| 
		
		Woede flitstend om hem heenDe nacht licht een ogenblik op
 om alles met hem te omvatten
 toch is hij helemaal alleen
 
 Resonantie met een donderslag
 zo weerklinkt een diepe kreet
 Pijn uit het rijnste van een mens
 toch klonk daar in hem een lach
 
 Bevrijding van zijn eigen kwaad
 De enige manier op goede hoop
 voor de toekomst en voor haar,
 want gaf hij wel zo wijze raad?
 
	__________________
	"Ik ben geen dichter meer", zei hij en hij zweeg voor lange tijd. "Misschien in mijn hart een dichter, maar dan zal niemand het werkelijk weten." |