17 februari: "Gilgamesj" van De Theatercompagnie.
We zijn er nu zelf mee bezig op school, en dus had ik al een kinderboekversie van dit verhaal gelezen.
Deze voorstelling: een en al spektakel. Prachtig vormgegeven, goed geacteerd. Maar de keuzes die in het eerste deel (voor de pauze) gemaakt zijn vond ik wat voor de hand liggend. Heel veel beelden die je tijdens het lezen van het boek krijgt, worden hier precies zó weergegeven. Heel knap gedaan wel, maar niet erg origineel. Het hele stuk laat ook niks aan de verbeelding over.
Het tweede deel vond ik sterker. Tekstueel vooral, maar ook wat betreft die keuzes, daar was wat meer onderzoek in gedaan.
Aan de andere kant, die keuzes... het is natuurlijk geen Shakespeare. Het verhaal is nog niet erg vaak uitgevoerd, dus in principe zijn die clichees dan nog wel toegestaan.
En ach wat. Fedja heeft me gezoend tijdens de voorstelling dus eigenlijk mag ik helemaal niet klagen
18 februari: "Hurly burly" van De Praktijk.
Wat een kutvoorstelling!
Hyperactief, irritant, langdradig, nietszeggend, overacted etc.
In het begin vond ik het snelle praten en het drukke wel grappig. Maar toen ze daarmee door bleven gaan kreeg ik er koppijn van. Dacht eerst dat dat aan mij lag, omdat ik nogal moe was. Maar na een uur dacht ik: nee, het is gewoon slecht en het duurt te lang. Vervolgens kregen ze twintig kansen om het mooi af te sluiten maar die lieten ze allemaal liggen. Ging het weer vrolijk verder. En het duurde gvd 2,5 uur!! Met daarin weet ik veel hoeveel inzakkingen. Nou goed, het was dus kut.
Hoe kan een regisseur naar zoiets kijken en het goed vinden??