schuld gevoel na het eten

[--anarchy--]

zins kort heb k een schuld gevoel nadat k gegeten heb... ik weet wel waardoor het komt maar daar kan ik zelf nix aan doen

mijn vrendin heeft namelijk anorexia en daarvoor heeft ze nu ook wel hulp. maar ik zit daar nogal mee en elke keer als ik iets eet krijg ik een schuld gevoel...

jullie zullen vast niet kunnen helpen maar moest het ff kwijt...

[Mara]

Psychologie? Grote lijntopic?

waarm met je het kwijt aan het frum?

[MightyDuck]

Psychologie.

In fact, je zit te projecteren, dingen aan te trekken. Jij voelt je schuldig omdat jij eet en je vriendin niet en daar aardig problemen mee heeft.

Maja, das háár probleem, niet het jouwe. Jij zou je niet schuldig horen te voelen dat jij wel mag/kan eten en zij niet, jij voelt je gwoon schuldig uit medelijden voor haar. Simpel.

Zet het van je af, het is niet jou probleem, het is niet jou verantwoordelijk, het is niet jou leven.

Nee, ook niet jullie leven, want dat is er niet. Jullie délen elkaars leven met elkaar, wat niet wil zeggen dat je ook verantwoordelijk bent daarvoor.

Amen.

[p-chez]

Dat 'jou' i.p.v. 'jouw' is dan toch wel jammer, MightyDuck.

[MightyDuck]

p-chez schreef op 27-09-2004 @ 01:45 :
Dat 'jou' i.p.v. 'jouw' is dan toch wel jammer, MightyDuck.

Is dat niet veranderd toen met die nieuwe spelling of hang ik nog ergens vast ?

ik kan me wel voorstellen dat je daar een schuldgevoel van krijgt, maar jij kan er toch niks aan doen dat ze anorexia heeft? En aangezien je moet eten... heb je het er al met haar over gehad anders? Dan zal je vast vertellen dat je je niet schuldig hoeft te voelen hierover.

[Roos]

MightyDuck schreef op 27-09-2004 @ 01:55 :
Is dat niet veranderd toen met die nieuwe spelling of hang ik nog ergens vast ?

Jammerrrr

Ik zou er met iemand over gaan praten, maar niet met je vriendin. Een goede vriend bijvoorbeeld. Ik begrijp heel goed dat je je schuldig voelt, zij heeft moeite met eten, en jij niet. Dat voelt natuurlijk naar. De moeder van mijn vriend kan niet meer lopen, en mijn vriend heeft zich daar ook heel lang schuldig over gevoeld; hij kan wel lopen, en zij niet, niet eerlijk... Zo voelt het gewoon...
Probeer je te bedenken dat jij gewoon mag eten, je moet gewoon eten. En als je gewoon eet, geef je je vriendin een mooi voorbeeld. Eet normaal, niet te veel dus, en laat zien dat het ook zo kan. Zij kan er van genezen, help haar daarmee, laat het geen big-deal zijn, ook al is het dat wel. 't Is heel zwaar, maar heel belangrijk..

[miekmuis]

Ik denk inderdaad dat als jij nu ook minder gaat eten je vriendin dat opmerkt en haar eetgedrag aan jouw eetgedrag kan gaan meten. Dat van jou gaat omlaag, dus moet dat van haar ook omlaag.