Uit alle gedichten die ik hier zie staan kom ik bij jou terecht...
en dan ook nog eens met zo'n onderwerp.
toeval..., ik vind het eerder het lot (nootlot zouden sommige mensen zeggen)
Misschien komt het doordat ik mij misschien nu idem voel,
En vreemd genoeg weet jij nu excact wat ik bedoel
en de somberheid doet me aanspreken,
en trouwens om genade smeken...
een vreselijk gevoel doet het omschrijven,
zou het daar dan voor altijd blijven
wonden genezen,maar littekens blijven achter.
en daar wordt je iedere dag weer op gewezen...
alleen ik zou niet gaan,
maar ten allertijde bij blijven staan.
Misschien vind je dat wel heel dom en stom
maar het leven is dan ook niet recht maar krom.
__________________
««...*Ilon@*...»»
|