Welkom in de wondere wereld,
Van het meisje dat het niet meer wist.
Ze huppelde en danste,
Ze zong en ze droomde,
's Ochtends stond ze op,
En had lief.
Maar de regen en wind
Werden orka's en orkanen,
Die haar terug slingerden,
Naar het begin.
Het meisje dat het niet meer wist
Met haar o zo mooie nagels en haar glimlach;
Wapens werden lolly's,
Woede werd rust.
Het meisje dat het niet meer wist,
Ze had het wel geweten.
Ze vocht tegen de orkaan, voor haar leven,
Maar hij bleek te sterk.
Zoals geluk is in de film,
Zou het ook voor haar zijn.
Ze hoefde zich alleen maar te gedragen.
Als iemand anders.
Het meisje werd verliefd op haar badmeester.
Omdat hij zo goed zwemmen kan.
Dat maakte hem de ideale man,
Maar ze wilde zo graag vliegen...
|