Mijn opa... Hij was vanmiddag bij ons, en ik schrok nogal van z'n manier van lopen. Echt als een oud mannetje. Niet zo gek voor een opa, maar toch.. Hij gaat hard achteruit
En tis zo'n lief grappig opaatje.. zegt ie tegen mn oma als ze weer eens aan het kletsen blijft met mn moeder: 'nou kom op man, nou niet meer zo lullen, De Klungel wil graag dat je weer meegaat' .

En als mn oma het weer eens niet met hem eens is: 'ja hoor, judith (=ik), voortaan weet je het: je oma heeft gelijk. Ga daar maar vanuit. Ik ben slechts een domme klungel' (op zo'n sarcastisch toontje waaruit toch blijkt dat ze heel veel van elkaar houden)