avond zou komen. Een vriend van ons was jarig en hij vierde het bij thuis. Dus daar was ik, samen met mijn lover. Allebei helemaal compleet in de stress, omdat het vanavond zou gebeuren. Hij had zelf ook nog niet gezoend.. En bovendien had ik een beugel.. Daar maakte ik me erg zorgen over.. Wat nou als ik mijn lippen open zou halen met dat ding? Of dat hij hem duidelijk kon voelen tijdens het zoenen? En hoe moest het?
Ik vroeg het aan mijn vriendinnen die het wel al eens hadden gedaan, maar ik werd er niet minder zenuwachtig door. Wat als ik het nou fout deed? Wat als ik het niet kon?
De hele avond kwam het er niet van.. En toen het feestje afgelopen was besefte ik me dat ik wel heel erg snel moest zijn!
Dus we gingen naar beneden, mijn vriendinnen liepen meteen weg, waardoor hij en ik met zijn tweetjes achterbleven. Hij keek me aan. ,,Nou, tot maandag!"
,,Ja, tot maandag!" Zei ik. Het was normaal geweest als ik nu weg was gelopen, of hij. Maar nee, we stonden aan de grond genageld. ,,Nou, doei!" Zei ik.
,,Doei!" Zei hij.. Toch bleven we allebei staan. Ik werd een beetje verlegen en hij ook. Ik omhelsde hem en gaf hem een kusje op zijn wang. Hij kuste me op mijn mond en we begonnen te zoenen.
Er spookten allemaal gedachtes door mijn hoofd. Doe ik het wel goed? Sta ik niet voor schut? Op een gegeven moment besefte ik me dat ik vergeten was om adem te halen. We stopten. ,,Nou doei!" Zei ik stumperig. ,,Doei!" Hij draaide zich om en rende naar huis. En ik was echt dolgelukkig en beweerde dat ik mijn tong noooooooit meer zou wassen. Sad.
Maar twas wel leuk! Ik denk dat je eerste
zoen pas ECHT leuk is als je helemaal verliefd bent op diegene! Anders kan ik me voorstellen dat je er niet echt veel aan vond. Maar ik was heeeeelemaal in luv dus ik vergeet het nooit meer en denk er met plezier aan terug

!